ΠαιχνιΔικαιώματα στην Α΄ και στη Β΄ τάξη!

Στις από το 6ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΠαιχνιΔικαιώματα στην Α΄και Β΄ τάξη!

Tα Πρωτάκια και τα Δευτεράκια μας προσέγγισαν τα «Δικαιώματά μας» αρχικά μέσω δραστηριοτήτων που σκοπό είχαν να αναδείξουν τα κοινά χαρακτηριστικά που τα δένουν και ταυτόχρονα τα χωρίζουν σε ομάδες. Απώτερος στόχος τέθηκε η συνύπαρξη των ομάδων και η δημιουργική συμπόρευση σε κοινές δράσεις.

Οι ομάδες των άλλων στάθηκαν αφορμή για παιχνίδι ενσυναίσθησης, όπου η κίνηση των μαθητών αναδείκνυε τη διαφορετικότητα κάθε ομάδας εντός και εκτός τάξης. Στις φωτογραφίες εικονίζονται μαθητές (και εκπαιδευτικοί) να «μπαίνουν στη θέση άλλων», γέρων, νέων, αντρών, γυναικών, τυφλών, κινητικά αναπήρων…

Οι συμμαθητές κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, αγκάλιασαν και αγκαλιάστηκαν με κοινό άξονα όσα τους δένουν και μοιράζονται, συν(=μαζί)διαμόρφωσαν ομάδες με (παρ)όμοια χαρακτηριστικά. Παρακάτω παρατίθενται ενδεικτικά προτάσεις των μαθητών της Β΄ τάξης, που σημειωτέον είναι ότι ακόμη κι όταν δεν μπορούσαν πολλά κοινά χαρακτηριστικά να βρουν με τους φίλους τους, έγραφαν προτάσεις όπως «Έχουμε περίπου ίδιο χρώμα μαλλιών (κι ο ένας είχε ξανθά κι ο άλλος μαύρα μαλλιά) ή Εγώ κι ο φίλος μου είμαστε πολύ διαφορετικοί, αλλά έχουμε το ίδιο άσπρο δέρμα».

Οι ίδιοι κοιτάχτηκαν, θυμήθηκαν το περσινό μας παιχνίδι κι έγραψαν:

«Φοράμε Μάρτη, παίζουμε μπάλα, φοράμε ίδιες φόρμες, μακρύ κολιέ, ίδιο νούμερο παπούτσι αν πάω μπροστά τη μύτη του παπουτσιού (;),

είμαστε όμορφοι και χαμογελαστοί, έχουμε πέντε άτομα στην οικογένεια, αγαπάμε ο ένας τον άλλο, αγαπάμε τη δασκάλα μας,

γεννηθήκαμε Απρίλιο, έχουμε αυτοκόλλητα, είμαστε γείτονες, κάνουμε τσουλήθρα, έχουμε ίδιο χαρακτήρα,

μας ξέρουν όλοι, μαζί ζωγραφίζουμε, παίζουμε στο διάλειμμα κυνηγητό, μας αρέσει να κάνουμε τους τυφλούς».

Οι μαθητές της Α΄ τάξης αποτιμώντας το δίωρο παιχνίδι μας, έκλεισαν τα μάτια, έφεραν στο νου τις δραστηριότητες που συμμετείχαν και μίλησαν για «ζωή, αγάπη, φροντίδα, οικογένεια, ύπνο, σπίτι, παιχνίδι, φαγητό, χαρά, ρούχα, σχολείο, χρήματα, νερό, γάλα». Η συμμετοχή τους ήταν εξαιρετική και στις τοποθετήσεις τους για παιδιά των οποίων τα δικαιώματα παραβιάζονται διακρίνονταν η περιέργεια και η ευαισθησία.

Αξίζει ν’ αναφερθεί πως οι μαθητές μας, παρά το μικρό της ηλικίας τους, απέδωσαν κινητικά με χαρά αλλά και γνώση άλλες ομάδες ανθρώπων. Επίσης, διαπίστωναν συχνά πόσο καινούργια κοινά στοιχεία έχουν μεταξύ τους που «δεν τα ήξεραν!». Ο ένας ρωτούσε τον άλλο «Α! Έχεις κι αυτό;»

Ο σεβασμός των δικαιωμάτων των ανθρώπων εν γένει ξεκινά από «το σεβασμό του διπλανού μας, του συμμαθητή, του μαθητή που παίζει στην ίδια σχολική αυλή» και όπως εύστοχα είπε ένας μικρός και συνάμα τόσο μεγάλος μαθητής μας: «Σέβομαι τον εαυτό μου για να σέβομαι τους άλλους μετά!»

Μπράβο σας, παιδάκια! Έπεται συνέχεια…
025031038

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *