Σε συνέχεια του προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων με τίτλο “Η υγεία μου… το Χρυσάφι όλου του κόσμου!!!” που ξεκίνησε μέσα από το πρόγραμμα “Ο Ευτύχης ταξιδεύει” αρχίσαμε να επεξεργαζόμαστε τη συγκεκριμένη ενότητα για το σώμα μας. Η επίσκεψη του Ευτύχη στάθηκε αφορμή να αναλογιστούμε, πόσο ευαίσθητη είναι η υγεία μας και να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε διάφορα. Ένα σωρό ερωτήσεις άρχισαν να μας προβληματίζουν: τι εννοούμε όταν λέμε “το σώμα μου;”, από ποια όργανα αποτελείται, τι κάνει το καθένα από αυτά, πώς συνεργάζονται μεταξύ τους;
Αφού κάναμε καταγραφή όλων αυτών που γνωρίζαμε αλλά και όλων αυτών που θα θέλαμε να μάθουμε, αρχίσαμε την επεξεργασία του θέματος.
Για να “στηρίξουμε” τις γνώσεις μας αλλά και τα όργανα του ανθρώπινου σώματος αποφασίσαμε πρωτίστως να φτιάξουμε τον αγαπημένο σε όλους μας “σκελετούλη”
Στη συνέχεια με “μοντέλο” την Ανδρομάχη αποτυπώσαμε σε χαρτί του μέτρου το περίγραμμα του ανθρώπινου σώματος και αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε στο εσωτερικό του τα όργανα, που είχαμε μάθει.
Με τη βοήθεια των “ωραιογραμμάτων” γράψαμε το όνομα του κάθε οργάνου,
και στη συνέχεια το γράψαμε, όπως το θυμόμασταν…
Όταν παραλάβαμε τον “Οργανούλη”, σαν μικροί γιατροί τον εξετάσαμε, για να δούμε αν είναι καλά στην υγεία του!!!!
Ακολούθως, αρχίσαμε να μιλάμε πιο αναλυτικά για τα συστήματα του ανθρώπινου σώματος και για τα όργανα που αποτελούν το κάθε σύστημα, για το πεπτικό και το ταξίδι της τροφής, για το κυκλοφορικό τις φλέβες, τις αρτηρίες την καρδιά, για το νευρικό και τον “στρατηγό” -εγκέφαλο, που δίνει τις εντολές στους “στρατιώτες”- νεύρα, για το αναπνευστικό, τους πνεύμονες, το οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα…
Και όταν αφομιώσαμε τις πληροφορίες μας, φτιάξαμε τον εαυτό μας……
Τι γίνεται όμως, όταν κάποιο δυσλειτουργεί, πώς μπορούμε να προφυλάξουμε το σώμα μας από τις αρρώστιες και τα ατυχήματα , τι προσέχουμε στο σπίτι, τι προσέχουμε όταν μπαίνουμε στο αυτοκίνητο, τι προσέχουμε όταν περπατάμε πεζοί, τι προσέχουμε στο σχολείο, τι κάνουμε όταν χτυπάμε, ποιες είναι οι «πρώτες βοήθειες», ποιον καλούμε όταν συμβεί ένα ατύχημα, τι είναι το 166;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα για να λύσουμε, αποφασίσαμε να καλέσουμε στο σχολείο μας τον μπαμπά της Ελένης, που είναι και γιατρός, για να μας τα απαντήσει.
Με αφορμή τα καπάκια που έπρεπε να παραλάβουν, το σχολείο μας επισκέφθηκαν και οι σαμαρείτιδες του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
Μας ενημέρωσαν για το έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, για την αποστολή τους, για τον εθελοντισμό, για το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα καπάκια που έχουμε μαζέψει, για το πόσο σημαντικό είναι αυτό που κάνουμε, μας έδωσαν τον έπαινο, που είχαν ετοιμάσει για το σχολείο μας και αφού πήραν τα καπάκια, βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες και για μεγάλη μας λύπη, αποχώρησαν.
Έτσι, το ταξίδι μας με τον “Ευτύχη” το γενναίο αρκουδάκι έφθασε στο τέλος του την Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016, στο Δημοτικό Σχολείο Αγροκηπίου όπου παραλάβαμε, μαζί με τα υπόλοιπα σχολεία που έλαβαν μέρος στο πρόγραμμα, το αναμνηστικό μας δίπλωμα.
Ο Ευτύχης για άλλη μια φορά, έστειλε σε όλους μας μηνύματα αγάπης και ελπίδας, για να μην πάψουμε στιγμή να ονειρευόμαστε, ότι το ουράνιο τόξο θα λάμψει στον ουρανό μας.
Ευχόμαστε σε όλους σας αλλά ιδιαίτερα στον Ευτύχη ένα καλό καλοκαίρι και δίνουμε ραντεβού για τον Σεπτέμβριο.