Ποιήματα αντιρατσιστικά των μαθητών του Στ1:

Τα παιδιά γιατί να τα
περνάνε όλα αυτά
επειδή υπάρχει πίσω
χρήμα, κλεψιά και πονηριά!
Αδέλφια είμαστε όλοι τελικά
σταματήστε τον πόλεμο αφεντικά!
Άρης Δάσκαλος

Παιδί εσύ, παιδί κι εγώ.
Καλό εσύ, καλό κι εγώ.
Γιατί δεν με παίζετε, γιατί δεν μου μιλάτε;
Το χρώμα κάνει τον άνθρωπο και δεν με αγαπάτε;
Κι όταν στη λάσπη παίζετε
κι όλο χαμογελάτε
το χρώμα μου όλοι έχετε
και μια χαρά περνάτε!
Γιατί δεν με θέλετε
και δεν με συμπαθείτε;
Αγάπη θέλω μόνον εγώ
Μαζί μου να χαρείτε!
Γεωργία Μαρκαντώνη

Όλοι είμαστε αδέρφια
μαύρο, κόκκινο, λευκό, μη θυμώνεις
μη φωνάζεις,όλοι είμαστε εδώ.
Κι όταν είσαι και καλόκαρδος
αλλά και ευγενικός πάντα
θα ρχονται κοντά σου να σου
φέρουνε αγάπη και όχι μίσος και χαμό.
Η χαρά και η ευτυχία γεμίσανε
καλοτυχία, να θυμάσαι μη
φοβάσαι το σκοτάδι ή το φως
γιατί το φως είναι η καρδιά
σου και το σκοτάδι ο ουρανός!
Αλεξάνδρα Χατζηφωτιάδη

Οι μαύροι πάντα κλαίνε
οι άσπροι πάντα χαμογελάνε
οι ρατσιστές πάντα ευχαριστιούνται
για σκέψου όμως:
Κίτρινοι, άσπροι, μαύροι, όλοι μαζί
για μια αγκαλιά και για ένα παιδί.
Δώσε βάση σε αυτό που θα σου πω
και σκέψου το σαν να ταν πρόβλημα Μαθηματικών.
Μην κάθεσαι, μην σκέφτεσαι ούτε λεπτό
η αγωνία του μεγάλωσε σαν βομβαρδισμός.
Αγάπα το, τρέχα παίξτο
σαν να ταν ένα ξένο μωρό
που έψαχνε λίγο φως
αλλά όχι σκοτεινό από τον ουρανό.
Νταιάνα Μούτσα