Συνεχίστηκε και αυτή την εβδομάδα η ενασχόληση των παιδιών με το Εργαστήριο Δεξιοτήτων για την προστασία του δάσους αλλά αυτή μας έδωσε το έναυσμα ώστε να ανοιχτούν και άλλα πεδία δράσης σχετικά με τα ενδιαφέροντα και τις απορίες των παιδιών. Έτσι οργανώσαμε εκπαιδευτικές δράσεις ώστε γνωρίσουν πώς γίνεται το χαρτί αλλά και τη διαδικασία της ανακύκλωσης του. Τέλος να δημιουργήσουν ανακυκλωμένο χαρτί από τα χάρτινα σκουπίδια μας που πετάμε στον ειδικό κάδο ανακύκλωσης από την αρχή της χρονιάς. Είναι ένας τρόπος να προστατευτεί το δάσος και αυτός. Είδαμε τα βιντεάκια και συζήτήσαμε στην ολομέλεια. Έπειτα τα παιδιά αποφάσισαν να κάνουν ανακυκλωμένο χαρτί με τα χάρτινα σκουπίδια μας. Τι όμως θα χρειαστούν; Ψάξαμε και βρήκαμε οδηγίες.
Πήραμε μία ιδέα και αφού προμηθευτήκαμε τα απαραίτητα φτιάξαμε το δικό μας … εργοστάσιο ανακύκλωσης.
-
- Ψιλοκόβουμε τα χαρτιά
-
- Ρίχνουμε στο μπλέντερ
-
- νερό και χαρτιά
-
- Απλώνουμε τον χαρτοπολτό
-
- να κάνει ένα στρώμα στη σίτα.
Περιμένουμε να στεγνώσουν τα φύλλα ανακυκλωμένου χαρτιού με φυσικό τρόπο. Θα χρειαστεί χρόνος για να φύγει όλη η υγρασία ώστε να τα αξιοποιήσουμε. Τα παιδιά πρότειναν να κάνουμε αφίσες για την προστασία του δάσους. Η συνέχεια από βδομάδα….
Τα παιδιά δημιούργησαν δουλεύοντας σε ομάδες ένα παραμύθι για το δάσος που μπορείτε να το απολαύσετε σε ψηφιακή μορφή
Μας απασχόλησε επίσης το ποιος ζει στο δάσος και πώς. Έτσι τα παιδιά αφού είπαν όλα τη γνώμη τους έκαναν μία μικρή έρευνα για τους κατοίκους του δάσους εστιάζοντας σττις τροφικές αλυσίδες και το πόσο απαραίτητα είναι όλα τα πλάσματα και τα φυτά στηο δάσος για τη ζωή στον πλανήτη μας.
Έπειτα αποτύπωσαν μία τροφική αλυσίδα στο χαρτί.
Κάποια παιδιά στο ολοήμερο απάντησαν στο τι θα μπορούσαν να κάνουν με ένα δέντρο “ένα δεντρόσπιτο” και το αποτύπωσαν στο χαρτί
Σημαντική στιγμή αυτής της βδομάδας ήταν και το παιχνίδι με τον κύριο Μιχάλη, τον κοινωνικό μας λειτουργό, για την οριοθέτηση και υπεράσπιση του προσωπικού μας χώρου.
Ο προσωπικός χώρος αντιστοιχεί σε μια περιοχή με αόρατα σύνορα που περιβάλλει το σώμα ενός ατόμου και εντός του οποίου κανένας δεν μπορεί να μπει χωρίς την άδειά του (Katz, Sommer, Little κ.ά). Η διαπροσωπική απόσταση απορρέει από συγκεκριμένους κοινωνικούς κανόνες και είναι συνάρτηση της ψυχολογικής και της κοινωνικής απόστασης που εγκαθιδρύεται ανάμεσα στα άτομα. Ο προσωπικός χώρος πιο απλά είναι μια περιοχή γύρω από το σώμα ενός ατόμου. Η περιοχή αυτή δεν είναι μια καθορισμένη γεωγραφική περιοχή αλλά μετακινείται μαζί με το άτομο και μεγαλώνει ή μικραίνει ανάλογα με τις συνθήκες. Αποτελεί, ουσιαστικά, ένα μηχανισμό ρύθμισης των διαπροσωπικών μας ορίων με τους άλλους, δηλαδή ρυθμίζει τις επιδράσεις μας στους άλλους και τις επιδράσεις των άλλων προς εμάς.
Η οριοθέτηση του προσωπικού χώρου είναι καλό να μαθαίνεται στα παιδιά από μικρή ηλικία. Δεν χρειάζεται να εστιάσουμε στην αόρατη αίσθησή του, την οποία και δεν θα μπορέσουν να κατανοήσουν, αλλά στον χώρο γύρω από αυτά και στο δικαίωμα που έχουν να αρνηθούν την είσοδο του οποιουδήποτε σε αυτόν. Για παράδειγμα το δωμάτιό τους ή το πόσο κοντά επιτρέπουν κάποιον να τους πλησιάσει. Ο προσωπικός χώρος είναι κάτι σημαντικό που πρέπει να γίνεται κατανοητός πρώτα απ’όλα από εμάς τους ίδιους και έπειτα από τους γύρω μας.Πρέπει να μάθουν τα παιδιά τι ακριβώς είναι, πως διεκδικείται και πως πρέπει να τον σέβονται. Η σωματική επαφή και η ποιότητά της έχει να κάνει άμεσα με την ψυχική επαφή που έχουμε με κάποιον. Είναι σημαντικό να μάθουν να τον υπερασπίζονται ώστε να αποφεύγουν οποιαδήποτε μορφή παραβίασής του (βία σωματική, λεκτική, συναισθηματική). Εξίσου σημαντικό να μάθουν τα παιδιά να σέβονται και τον προσωπικό χώρο του άλλου.
Η ύπαρξη του προσωπικού ζωτικού χώρου επιτρέπει στο άτομο να σχετιστεί με τον εαυτό του και τα συναισθήματά του, να ορίζει το που βρίσκονται οι υπόλοιποι σε σχέση με τον εαυτό του και να μπορεί να σχετιστεί μαζί τους στο πλαίσιο μιας υγιούς κοινωνικής ανάπτυξης. Γίνεται λοιπόν κατανοητό, ότι η ύπαρξη και η διατήρηση του προσωπικού ζωτικού χώρου, έχει μεγάλη σημασία για την υγιή και ομαλή ανάπτυξη του ατόμου. Με λίγα λόγια, το να έχει κανείς χρόνο και χώρο για τον εαυτό του είναι απόλυτα υγιές, ευχάριστο και δίνει στο άτομο τη δυνατότητα της επιλογής και της οριοθέτησης.
-
- Υπερασπίζομαι το χώρο μου
-
- λεκτικά
-
- με το σώμα μου
-
- με χειρονομίες
-
- άλλες φορές είναι εύκολο
-
- άλλες δύσκολο
-
- Αν δεν τον προστατεψω παραβιάζεται εύκολα
-
- Αν μικρύνει και αν με βοηθήσουν και οι δικοί μου
-
- άνθρωποι είναι πιο εύκολο.
-
- Θυμηθήκαμε και το λύκο με τα τρία γουρουνάκια
Το σχεδιάγραμμα που ακολουθεί είναι φτιαγμένο για παιδιά ηλικίας 5 εώς 10 χρονών. ονομάζεται «Κύκλοι σχέσεων», και οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της σεξουαλικής παρενόχλησης,της σωματικής και της ψυχολογικής κακοποίησης, μαθαίνοντας έτσι ένα παιδί πως μπορεί να καταλάβει όταν κάτι δεν πάει καλά.
Πιο βασικό σημείο είναι το βιολετί κομμάτι του διαγράμματος. Αυτός ο κύκλος αντιπροσωπεύει τον εαυτό μας. Το σώμα μας δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, αλλά μας ανήκει. Μόνο εμείς μπορούμε να επιτρέψουμε ποιος μπορεί να έρθει κοντά μας ή/και να μας αγγίξει.Το γαλάζιο χρώμα αντιπροσωπεύει την οικογένειά μας και τους αγαπημένους τους. Το σεβασμό, τη εμπιστοσύνη, και την αγάπη. Ωστόσο, ακόμη και όταν πρόκειται για τα κοντινά μας πρόσωπα θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο προσωπικός μας χώρος. Αλλά και εμείς οι ίδιοι, θα πρέπει να σεβόμαστε την ιδιωτική ζωή των αγαπημένων μας. Το πράσινο χρώμα αντιπροσωπευει τους περαστικούς ανθρώπους στη ζωή μας για παράδειγμα δασκάλους, συναθλητές ή συμμαθητές που δεν είμαστε φίλοι αλλά είναι στη ζωή μας για κάποιο διάστημα και παίζουν ρόλο σε αυτή. Το κίτρινο τους γείτονες και απλούς γνωστούς που δεν έχουμε οικειότητα μαζί τους, ανάλογα οριοθετώ και τον προσωπικό μου χώρο.
Ο κόκκινος κύκλος αφορά τους αγνώστους που ακόμη κι αν ισχυριστούν ότι μας γνωρίζουν εμείς δεν μιλάμε, δεν τους πλησιάζουμε, φυσικά δεν τους ακολουθούμε ποτέ και δεν τους επιτρέπουμε να πλησιάσουν τον προσωπικό μας χώρο πόσο δε μάλλον να ακουμπήσουν το σώμα μας.
Λέμε στα παιδιά συνεχώς : Aν η συμπεριφορά κάποιου σας προκαλεί δυσφορία, θα πρέπει να πείτε ” ΟΧΙ! ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ! ΔΕ ΣΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΩ”, “ Αν νιώθετε ότι κάποιος φέρεται με απαράδεκτο τρόπο, πείτε το στους γονείς σας ή τους δασκάλους σας με τη μία. Κανείς δεν μπορεί να σας αγγίξει χωρίς τη συγκατάθεσή σας. Αλλά ούτε έχει το δικαίωμα να εισβάλει κάποιος άλλος στον προσωπικό σας χώρο χωρίς άδεια. Αν οι ενήλικες δεν καταλαβαίνουν την σοβαρότητα των παραπόνων σας, θα πρέπει να τα επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά μέχρι να τα καταλάβουν. Μη φοβηθείτε να μιλήσετε για ό,τι δυσάρεστο σας συμβαίνει.”
Καλό Σαββατοκύριακο με ένα γλυκό τραγούδι
