Ημέρα: 25 Μαρτίου 2010

+ΦΩΝΕΙΤΕ Ή ΔΙΑΦΩΝΕΙΤΕ???

/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:”Κανονικός πίνακας”; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:”Times New Roman”;}

Στη χώρα της «ελευθερίας και των ευκαιριών» η δημόσια εκπαίδευση μόνο ελεύθερη και με ευκαιρίες δεν είναι για όλους. Οι ευκαιρίες δίνονται κυρίως σ’ αυτούς που μπορούν να επιλέξουν μια καλύτερη εκπαίδευση. Σε καθημερινή βάση αλλοδαποί μαθητές ζουν φαινόμενα ρατσισμού στα σχολεία τους. Έχει αποδειχθεί ότι αν η φυλετική δικαιοσύνη ήταν υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία, τα περισσότερα παιδιά της Ελλάδας δε θα περνούσαν το μάθημα.

            Το πρόβλημα του κοινωνικού ρατσισμού στα σχολεία, δεν αφορά μόνο στην υποδοχή του ξένου, εκείνου, δηλαδή, που προσδιορίζεται με τα τυπικά χαρακτηριστικά του αλλοδαπού.

Ακούμε συχνά για αλλοδαπούς συμμαθητές μας “ Ένα Ελληνάκι δεν θα το έκανε ποτέ αυτό”… και παινευόμαστε για το πνεύμα φιλοξενίας που μας διακρίνει ως φυλή. Κύριοι εκφραστές αυτού του είδους διακρίσεων είναι οι γονείς, ακολουθούν οι καθηγητές και ελάχιστες εξαιρέσεις μαθητών. Γιατί τα παιδία από τη φύση τους αποδέχονται τα πράγματα όπως είναι. Επίσης ορισμένοι γονείς ενοχλούνται από την παρουσία αλλοδαπών μαθητών ζητώντας την απομάκρυνσή τους με το πρόσχημα τη φασαρία που προκαλούν, την αδυναμία προσαρμογής τους στο σχολικό περιβάλλον και γενικά τη διαφορετικότητά τους ως χαρακτήρες από τα παιδιά τους, τα ελληνόπουλα. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιούμε τους αλλοδαπούς μαθητές ως καταφύγιο για τη δική μας ανεπάρκεια.

Ο μαθητικός ρατσισμός, ωστόσο, δεν περιορίζεται ούτε εστιάζεται αποκλειστικά εδώ. Μεγάλη είναι η εκδήλωση ρατσιστικών συμπεριφορών που απλώς διαφέρουν ή έχουν κάποια χαρακτηριστικά, που τα κάνουν να αποκλίνουν από το μέσο όρο αποδεκτικότητας όπως η δυσλεξία.

Το δικαίωμα στην εκπαίδευση δε γνωρίζει σύνορα και δε δίνεται μόνο σε προνομιούχους. Κάθε παιδί δικαιούται ίσες ευκαιρίες στη ζωή. Ας μην το αποκλείσουμε από τη γνώση, την εξέλιξη, το ευτυχισμένο παρόν και το ελπιδοφόρο μέλλον,  επειδή απλά γεννήθηκε κάπου αλλού.

Όλα αυτά είναι λόγια αγάπης… Λόγια ενός παιδιού που θέλει να μεγαλώσει χωρίς διακρίσεις, μίσος και κακίες. Το ξέρω ότι μπορεί να μην υπάρξει ποτέ τέτοιος κόσμος αλλά πιστεύω ότι αξίζει να προσπαθήσουμε έστω και για λίγο. Και ας μην ξεχνάμε  

 

ΟΤΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ!  ΑΣ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ,  ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!!!!!!

ΧΡΥΣΑ-Γ3-ΣΧΗΜΑΤΑΡΙ