της μαθήτριας Καπετάνου Νεφέλης (Γ2)
Παρατηρώ το κόκκινο παλτό να κρέμεται από τον τοίχο της.
Τι παλτό και αυτό˙ κόκκινο.
Της το είχε φέρει ο άντρας του περσινού ονείρου της
ακόμα και αν εκείνη τον έβλεπε κάθε βράδυ.
Το κρατούσε όμως κρυφό.
Ήθελε να σκεπάζει το αστραφτερό δέρμα της.
Έβλεπε άστρα πάνω του και χάρτες ονείρων.
Από εκεί προέρχεται και ο ίδιος.
Μα γιατί; Γιατί να μην με περιμένεις;