“Πολύχρονη, σύνθετη, όμορφη…”
“…Το 30% των παγκόσμιων αρχαιολογικών μνημείων βρίσκεται εδώ. Όμως το πιο σημαντικό «μνημείο» μας είναι ο Νείλος: Ο Νείλος δίνει τη ζωή. Οι αγρότες μας, οι Φελάχοι ζουν απ’ αυτόν. Όμως το φράγμα του Ασουάν άλλαξε τη δραστηριότητα του ποταμού, διπλασίασε τον πληθυσμό, αύξησε 30% τις καλλιέργειες και εξαφάνισε τους Νούβιους…”
“Η Αίγυπτος ήταν ήδη αρχαία όταν ήταν σε ακμή η ρωμαϊκή αυτοκρατορία και οι Κέλτες κυνηγούσαν αγρίμια στην Ευρώπη. Οι Φαραώ κυβέρνησαν την Αίγυπτο πριν από το 5.000 π.Χ, τον 16ο αιώνα π.χ. ξεχώρισαν ο Amenofis με τη σύζυγό του Nefertiti, ο Μέγας Φαραώ Ramsi Β΄ άφησε το Αμπού Συμπέλ. Οι αρχαίοι διακρίθηκαν στη μηχανική, την ιστορία, τις αγροτικές καλλιέργειες, την αστρονομία και την ιατρική. Παρατηρώντας τις πλημμύρες του Νείλου έφτιαξαν το ημερολόγιο των 365 ημερών, τους μήνες, τις εβδομάδες. Τον 5ο αιώνα κατακτηθήκαμε από τους Πέρσες και μετά από το Μέγα Αλέξανδρο και τους Ρωμαίους”. Usama Mohamed Abdel-Magid Ebraheem, καθηγητής στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Sohag
.
Tο πρώτο πράγμα που ‘κανε ο Θεός είναι το ταξίδι…
“ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ”/ Αν μόνο λέξεις/ με τους ρυθμούς τους/ μπορούσαν να χαϊδέψουν/ την παλλόμενη καρδιά σου/ θα άνοιγα το στόμα μου/ και θα έσκιζα τη γλώσσα μου/ σε χίλια και ένα κομμάτια./ Στέκομαι/ μέσα στα κοφτερά σπαθιά/ της μοναξιάς/ Στέκομαι/ κάτω από το φεγγάρι και τ’ άστρα/ στάζοντας δάκρυα./ Στέκομαι/ περιμένοντας εσένα/ κατανοώντας/ και δεν θα διστάσω./ Η βροχή θα αρχίσει να πέφτει./ Στέκομαι/ περιμένοντας/ τη δροσερή σου αύρα/ και τραντάζω τη ζεστή καρδιά μου/ στα τρεχάμενα νερά/ του ποταμού Νείλου» (Nasibu Mwanukuzi, Αίγυπτος).
