Κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου που καθιερώθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Η ημερομηνία 2 Απριλίου επιλέχτηκε γιατί είναι η ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος παραμυθάς Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν.
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο. Το 2024 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Ιαπωνίας. Το μήνυμα γράφτηκε από τη συγγραφέα Eiko Kadono. Η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τη συγγραφέα και εικονογράφο NanaFuriya, που γεννήθηκε στο Τόκιο.
Ο ετήσιος αυτός εορτασμός συμβάλλει στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και τονώνει το ενδιαφέρον των παιδιών και των νέων για το βιβλίο με διάφορες εκδηλώσεις (εκθέσεις παιδικού βιβλίου, συναντήσεις μαθητών/τριών με συγγραφείς και εικονογράφους, θεατρικές παραστάσεις κ.α.), όπως αναγράφει και η σχετική εγκύκλιος του ΥΠΑΙΘΑ.
Ακολουθεί το μήνυμα της Eiko Kadono και η αφίσα
“Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω σε φτερά, λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπο της καρδιάς σας..
Είμαι μια ιστορία που ταξιδεύει. Πετάω παντού.
Με τα φτερά του ανέμου ή τα φτερά των κυμάτων, ή καμιά φορά και με τα μικροσκοπικά φτερά της άμμου. Πετάω, βέβαια, και με τα φτερά των αποδημητικών πουλιών. Ακόμα και με τα φτερά των αεροπλάνων.
Στέκομαι δίπλα σου. Γυρίζω τις σελίδες για να σου πω μια ιστορία, εκείνη που θέλεις ν’ ακούσεις.
Θα σου άρεσε μια παράξενη και θεσπέσια ιστορία;
Ή τι θα έλεγες για μια λυπητερή, μια τρομακτική ή μια αστεία;
Αν δεν έχεις διάθεση να την ακούσεις τώρα, δεν πειράζει. Όμως ξέρω πως κάποια μέρα θα θέλεις.
Όταν θα θέλεις, λοιπόν, φώναξε: «Ιστορία που ταξιδεύεις, έλα! Κάθισε δίπλα μου!».
Κι αμέσως θα πετάξω κοντά σου.
Έχω τόσες ιστορίες να μοιραστώ!
Τι θα έλεγες για την ιστορία ενός μικρού νησιού που βαρέθηκε τη μοναξιά του,
έμαθε να κολυμπάει κι αποφάσισε να βρει έναν φίλο;
Ή για την ιστορία μιας παράξενης νύχτας, όταν παρουσιάστηκαν δύο φεγγάρια;
Ή για τη νύχτα που χάθηκε ο Άι-Βασίλης.
Ω! Μπορώ ν’ ακούσω την καρδιά σου. Χτυπάει όλο και πιο γρήγορα.
Ταπ ταπ, τίκι τακ, τικ τοκ, τικ τικ τακ!
Η ιστορία που ταξιδεύει πήδηξε μέσα σου κι έκανε την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.
Τώρα θα γίνεις κι εσύ μια τέτοια ιστορία, ανοίγοντας τα φτερά σου να πετάξεις.
Και έτσι, μια ακόμα ιστορία που ταξιδεύει γεννιέται”.
