“Τα παιδιά μπορεί να πέφτουν θύματα εκφοβισμού χωρίς οι γονείς να το γνωρίζουν καθόλου”, λέει ο Twemlow. “Πρέπει να συνεχίσουμε να μιλάμε για τον εκφοβισμό, ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν ότι είναι αποδεκτό να μιλάμε γι ‘αυτό, ότι επιτρέπεται να κλαίνε αν πέσουν θύματα εκφοβισμού και ότι είναι επιτρεπτό να μην τους αρέσει και να θέλουν να το αλλάξουν”.
Κάθε φορά που μιλάς για ένα φαινόμενο και ενημερώνεις τον κόσμο, αυτό αρχίζει να εξαλείφεται.
Σε αυτή τη λογική βασίστηκε η οργάνωση Singapore’s Coalition Against Bullying for Children and Youth, η οποία δρα κατά του bullying ενάντια στα παιδιά και τους νέους.
Το ασπρόμαυρο φιλμάκι δείχνει ένα αγόρι που το κοροϊδεύουν στο σχολείο. «Δε νιώθω ασφαλής πουθενά», δηλώνει με παράπονο το μικρό αγόρι. «Νιώθω ολομόναχος».
Αυτό το βιντεάκι, που η αρχική εκδοχή του διαρκεί κάτι λιγότερο από 2 λεπτά, έχει σχεδιαστεί ώστε να μπορούν να το μοιράζονται με share οι χρήστες του Facebook. Αφού ένας χρήστης κάνει share, ο επόμενος βλέπει μία εκδοχή που είναι κατά ένα μιλιδευτερόλεπτο (0,001 δευτερόλεπτα) μικρότερο.
Εδώ φαίνεται πόσο έχει συρρικνωθεί το φιλμάκι:shareittoendit.com
