Υπεύθυνη προγράμματος: Γκατζάρα Θεοδοσία

Τάξη: Δ2,  Αριθμός μαθητών : 22

«Ένα βιβλίο, ένα μολύβι, ένα παιδί και ένας δάσκαλος μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο» Μαλάλα Πακιστανή ακτιβίστρια για το δικαίωμα στην Εκπαίδευση ,Κάτοχος Nόμπελ Ειρήνης.

Το 2015, χρονιά εκπνοής των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας, έφτασε και πραγματικά έχει σημειωθεί αξιοθαύμαστη πρόοδος!

Τα τελευταία 15 χρόνια 50 εκατομμύρια παιδιά που μέχρι τότε δεν πήγαιναν σχολείο έχουν γραφτεί στο Δημοτικό!

Ειδικά την περίοδο 2000 με 2008 η πρόοδος ήταν τόσο ταχεία ώστε εάν συνεχιζόταν όλα τα παιδιά θα μπορούσαν να πάνε σχολείο έως το 2015.

Πολλές χώρες έχουν πετύχει εξαιρετική πρόοδο προς την εκπαίδευση για όλους. Το Λάος, η Ρουάντα και το Βιετνάμ έχουν μειώσει τη σχολική τους διαρροή κατά τουλάχιστον 85% από το 2006.

Όμως 58 εκατομμύρια παιδιά ακόμα δεν πηγαίνουν Δημοτικό Σχολείο. Επιπλέον, 68 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αυτό μας  κάνει 126 εκατομμύρια. Περίπου όσο ολόκληρος ο πληθυσμός της Ιαπωνίας.

1 στα 4 παιδιά που γράφονται στο Δημοτικό σχολείο στις φτωχότερες χώρες του κόσμου, κατά πάσα πιθανότητα θα σταματήσουν πριν το ολοκληρώσουν.

1 στα 3 παιδιά που βρίσκονται εκτός σχολείου έχει κάποια μορφή αναπηρίας.

Η  τάξη μας, αξιοποιώντας το κάλεσμα της ACTIOAID συμμετέχει και φέτος  στην παγκόσμια εβδομάδα δράσης για την εκπαίδευση 2015 με τις ακόλουθες δραστηριότητες.

• Αρχικά προβάλαμε το ντοκιμαντέρ ΄΄Εκπαίδευση για ποιον;΄΄, το οποίο περιλαμβάνει αποσπάσματα από συνεντεύξεις εκπαιδευτικών και μαθητών από την Κένυα, την Γκάνα και το πειραματικό γυμνάσιο Αναβρύτων στην Αθήνα με το πώς βλέπουν την κατάσταση της εκπαίδευσης μέσα από τη δική τους εμπειρία. Ακολούθησε καταιγισμός ιδεών γύρω από τους λόγους για τους οποίους υπάρχει φτώχεια στον κόσμο.
• Επιλέξαμε τη λέξη που συμπληρώνει τη φράση: Αν όλοι πηγαίναμε σχολείο, ο κόσμος θα ήταν πιο …..ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ. Ζωγραφίσαμε, διακοσμήσαμε και στείλαμε τη λέξη που θα ταξιδέψει τον Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη.
• Διαβάσαμε στην τάξη το παραμύθι΄΄ Ένα μικρό πειρατικό καράβι΄΄. Στη συνέχεια γράψαμε ένα γράμμα απευθυνόμενο στους υπουργούς του κόσμου, όπου εξηγούμε τους λόγους που πρέπει όλα τα παιδιά του κόσμου να πηγαίνουν στο σχολείο.
• Διαβάσαμε τις κάρτες με τις ιστορίες της Μαλάλα, της Σεφιγιάτ, του Τζόσουα και της Κόνα και αναλύσαμε  τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κάθε παιδί.. Χρησιμοποιώντας έναν παγκόσμιο χάρτη βρήκαμε τις χώρες που ζουν αυτά τα παιδιά.

Η ευχή των παιδιών  να μην υπάρχουν παιδιά αναλφάβητα στον κόσμο, ελπίζουμε να πραγματοποιηθεί.