Το Πολυτεχνείο στην τέχνη.
Ο Τάσσος (1914-1985), καλλιτεχνικό όνομα του Αναστασίου Αλεβίζου, είναι ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες χαράκτες. Η καλλιτεχνική του δημιουργία ξεκινάει την περίοδο του Μεσοπολέμου και της δικτατορίας του Μεταξά, συνεχίζει την περίοδο του Β Παγκοσμίου Πολέμου, του Εμφυλίου Πολέμου, της ρευστής μετεμφυλιακής περιόδου, της δικτατορίας των Συνταγματαρχών (1967-1974) και ολοκληρώνεται την περίοδο της Μεταπολίτευσης. Στο έργο του αντανακλώνται εικόνες από τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία του ελληνικού κράτους και τις ζωές των Ελλήνων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χαρακτική του περιέχει βαθύτατα πολιτικό και κοινωνικό μήνυμα. Ο καλλιτέχνης με τις μαύρες-λευκές μορφές και φόρμες που χαράσσει κυρίως σε ξύλο διαμαρτύρεται, καταγγέλλει, εκφράζει αγωνία, πόνο, οργή, καλεί σε αγώνες για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη…και κυρίως θυμάται… Το έργο του είναι η ζωντανή μνήμη για εκείνους που αγωνίστηκαν και θα αγωνίζονται… Αφού, λοιπόν, πλησιάζει και πάλι η επέτειος για το Πολυτεχνείο και επειδή είναι αναγκαίο να επανανοηματοδοτήσουμε τη μνήμη της, σας παρουσιάζω μία σύνθεση του διακεκριμένου χαράκτη με θέμα τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, τους αγωνιστές κάθε εποχής…
