Ανακύκλωση (7)-Η αειφορία μας ενώνει

Έχοντας ολοκληρώσει το σχέδιο δράσης μας για την ανακύκλωση, ήρθε η ώρα να μεταδώσουμε το μήνυμά μας και στην ευρύτερη σχολική κοινότητα. Έτσι, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το συστεγαζόμενο 54ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών και συγκεκριμένα τα παιδιά της Ε’ κα της ΣΤ’ τάξης , γιατί μάθαμε πως υλοποιούν το πρόγραμμα “Οικολογικά Σχολεία” που εστιάζεται στο ζήτημα της  κλιματικής αλλαγής. Ευκαιρία να ανταλλάξουμε γνώσεις κι εμπειρίες!

Η μεγάλη μέρα που με τόση χαρά περίμεναν τα νήπια έφτασε! Πήραμε μαζί μας τα ενημερωτικά φυλλάδια για την ανακύκλωση που είχαμε φτιάξει και ξεκινήσαμε για το “μεγάλο σχολείο”!

Τα παιδιά του δημοτικού κι οι δάσκαλοί τους μας υποδέχτηκαν με το πιο ζεστό χαμόγελο και από την πρώτη στιγμή η ατμόσφαιρα ήταν πολύ φιλική!

Κι ακόμη καλύτερα νιώσαμε όλοι όταν αρχίσαμε να λέμε τις “καλημέρες” μεταξύ μας με τους πιο ευφάνταστους τρόπους. Κάθε φορά ένα παιδί-μικρό ή μεγάλο-έλεγε την “καλημέρα” με τον δικό του, μοναδικό τρόπο κι όλοι μαζί επαναλαμβάναμε την “καλημέρα” του. Πραγματικά, πολύ διασκεδαστικό το ξεκίνημα της κουβέντας μας!

  

Στη συνέχεια οι φίλοι μας του δημοτικού, μας εξήγησαν με απλά λόγια τι σημαίνει “κλιματική αλλαγή”, μας μίλησαν για τις ακτίνες του ήλιου και για το πώς ο πλανήτης μας θερμαίνεται, και συμφωνήσαμε πως είναι ευθύνη όλων μας  να προστατεύουμε το περιβάλλον.

Στη συνέχεια, δείξαμε στους φίλους μας το φυλλάδιό μας και τους διαβάσαμε τι επιτρέπεται να πετάμε στον μπλε κάδο και τι όχι, ενώ τους επιστήσαμε την προσοχή στο να ξεπλένουν πρώτα τα κουτιά πριν τα πετάξουν και να τα διπλώνουν. Τους μιλήσαμε για την εμπειρία μας με τον μπλε κάδο που έφερε ο Δήμος Αθηναίων έξω από το σχολείο μας, μετά από αίτημά μας, και τους χαρίσαμε τα φυλλάδιά μας για μας θυμούνται.

 

Αλλά και τα παιδιά του δημοτικού είχαν ετοιμάσει κάτι για εμάς! Μας χάρισαν την αφίσα που είχαν φτιάξει για το πρόγραμμά τους με σύνθημα “Η κλιματική αλλαγή οργιάζει, κι εσύ λες άνθρωπε όλο δε σε νοιάζει!”, καθώς και σελιδοδείκτες με θέμα την κλιματική αλλαγή. Κάθε σελιδοδείκτης ήταν φτιαγμένος από τα παιδιά κι είχε πάνω του γραμμένο ένα σύνθημα, όπως “Σώστε τη Γη, δεν έχουμε άλλο σπίτι”, “Μια Γη, μια ευκαιρία”, “Σώστε τον πλανήτη” κ.α.

 

Τα χαμόγελά μας κατά την επιστροφή στην τάξη αποδεικνύουν την ικανοποίησή μας από την επίσκεψή μας στο δημοτικό! Γνωριστήκαμε με τους μεγάλους μας φίλους, ανταλλάξαμε γνώσεις κι εμπειρίες και συνειδητοποιήσαμε πως μας απασχολεί το ίδιο θέμα: η προστασία του περιβάλλοντος!

Θα θυμόμαστε αυτή την επίσκεψη γιατί έχουμε τους σελιδοδείκτες των φίλων μας, αλλά και την αφίσα τους αναρτημένη στην τάξη μας!

 

Μετά την επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης

Επιστρέφοντας στο νηπιαγωγείο από την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης. αποκομίσαμε πολλές νέες εμπειρίες. Είδαμε πολλά αγάλματα, μάθαμε τόσα καινούρια πράγματα και το χαρήκαμε πολύ. Η συζήτηση για την εμπειρία της εκδρομής αυτής, συνεχίστηκε για πολλές μέρες και το ενδιαφέρον των παιδιών για τα αγάλματα και την αρχαία Ελλάδα ήταν αμείωτο. Στο σχολείο, λοιπόν, δεν μπορούσαμε παρά να ασχοληθούμε με αυτά που είδαμε και μας έκαναν εντύπωση και να τα αναλύσουμε ακόμη περισσότερο…

Αρχικά, παρατηρώντας τους αμφορείς που είδαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης σε συνδυασμό με τα αγάλματα των ζώων, εξασκήσαμε τη δημιουργικότητά μας και τη φαντασία μας , στολίζοντας με όμορφα χρώματα και σχέδια τους δικούς μας αμφορείς με εικόνες ζώων της σύγχρονης εποχής.

    

Δεν βγήκαν πανέμορφοι οι αμφορείς μας;

    

Τα παιδιά καθημερινά μιλούσαν για τα αγάλματα των ζώων που είδαμε στο Μουσείο και ακόμα και στο ελεύθερο παιχνίδι τους έφτιαχναν ιστορίες και διαλόγους που είχαν σχέση με αυτά! Δεν χάσαμε λοιπόν την ευκαιρία να τα απαθανατίσουμε και σε χαρτί, ώστε να θυμόμαστε τους φανταστικούς τους διαλόγους! Εκτυπώσαμε τα αγαπημένα μας αγάλματα ζώων που είδαμε στο Μουσείο και ζητήσαμε από τα παιδιά να τα χρωματίσουν όπως φαντάζονται πως ήταν στην αρχαιότητα και στη συνέχεια να δημιουργήσουν διαλόγους μεταξύ των αγαλμάτων. Τα καταγράψαμε όπως ακριβώς μας τα είπαν!

   

Επειδή αυτό το παιχνίδι με τους φανταστικούς διαλόγους μας άρεσε πολύ και η φαντασία όλο και εξελισσόταν…σκεφτήκαμε να φτιάξουμε και μια όμορφη ομαδική εργασία για να θυμόμαστε την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης , αλλά και να την εκθέσουμε στην Τεχνόπολη κατά τις ημέρες παρουσίασης του προγράμματος “Το Παιδί, η Πόλη και τα Μνημεία”. Η ιδέα ήταν η εξής: να απεικονίσουμε σε ένα μεγάλο χαρτόνι την επίσκεψή μας μας στο Μουσείο της Ακρόπολης από την ώρα που ξεκινήσαμε από το σχολείο μας μέχρι και την επιστροφή μας με το πούλμαν, καθώς και τη διαδρομή που ακολουθήσαμε για να γίνουμε οι “Ντετέκτιβ των αγαλμάτων” και να φέρουμε εις πέρας την αποστολή μας κατά την ξενάγησή μας στο Μουσείο. Αρχικά, εκτυπώσαμε την κάτοψη του Μουσείου και την κολλήσαμε σε ένα μεγάλο χαρτόνι. Με πινέλα και τέμπερες χρωματίσαμε τον κήπο στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου, καθώς και το πλακόστρωτο μέρος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι και το σημείο που θα μας παραλάμβανε το πούλμαν για να επιστρέψουμε στο νηπιαγωγείο.

    

Στην συνέχεια εκτυπώσαμε και κολλήσαμε μέσα στον χώρο του Μουσείου τα αγάλματα των ζώων που συναντήσαμε εκεί: την κουκουβάγια, το λιοντάρι, το φίδι και τα υπόλοιπα αγάλματα, αλλά και τα αγάλματα  που συναντήσαμε στο δρόμο προς το Μουσείο, δηλαδή το άγαλμα του Μακρυγιάννη και το άγαλμα της Μελίνας Μερκούρη.

Εκτυπώσαμε τα κεφάλια των παιδιών από φωτογραφίες τους και εκείνα ζωγράφισαν το υπόλοιπο σώμα τους, κρατώντας στο χέρι έναν μεγεθυντικό φακό. Έτσι δημιουργήθηκαν οι μικροί ντετέκτιβ! Τα παιδιά κόψανε τους εαυτούς τους και τους κόλλησαν δίπλα στο αγαπημένο τους άγαλμα μαζί με μια φούσκα που θα λέγανε αυτό που σκέφτονται για το συγκεκριμένο άγαλμα. Τι διασκεδαστική δουλειά!

    

Στην συνέχεια ζωγράφισαν και έκοψαν λουλουδάκια και δεντράκια για να τα κολλήσουν στον εξωτερικό χώρο και στον δρόμο..Ενδεικτικά κάποια από αυτά που μας είπαν τα παιδιά και τα καταγράψαμε…

    

    

Και συνολικά η εργασία μας! Δεν είναι πανέμορφη και παράλληλα δημιουργική; Την έχουμε κρεμάσει σε έναν τοίχο του σχολείου μας και την θαυμάζουμε καθημερινά, ενώ ανυπομονούμε να την παρουσιάσουμε στην Τεχνόπολη και να την δείξουμε  στα υπόλοιπα σχολεία στην έκθεση που θα πραγματοποιηθεί εκεί τον Μάιο!

Εκτός από αυτή την ομαδική εργασία, τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουμε μια εφημερίδα που θα στείλουμε επίσης στην έκθεση της Τεχνόπολης το Μάιο. Αρχικά συζητήσαμε τι θέλουμε να περιέχει η εφημερίδα μας και καταγράψαμε τις ιδέες των παιδιών.

Αμέσως στρωθήκαμε στη δουλειά και αρχίσαμε να στήνουμε την εφημερίδα μας. Τυπώσαμε στις σελίδες της τον χάρτη της διαδρομής προς το Μουσείο της Ακρόπολης, φωτογραφίες από τα αγάλματα των ζώων που είδαμε εκεί, φωτογραφίες από τις εργασίες μας, ατομικές και ομαδικές, καθώς και πληροφορίες και φωτογραφίες των 12 θεών του Ολύμπου. Στην συνέχεια καταγράψαμε τον μύθο της Μέδουσας όπως ακριβώς μας τον διηγήθηκαν τα παιδιά και φτιάξαμε μέσω εφαρμογής ένα σταυρόλεξο με τους 12 θεούς του Ολύμπου για την διασκεδαστική στήλη της εφημερίδας μας.

 

Στο τέλος, ψάξαμε να βρούμε ένα όνομα για την εφημερίδα μας. Μετά από ψηφοφορία, το όνομά της αποφασίστηκε να είναι “Πάμε παιδιά!“.

Μόλις την ετοιμάσαμε, περήφανοι την ξεφυλλίζαμε κάθε μέρα, μέχρι να την στείλουμε στην έκθεση της Τεχνόπολης.

       

Οι δραστηριότητες μετά την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης δεν τελείωσαν εδώ. Το παιχνίδι καθημερινά ήταν ατελείωτο. Δραματοποιούσαμε τους Θεούς του Ολύμπου, παίζαμε διάφορα παιχνίδια στην αυλή, ενώ ακόμα και στις ελεύθερες δραστηριότητες  ζωγραφίζαμε τα αγάλματα και φτιάχναμε διάφορα κολλάζ. Αγαπημένο μας παιχνίδι ήταν και αυτό του γλύπτη που φτιάχνει το άγαλμά του.

 

 

Επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης

Η μέρα που περιμέναμε όλοι με χαρά ήρθε! Με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μας από το πρωί που ήρθαμε στο νηπιαγωγείο, αναμέναμε να έρθει το πούλμαν για να ξεκινήσουμε για το Μουσείο της Ακρόπολης. Οργανωμένοι όπως πάντα, φορέσαμε τα ταμπελάκια που γράφουν το όνομα του νηπιαγωγείου μας, πήραμε τις τσαντούλες μας  και δεν αργήσαμε να φτάσουμε χαρούμενοι στον προορισμό μας!

   

Να ‘μαστε έξω από το Μουσείο, έτοιμοι για την αποστολή μας! Είχαμε πάρει μαζί μας τις εκτυπωμένες φωτογραφίες των αγαλμάτων με τα ζωάκια που τόσο πολύ συζητήσαμε τις προηγούμενες μέρες και θα προσπαθούσαμε να τα αναγνωρίσουμε ανάμεσα στα τόσα αγάλματα που θα συναντούσαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης. Μια δύσκολή αποστολή για τους… “Ντετέκτιβ των Αγαλμάτων”! Και όντως γίναμε οι καλύτεροι ντετέκτιβ αφού από την πρώτη στιγμή στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου αναγνωρίσαμε τα ίχνη… του αγάλματος της κουκουβάγιας!

Στην είσοδο του Μουσείου μας περίμενε η αρχαιολόγος που θα ήταν η ξεναγός μας στο Μουσείο.Με χαρά την γνωρίσαμε και αφού αφήσαμε σε έναν ειδικό χώρο τα πράγματά μας, καθίσαμε να γνωριστούμε καλύτερα. Συζητήσαμε για τα ζώα της αρχαιότητας αλλά και για τα μυθικά πλάσματα και μας εξήγησε για το τι πρόκειται να δούμε στη συνέχεια. Και το πρόγραμμα της ξενάγησης ξεκίνησε!

    

Αφού την ακούσαμε με προσοχή, ξεκινήσαμε την περιήγησή μας στο Μουσείο. Πρώτα είδαμε μια μακέτα της Ακρόπολης και μια εκπληκτική βιντεοπροβολή όπου τα αγάλματα του Μουσείου ζωντάνευαν!  Τα φωτογραφήσαμε με το τάμπλετ μας και συνεχίσαμε.

  

Είδαμε πολλά αγάλματα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Αγάλματα τα οποία είχαμε συζητήσει στο σχολείο και τα αναγνωρίσαμε αμέσως, αλλά και καινούρια που τα βλέπαμε πρώτη φορά: το μοσχαράκι, την κουκουβάγια, το σκύλο και το λιοντάρι του Ηρακλή, αγάλματα με άλογα,φίδια, αλλά και την μαρμάρινη πλάκα με τη Θεά Αθηνά. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό ήταν το άγαλμα της θρυλικής Μέδουσας που σύμφωνα με τον μύθο όποιος την κοιτούσε στα μάτια πέτρωνε! Μάθαμε τόσα πολλά από την ξεναγό μας… Ιστορίες, μύθους από την αρχαιότητα, το συμβολισμό των ζώων για τους αρχαίους ‘Ελληνες , αλλά και πληροφορίες για την κατασκευή των αγαλμάτων όπως και των χρωμάτων που είχαν κάποτε τα αγάλματα. Λύσαμε όλες τις απορίες που είχαμε καταγράψει και το ευχαριστηθήκαμε πολύ. Τις εντυπώσεις μας τις καταγράψαμε φωτογραφίζοντας-όπου επιτρέπονταν-με το τάμπλετ μας!

      

   

    

    

Στη συνέχεια μας περίμενε μια έκπληξη! Ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο του Μουσείου και φτάσαμε σε έναν όμορφο χώρο που θα χρωματίζαμε χωρισμένοι σε μικρές ομάδες τα ζωάκια της αρχαιότητας, τα πραγματικά αλλά και τα μυθικά! Στο τέλος πήραμε τα έργα μας στο σχολείο ως ενθύμιο από την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης.

    

Η εκδρομή μας όμως δεν τελείωσε εδώ… Αφού χαιρετίσαμε την ξεναγό μας και την ευχαριστήσαμε για τα όμορφα πράγματα που μας έμαθε και μας έδειξε, πήραμε τα πράγματά μας και κατευθυνθήκαμε στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου για να απολαύσουμε το πρόγευμά μας  στον ήλιο.

Έφτανε η ώρα για την επιστροφή μας στο σχολείο… Βγαίνοντας από τον προαύλιο χώρο του Μουσείου εντυπωσιαστήκαμε από την ομορφιά της Ακρόπολης που δέσποζε μπροστά μας και δεν παραλείψαμε να βγάλουμε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες!

Κάνοντας μια μικρή βόλτα στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου συναντήσαμε μπροστά μας ένα γνώριμο άγαλμα, διαφορετικό από τα εκθέματα του Μουσείου και αμέσως το αναγνωρίσαμε! Ήταν αυτό του Στρατηγού Μακρυγιάννη!

  

Εκεί μας περίμενε μια άλλη κυρία, η οποία ήταν συντηρήτρια έργων τέχνης και γλυπτών και μας έδωσε πληροφορίες για το άγαλμα και την ιστορία του-μια δραστηριότητα στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στο πρόγραμμα «Το Παιδί, η Πόλη και τα Μνημεία» . Εντυπωσιαστήκαμε από το ύψος του και την ομορφιά του αγάλματος. Πληροφορηθήκαμε από τι υλικό είναι φτιαγμένο αλλά και για τις αλλοιώσεις που παθαίνει κατά τη διάρκεια του χρόνου λόγω των καιρικών φαινομένων, αλλά και της απερισκεψίας μερικών ανθρώπων που καταστρέφουν τα αγάλματα. Η συντηρήτρια μας μίλησε για τον τρόπο που φτιάχνονται τα αγάλματα αλλά για το πώς συντηρούνται. Επίσης συζητήσαμε για την δημόσια περιουσία και τη σημαντικότητά της, και καταλάβαμε πως είναι ευθύνη όλων μας να προστατεύουμε τα αγάλματα, ιδίως μετά την ιστορία που μας αφηγήθηκε η συντηρήτρια σχετικά με την εξαφάνιση του σπαθιού του Μακρυγιάννη, το οποίο στη συνέχεια βρέθηκε και επανατοποθετήθηκε στο άγαλμα.

Ι    

Κατευθυνόμενοι προς το μέρος που θα μας περίμενε το πούλμαν, κάναμε μια τελευταία στάση σε ένα άλλο άγαλμα, αυτό της Μελίνας Μερκούρη.  Αμέσως  το αναγνωρίσαμε και παρατηρήσαμε τα χαρακτηριστικά του αγάλματος, εντοπίσαμε τις διαφορές που έχει σε σχέση με αυτό του Μακρυγιάννη  και το ολόλευκο χρώμα του μαρμάρου. Συμφωνήσαμε όλοι πόσο σημαντικό είναι να αφιερώνουμε αγάλματα στους σπουδαίους ανθρώπους, ώστε να μην ξεχνάμε το σημαντικό έργο τους, όπως στην περίπτωση της Μελίνας για τον αγώνα που έδωσε για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.

    

Μια γεμάτη και ξεχωριστή μέρα είχε φτάσει στο τέλος της! Με πλατύ χαμόγελο και φορτωμένοι με τόσες νέες εμπειρίες επιστρέψαμε στο νηπιαγωγείο μας δίνοντας την υπόσχεση να ξαναβρεθούμε σύντομα στο Μουσείο της Ακρόπολης!

Προετοιμασία για την επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης

Στο πλαίσιο του προγράμματος “Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία”, όπου συμμετέχει το νηπιαγωγείο μας για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, έχουμε οργανώσει μια επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης. Επειδή πλησιάζει η μέρα της επίσκεψης, αρχίσαμε να οργανώνουμε την εκδρομή μας στο Μουσείο, η οποία μας είχε ήδη συναρπάσει πολύ! Τα παιδιά καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς ρωτούσαν πότε θα πάμε στο Μουσείο και ανυπομονούσαν γι΄αυτή την επίσκεψη! Έτσι από νωρίς έφερναν στο σχολείο βιβλία που είχαν σχέση με τη μυθολογία και τους Θεούς του Ολύμπου, τα αγάλματα, καθώς και με τη ζωή στην αρχαία Ελλάδα και εμπλουτίζαμε με αυτά τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας! Διαβάσαμε με μεγάλη λαχτάρα και ενθουσιασμό για τα μυθικά τέρατα και ζώα και φυσικά για τους θρυλικούς μύθους του Ηρακλή και του Περσέα που μας έκαναν πραγματικά μεγάλη εντύπωση.

 Στην πορεία, επικεντρωθήκαμε στα αγάλματα που θα βλέπαμε κατά την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης. Ήταν κυρίως αγάλματα από ζωάκια της αρχαιότητας που ήταν σημαντικά για τους αρχαίους Έλληνες, αλλά και μυθικά ζώα που δεν υπήρξαν ποτέ. Εκτυπώσαμε τα αγάλματα ζώων που μας άρεσαν και θέλαμε να δούμε στην επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης και τις  επεξεργαστήκαμε  στην παρεούλα. Μιλήσαμε για το μοσχαράκι,το σκυλί,  την κουκουβάγια και τα υπόλοιπα αγάλματα, μάθαμε πως είναι φτιαγμένα από μάρμαρο και πόσο χρόνο αφιέρωσε ο γλύπτης να τα δημιουργήσει. Επίσης συζητήσαμε για την σημασία που είχαν τα αγάλματα στην αρχαιότητα, αλλά και για την τωρινή τους φύλαξη και έκθεση στο Μουσείο της Ακρόπολης, μα και την συντήρηση τους. “Σώζονται αναλλοίωτα στο χρόνο;”,  “Τα αγάλματα που θα δούμε και θα θαυμάσουμε είναι τα ίδια που υπήρχαν στην αρχαιότητα;”, “Πώς τα ανακαλύψαμε;” Αυτά και περισσότερα ερωτήματα μας γεννήθηκαν, τα καταγράψαμε να μην τα ξεχάσουμε  και συμφωνήσαμε πως  οι απορίες μας θα λυθούν κατά την επίσκεψή μας στο Μουσείο όπου θα ρωτήσουμε την κυρία που θα μας υποδεχτεί εκεί και θα μας ξεναγήσει στο χώρο του Μουσείου.

Στη συνέχεια, συγκεντρώσαμε τις εικόνες των αγαλμάτων σε μια παρουσίαση της επίσκεψή μας μέσω της ψηφιακής εφαρμογής prezi. Η παρουσίασή μας βρίσκεται στην εξής ηλεκτρονική διεύθυνση:  https://prezi.com/view/TLvq5O2PY4dlGvXjN0ed/

 

Έπειτα, μπήκαμε στην ιστοσελίδα σελίδα του Μουσείου της Ακρόπολης και περιηγηθήκαμε εκεί μέσω του διαδραστικού μας πίνακα. Κατεβάσαμε από την ιστοσελίδα διάφορο εκπαιδευτικό υλικό, όπως το ενημερωτικό φυλλάδιο “Στα ίχνη των ζώων στο Μουσείο Ακρόπολης, που ήταν ιδιαίτερα βοηθητικό

ANIMALS_Greek_side1 ANIMALS_Greek_side2

Μέχρι να έρθει  η μεγάλη μέρα της επίσκεψης στο Μουσείο, εξασκήσαμε τη δημιουργικότητα και τη φαντασία μας  με τα αγάλματα των ζώων. Φανταστήκαμε πού θα μπορούσαν να ζουν τα ζώα και τα ζωγραφίσαμε. Έτσι, “η κουκουβάγια θα ζούσε σε ένα δέντρο” ή “μαζί με τη θεά Αθηνά”, “το σκυλάκι θα έβγαζε βόλτα στο πάρκο ένα κοριτσάκι”

  

 

Επειδή η θεά Αθηνά είναι από τους αγαπημένους μας θεούς, παίξαμε παζλ με έναν αμφορέα που την απεικονίζεται. “Λέτε να δούμε τον αμφορέα αυτόν στο Μουσείο;”

   

Δραματοποιήσαμε τον μύθο της Μέδουσας που μας εντυπωσίασε και παίξαμε διασκεδάζοντας στην αυλή. Όποιος φορά το καπέλο της Μέδουσας  προσπαθεί να κοιτάξει τους άλλους στα μάτια για να τους πετρώσει. Όποιον καταφέρει να  πετρώσει, γίνεται αυτός η Μέδουσα! Ήταν πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι!

Εκτός από την αυλή, παίξαμε παιχνίδια και στον υπολογιστή μας. Εντοπίσαμε εκπαιδευτικά παιχνίδια στην ιστοσελίδα του Μουσείου της Ακρόπολης, όπως το “Χρωμάτισε την Πεπλοφόρο” και ο καθένας χρωμάτισε το άγαλμα  διαφορετικά. Για περισσότερη εξάσκηση, στην ηλεκτρονική διεύθυνση:  https://www.theacropolismuseum.gr/peploforos/

     

Τέλος, συζητήσαμε για δύο καινούρια αγάλματα, που θα συναντούσαμε στη διαδρομή μας μετά την επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης. Το ένα είναι του Στρατηγού Μακρυγιάννη, που βρίσκεται στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και το άλλο της Μελίνας Μερκούρη , που βρίσκεται απέναντι από τον Ναό του Ολυμπίου Διός, όπου θα μας περίμενε το πούλμαν για την επιστροφή μας στο νηπιαγωγείο. Είδαμε τις εικόνες αυτών των αγαλμάτων, μάθαμε πληροφορίες για αυτές τις δύο σημαντικές προσωπικότητες και τι προσέφεραν ιστορικά στον τόπο μας. Συζητήσαμε από τι υλικό είναι φτιαγμένα τα αγάλματα, το χρώμα τους και πόσο σημαντικό είναι να τα προσέχουμε γιατί ανήκουν σε όλους μας και πόσο στενοχωριόμαστε όταν βλέπουμε κάποιους ανθρώπους να μην σέβονται την δημόσια περιουσία και να την καταστρέφουν με διάφορους τρόπους. Θαυμάσαμε τον Ιωάννη Μακρυγιάννη και την Μελίνα Μερκούρη από φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο. Μας εντυπωσίασαν οι ιστορίες που διαβάσαμε γι’ αυτούς και τα περισσότερα παιδιά εξέφρασαν την ευχή του πόσο θα ήθελαν να ζουν αυτοί οι άνθρωποι και να τους γνώριζαν από κοντά!

Ολοκληρώνοντας την προετοιμασία μας, διασκεδάσαμε μαθαίνοντας το τραγούδι “Οι άθλοι του Ηρακλέους” από το Χάρτινο Καράβι του Νότη Μαυρουδή και χορέψαμε στον γρήγορο ρυθμό του!

Η επίσκεψη μας στο Μουσείο της Ακρόπολης πλησίαζε και την περιμέναμε με μεγάλη προσμονή, χαρά  και ανυπομονησία!

Παρατηρώντας τη γειτονιά μας

Στο πλαίσιο του προγράμματος “Το Παιδί, η Πόλη και τα Μνημεία”, καθώς και του διαγωνισμού ρομποτικής “Μια βόλτα στην πόλη μας” που συμμετέχουμε, οργανώσαμε έναν σύντομο περίπατο στη γειτονιά μας. Καταρχάς, συζητήσαμε για το τί υπάρχει στη γειτονιά μας και τα καταγράψαμε. Έχουμε “σπίτια”, “μαγαζιά”, “σχολεία”, “μετρό”, “κάδους”, αστυνομικό τμήμα”, αγάλματα όπως του Ίκαρου, κ.α.

Τις εντυπώσεις μας τις ζωγραφίσαμε στο χαρτί και συγκρίναμε τα στοιχεία που είχε ζωγραφίσει ο καθένας

 

Συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε με υπέροχα χρώματα το ποίημα “Η γειτονιά μου”

 

Στη συνέχεια, επεξεργαστήκαμε τον χάρτη της γειτονιάς μας στον διαδραστικό πίνακα και μάθαμε να ερμηνεύουμε τα σήματα στον χάρτη, όπως αυτό του μετρό, της στάσης του λεωφορείου κ.α.

Ήρθε η ώρα για μια εικονική περιήγηση! Περιηγηθήκαμε με αφετηρία το σχολείο μας ως το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και ως το άγαλμα του Ίκαρου στην πλατεία Μεταξουργείου. Όλα τα παιδιά ήξεραν και τα δυο σημεία γιατί, όπως, είπαν περνάνε συχνά από κει με τις οικογένειές τους.

 

Κι επειδή οι σωστοί ερευνητές κάνουν επί τόπια έρευνα, ήρθε η στιγμή του περιπάτου μας στη γειτονιά του σχολείου μας. Εξοπλιστήκαμε με το τάμπλετ μας, πήραμε τα ερωτηματολόγιά μας και ξεκινήσαμε!

Μόλις εντοπίζαμε κάτι που είχαμε στη λίστα του ερωτηματολογίου μας, κάναμε μια στάση και το τσεκάραμε. Είδαμε μπλε κάδο, στάση λεωφορείου, σχολεία, δέντρα…

 

Συναντήσαμε εργάτες του Δήμου Αθηναίων εν ώρα εργασίας και φωτογραφήσαμε τα έργα τους: τους τεράστιους σωλήνες, τα μηχανήματα, τα εργαλεία τους…

Είδαμε τις διαβάσεις τυφλών στο πεζοδρόμιο και συζητήσαμε για τη χρησιμότητά τους, τις διάφορες πινακίδες στο δρόμο όπως αυτή του Δήμου Αθηναίων πως απαγορεύονται τα σκυλιά στο μικρό παρκάκι, εντοπίσαμε το ταχυδρομικό κουτί αλλά και το ταχυδρομείο στο απέναντι πεζοδρόμιο, τον κάδο για τα μεγάλα απορρίμματα…

 

  

     

Αυτό που εντοπίζαμε συνέχεια γύρω μας ήταν τα διάφορα συνθήματα γραμμένα στους τοίχους των κτιρίων και τα γκράφιτι. Γι’ αυτό τα φωτογραφίσαμε με τα τάμπλετ μας!

 

 

Αυτό που μας άρεσε και ξεχωρίσαμε είναι μια πολύχρωμη ζωγραφιά στον τοίχο του συστεγαζόμενου 54ου Δημοτικού Σχολείου και πήραμε ιδέες και για τον δικό μας τοίχο!

 

Εντοπίσαμε και αγάλματα στην είσοδο του 42ου Γυμνασίου που βρίσκεται απέναντι από το Νηπιαγωγείο μας και εντυπωσιαστήκαμε!

Με την επιστροφή στην τάξη, ξεκίνησε η διαδικασία του απολογισμού. Ολοκληρώσαμε τις καταγραφές στις λίστες μας και διαπιστώσαμε πως γύρω από το σχολείο μας δεν υπάρχει παιδική χαρά, ούτε ένα πάρκο! Κάτι που δεν μας αρέσει καθόλου!

 

 

 

 

Εκδήλωση στην Τεχνόπολη

2. Προαγωγή της Μάθησης

Ως δράση ολοκλήρωσης του Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης
“Το Παιδί, η Πόλη και τα Μνημεία”
είχαμε την χαρά να παραβρεθούμε στην εκδήλωση
που πραγματοποιήθηκε από τον Δήμο Αθηναίων στην Τεχνόπολη στο Γκάζι.

Με μεγάλο ενθουσιασμό ξεκινήσαμε από το σχολείο μας
και φτάσαμε στον χώρο…

Εκεί στον χώρο του Αμφιθεάτρου
είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε την δική μας δουλειά,
αλλά και να παρακολουθήσουμε τις εκπληκτικές δουλειές των άλλων σχολείων.

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα για φαγητό…

…κατευθυνθήκαμε προς τον εκθεσιακό χώρο…
 
…όπου μπορέσαμε να θαυμάσουμε τα έργα όλων των μικρών και μεγάλων μαθητών
αλλά και να νιώσουμε περηφάνια για τα δικά μας.
 
Τέλος λίγο πριν επιστρέψουμε στο σχολείο μας
διασκεδάσαμε στον χώρο της Τεχνόπολης!

Η συγκεκριμένη εμπειρία μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις,
τις οποίες ζωγραφίσαμε με την επιστροφή μας στο Νηπιαγωγείο μας…

…και φυσικά με χαρά παραλάβαμε την βεβαίωση συμμετοχής μας!!!

 

Επίσκεψη στον πολυχώρο Μεταίχμιο

2. Προαγωγή της Μάθησης

Στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών δράσεών μας εκτός σχολείου πραγματοποιήσαμε άλλη μια διδακτική επίσκεψη… αυτή τη φορά στον πολυχώρο Μεταίχμιο όπου υλοποιήσαμε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα       «Φτιάξε το δικό σου βιβλίο».
 

«Τι μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη βιβλίο;» μας ρώτησαν κι οι απαντήσεις έπεσαν βροχή: «εικόνες», «λέξεις», «εικονογράφος», «συγγραφέας»… φάνηκε αμέσως πόσο εξοικειωμένοι είμαστε με το συγκεκριμένο θέμα! Γι’ αυτό πήραμε πολλά μπράβο!

Στη συνέχεια, τα παιδιά γνώρισαν το «σπίτι του βιβλίου», τον εκδοτικό οίκο. Έμαθαν τα επαγγέλματα που σχετίζονται με την παραγωγή και την προώθηση του βιβλίου, τα αντικείμενα που χρησιμοποιούν….

 
 

Και ήρθε η ώρα να δημιουργήσουν τα δικά τους βιβλία με την τεχνική pop up! Χρησιμοποιήσαν μια απλή μέθοδο βιβλιοδεσίας και μια ποικιλία υλικών για να διακοσμήσουν τα εξώφυλλά τους. Ώρα για δημιουργία!
   

Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, ήρθε η ώρα του κολατσιού  σ’ έναν ιδιαίτερο χώρο… στον κήπο του Μεταίχμιου! Παρέα με ένα ξεχωριστό γλυπτό… μια αγελάδα!

Μια εντυπωσιακή εμπειρία στο κέντρο της Αθήνας!
 

Μια Βόλτα στο Μουσείο… (2)


Στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος υπάρχει το Μουσείο Ορυκτολογίας και Πετρολογίας
και η εκπληκτική επιστημονική του ομάδα μας περίμενε
για να μας δείξει τα φανταστικά τους εκθέματα και να μας λύσει κάθε απορία.


Αρχικά μας έδειξαν τα ηφαιστειογενή πετρώματα…
Μας μίλησαν για την Σαντορίνη, τα διαφορετικά πετρώματα που μπορούμε να βρούμε σε ένα ηφαίστειο και τις χρήσεις τους σήμερα.

Στην επόμενη «στάση» μάθαμε για τις χρήσεις των πετρωμάτων και των ορυκτών στην καθημερινή μας ζωή… Εντυπωσιαστήκαμε όταν διαπιστώσαμε σε πόσα πολλά αντικείμενα είναι κρυμμένα και πόσα συχνά τα χρησιμοποιούμε…

Σταματώντας να θαυμάσουμε λαμπερά ορυκτά και πολύτιμους λίθους…


…φτάσαμε στην αίθουσα με τους μετεωρίτες.

Εκεί μάθαμε τα πάντα για τους κομήτες και τους μετεωρίτες
και για την σημασία της ατμόσφαιρας για την προστασία του πλανήτη μας.

Επιπλέον μας δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι τα πετρώματα και τα ορυκτά
μπορούν να έχουν οποιοδήποτε χρώμα μπορούμε να φανταστούμε…

… ότι έχουν παράξενα ονόματα, όπως το Μάτι της Τίγρης,


… και ότι μερικά απορροφούν το φως ή αντιδρούν σε αυτό…

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα για φαγητό…

έφτασε η ώρα για μια μεγάλη έκπληξη.
Κάτσαμε στα θρανία μας…

και παρακολουθήσαμε έκπληκτοι…
Μια αληθινή έκρηξη ηφαιστείου!!!

Στην συνέχεια κατασκευάσαμε τα δικά μας ηφαίστεια!!!

Φυσικά από την αποστολή δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι φωτογράφοι – ρεπόρτερ
που φωτογράφησαν οτιδήποτε τους εντυπωσίασε…



καθώς και ευχάριστες εκπλήξεις,
όπως η δυνατότητα να θαυμάσουμε την στολή και τον εξοπλισμό ενός γεωλόγου…


Αφού ευχαριστήσαμε και αποχαιρετίσαμε τους ξεναγούς μας
επιστρέψαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις στο σχολείο μας
και αποτυπώσαμε εικαστικά αυτό που μας άρεσε περισσότερο…


Και αφού ανακαλέσαμε τις μνήμες μας από το Μουσείο,
καταγράψαμε όλα τα αντικείμενα, που χρησιμοποιούμε καθημερινά και περιέχουν ορυκτά και πετρώματα…


και αποφασίσαμε να φτιάξουμε το δικό μας βιβλίο για να μην τα ξεχάσουμε ποτέ!

Κυνηγοί Αγαλμάτων…εν δράσει!

2. Προαγωγή της Μάθησης

3. Προαγωγή Τεχνών και Πολιτισμού

Η μέρα που όλοι περιμέναμε έφτασε
και το πούλμαν μας μετέφερε στο Ζάππειο…
Φορτωμένοι με τα υπάρχοντά μας,
τους χάρτες και τις φωτογραφικές μηχανές,
αλλά και την καλύτερη διάθεση
ξεκινήσαμε την περιπέτειά μας!!!

ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΞΟΘΡΑΥΣΤΗΣ
Το άγαλμα του Έρωτα του Γεωργίου Βρούτου
ήταν ο πρώτος μας σταθμός…

Αν και ο κήπος γύρω του δεν επέτρεπε να πλησιάσουμε πολύ κοντά
μπορέσαμε να το δούμε από μακριά από κάθε πλευρά…

και φυσικά να το φωτογραφήσουμε!

Παρατηρήσαμε με προσοχή την στάση του και τα φτερά του
και επισημάναμε ότι ήταν πιο γκρι και βρώμικος από την φωτογραφία…

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΡΙΣΤΗΣ 
Με τον χάρτη στα χέρια ξεκινήσαμε να βρούμε τον Μικρό Θεριστή
του Δημήτρη Φιλιππότη.

Πλησιάζοντας διαπιστώσαμε ότι το άγαλμα που ψάχναμε
δεν μπορούσαμε να το δούμε από όλες τις πλευρές,
παρά μόνο από μπροστά…

Και τελικά το μικρό αγόρι δεν πήγαινε στην παραλία, ούτε κρατούσε την πετσέτα του,
αλλά θέριζε στάχυα!!!
Και έτσι συνεχίσαμε την διαδρομή μας…

ΤΡΙΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΑΓΓΕΛΟΣ
Λίγο πριν φτάσουμε στον τρίτο μας σταθμό,
ένα δέντρο κέντρισε το ενδιαφέρον μας και αποφασίσαμε να το μελετήσουμε…

Παρατηρήσαμε τις ρίζες του που φαινόντουσαν στο έδαφος,
αγγίξαμε τα κλαδιά του
και χαρήκαμε που είχαμε την ευκαιρία να αγκαλιάσουμε ένα τόσο μεγάλο δέντρο
στην καρδιά της Αθήνας!

Ο Άγγελος του Γεωργίου Βρούτου
ήταν αρκετά μικρότερος απ’ όσο περιμέναμε ότι θα είναι.

Για μια ακόμη φορά δεν μπορούσαμε να το πλησιάσουμε καθώς ήταν σε ένα ψηλό βάθρο
και γύρω από αυτό υπήρχαν λουλούδια και γρασίδι.
Διαπιστώσαμε ότι ο άγγελος τελικά κρατούσε στο χέρι του κάτι που έμοιαζε με λουλούδι,
αλλά η μεγαλύτερή μας έκπληξη δεν ήταν αυτή…
Δυστυχώς το άγαλμα ήταν καλυμμένο σε πολλά σημεία με τσίχλες,
γεγονός που μας στεναχώρησε και το θεωρήσαμε απαίσιο και αηδιαστικό!

Με μια μικρή στάση για να θαυμάσουμε ένα ζευγάρι παπαγάλων
που είχαν χτίσει την φωλιά τους πάνω σε ένα δέντρο…

φτάσαμε στον επόμενο σταθμό μας…
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΨΑΡΑΣ
Το άγαλμα του μικρού ψαρά του Δημήτρη Φιλιππότη
μας επεφύλαξε μία τεράστια έκπληξη!

Βρισκόταν τοποθετημένο στην άκρη μίας λιμνούλας
γεμάτης με χελώνες του νερού!!!
Αν και μπορούσαμε να θαυμάσουμε το άγαλμα από κάθε του πλευρά
το αποφύγαμε, καθώς το μέρος είχε επιλεγεί από κάποιον άστεγο
για να φτιάξει δίπλα το κατάλυμά του…

Παρόλα αυτά διαπιστώσαμε ότι το μικρό αγόρι δεν αναζητούσε νερό για να πιει
ή να πλύνει τα ρούχα του, όπως είχαμε υποθέσει,
και ήταν καθαρό και κάτασπρο.

Ξεκινώντας για τον επόμενο σταθμό
με χαρά συναντήσαμε κάδους ειδικούς για την ανακύκλωση
και σταθήκαμε να τους φωτογραφήσουμε.

Λίγο πιο κάτω βρεθήκαμε μπροστά στο άγαλμα που αναζητούσαμε…
ΠΕΜΠΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΣΑΤΥΡΟΣ
Το μικρό αγόρι του Γ. Δημητριάδη
ήταν φτιαγμένο από σίδερο σε αντίθεση με όλα τα άλλα αγάλματα
που είχαμε ως τώρα επισκεφτεί!

Από το χέρι του που ήταν ψηλά υψωμένο
κάποτε μάλλον έτρεχε νερό,
δημιουργώντας ένα υπέροχο σιντριβάνι.
Σήμερα όμως παραμένει στεγνό
και λερωμένο από τις κουτσουλιές των πουλιών,
ενώ όπως επισημάναμε φαίνεται να είναι κριμένο στην άκρη του δρόμου
μη επιτρέποντας στον βιαστικό περαστικό να το παρατηρήσει.
Εντούτοις γύρω του υπάρχουν μεγάλα μεταλλικά παγκάκια
που ήταν ιδανικά για να ξεκουραστούμε κάτω από την σκιά των δέντρων,
αλλά και να παίξουμε μερικά παιχνίδια μιμούμενοι το άγαλμα…

Δίπλα σε αυτό παρατηρήσαμε έναν τεράστιο κορμό δέντρου
κομμένο σχεδόν από την ρίζα…
και αποφασίσαμε να παίξουμε με τον κορμό αυτό μαθηματικά παιχνίδια…
Πόσα άραγε παιδιά χρειάζονται για να τον αγκαλιάσουν
και πόσα μπορούν να σταθούν πάνω σε αυτόν;

Και έτσι ξεκινήσαμε για τον τελευταίο μας σταθμό…
ΕΚΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΞΥΛΟΘΡΑΥΣΤΗΣ
Ο Ξυλοθραύστης του Δημήτρη Φιλιππότη
βρίσκεται σχεδόν επάνω στον δρόμο
και όλα τα αμάξια που περνάνε από εκεί μπορούν να τον δουν.
Το μεγάλο άσπρο άγαλμα σπάει ξύλα,
όπως αρχικά είχαμε μαντέψει…

και αφού το περιεργαστήκαμε για λίγο
μπορέσαμε να εντωπίσουμε πάνω του την υπογραφή του γλύπτη…

Οι φούσκες comics που είχαμε μαζί μας
μας επέτρεψαν να δώσουμε φωνή στο άγαλμά μας…

που αναφώνησε “Πόσο δυνατός είμαι!” και μας διασκέδασε πολύ!

Έχοντας επιτύχει τους στόχους μας…
σταθήκαμε να φάμε το πρωινό μας

και αφού βεβαιωθήκαμε ότι ο τόπος παρέμεινε καθαρός
ξεκινήσαμε τον δρόμο της επιστροφής!!!

Επίσκεψη στην Παιδική Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων

2. Προαγωγή της Μάθησης

Στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης με θέμα τη φιλαναγνωσία που υλοποιούμε φέτος στο νηπιαγωγείο μας, ενταγμένο στο πρόγραμμα Μαθαίνουμε Παρέα του Ιδρύματος Ι.Σ. Λάτση, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Παιδική Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων που βρίσκεται κοντά στο σχολείο μας και να παρακολουθήσουμε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Ποιο είναι το δικό σου δέντρο;”. Τα παιδιά ήταν πολύ ενθουσιασμένα, τόσο για την πρώτη μας έξοδο από το σχολείο όσο και για τον χώρο της βιβλιοθήκης που θα επισκεπτόμασταν. Στόχος μας, εκτός των άλλων, ήταν να πάρουμε ιδέες για να οργανώσουμε κι εμείς τη δικιά μας γωνιά βιβλιοθήκης στην τάξη μας. Κι οι προετοιμασίες ξεκίνησαν!

Προετοιμασία επίσκεψης στη βιβλιοθήκη

Αρχικά, προσπαθήσαμε να φανταστούμε πώς θα είναι ο χώρος της βιβλιοθήκης…”θα έχει βιβλία”, “τραπέζια και καρέκλες”, “δέντρα στην αυλή”, ενώ αυτοί που ήδη την έχουν επισκεφτεί μας αποκάλυψαν πως έχει “μια κυρία να βοηθάει” και “μαξιλάρια συννεφάκια”. Στη συνέχεια καταγράψαμε τους κανόνες που ισχύουν στη βιβλιοθήκη και καταλήξαμε πως είναι σχεδόν ίδιοι με αυτούς που έχουμε στην τάξη μας!
  

Ζωγραφίσαμε πώς φανταζόμαστε τον χώρο της Παιδικής Βιβλιοθήκης, ενώ υποθέσαμε πως θα έχει βιβλία με “πριγκίπισσες”, “σούπερ ήρωες”, “τρένα”…
  
Προκειμένου να είμαστε έτοιμοι να παρακολουθήσουμε το πρόγραμμα “Ποιο είναι το δικό σου δέντρο;”
συλλέξαμε όλες τις πληροφορίες που μπορούσαμε για τα δέντρα.

Και θυμηθήκαμε όλες τις ιστορίες, που ξέραμε για τα δέντρα,
αλλά και άλλες που ανακαλύψαμε με την έρευνά μας…
Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η ιστορία “Το κωφό δέντρο”, που παρακολουθήσαμε στην Νοηματική…

…και μας δόθηκε η ευκαιρία να μάθουμε την λέξη “δέντρο” στην Νοηματική γλώσσα.

Τέλος αποφασίσαμε να διηγηθούμε στην επίσκεψή μας και την δική μας ιστορία “Οι πειρατές της φιλίας”
και για αυτό κάναμε τις πρόβες μας στην “ανάγνωση”.

Επίσκεψη στην Παιδική Βιβλιοθήκη του Δ. Αθηναίων

Η μεγάλη μέρα της επίσκεψης έφτασε και με συνοδεία ορισμένων γονέων ξεκινήσαμε την πορεία μας ως τη βιβλιοθήκη. Στον δρόμο παρατηρούσαμε τη γειτονιά μας, φωτογραφίζαμε ό,τι μας έκανε εντύπωση και φυσικά προσέχαμε πολύ τα φανάρια!
 

Φτάσαμε στον Σταθμό Λαρίσης και εντοπίσαμε, δίπλα από τη στάση του Μετρό, την προτομή του Γεώργιου Παπανικολάου. Συζητήσαμε για τον σπουδαίο αυτό γιατρό, κάναμε τις παρατηρήσεις μας για το μέρος όπου έχει τοποθετεί… 

και φτάσαμε στο καινούριο κτίριο της Παιδικής Βιβλιοθήκης του Δήμου Αθηναίων

Εντυπωσιασμένοι από τον υπέροχο χώρο, κάτσαμε αναπαυτικά και ακούσαμε προσεκτικά τις δυο εξαιρετικές κυρίες της βιβλιοθήκης που μας εξήγησαν τη λειτουργία της. Βέβαια, ως σωστοί “δημοσιογράφοι” δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε τις απορίες μας και ξεκινήσαμε να κάνουμε τις ερωτήσεις που είχαμε καταγράψει στην τάξη… “Πώς βοηθάτε τα παιδιά να βρουν τα βιβλία;”, “Πώς ξέρετε ποια είναι η θέση τους ακριβώς;” ήταν μερικές από τις ερωτήσεις που τους υποβάλλαμε. Οι κυρίες  μας απάντησαν σε όλες μας τις απορίες με μεγάλη προθυμία,  μας εξήγησαν τη διαφορά των βιβλίων για βρέφη και των βιβλίων για νήπια αλλά και μεγαλύτερα παιδιά,
    

Στη συνέχεια, η κυρία Στέλλα μας διάβασε το βιβλίο “Το δέντρο που έδινε” του Σελ Σιλβερστάιν και συζήτησε με τα παιδιά για τις εντυπώσεις τους. Κι επειδή το κείμενο αυτό μιλά για την αγάπη, ζωγραφίσαμε σε μια καρδιά αυτούς που αγαπούμε πολύ.
    

Κι επειδή είχαμε στη διάθεσή μας ελεύθερο χρόνο τον αξιοποιήσαμε με τον καλύτερο τρόπο… επιλέξαμε βιβλία της αρεσκείας μας, άλλοι κάθισαν αναπαυτικά κι άλλοι ξάπλωσαν για να διαβάσουν μόνοι τους ή με τους φίλους τους τα βιβλία που τους άρεσαν…
 

ενώ άλλοι φωτογράφιζαν σημεία του χώρου που τους άρεσαν, όπως τα “συννεφάκια”, “τον αρκούδο πάνω στη βιβλιοθήκη”, “τον μεγάλο πίνακα με τη μηλιά”…
  

και κάποιοι φωτογράφιζαν… αυτούς που φωτογράφιζαν

Κι όταν έφτασε η ώρα την αναχώρησης, μια έκπληξη περίμενε τις κυρίες στη βιβλιοθήκη! Ήταν σειρά τους να κάτσουν μαζί μας και να τους αφηγηθούμε εμείς την ιστορία που είχαμε γράψει και εικονογραφήσει στο σχολείο μας με τίτλο “Οι πειρατές της φιλίας”. Μάλιστα, επιλέξαμε έναν πρωτότυπο τρόπο να τους την παρουσιάσουμε… με την ιαπωνική τεχνική αφήγησης kamishibai
   

Τέλος, και μια αναμνηστική φωτογραφία από την εξαιρετική εμπειρία μας!

Επεξεργασία της επίσκεψης στην τάξη μας

Επιστρέφοντας στο νηπιαγωγείο μας, είχαμε πολλά να πούμε και να κάνουμε!
Αφού ζωγραφίσαμε τις εντυπώσεις μας…

εκτυπώσαμε ορισμένες εικόνες από την Παιδική Βιβλιοθήκη για να τις παρατηρήσουμε καλύτερα, να τις σχολιάσουμε και να πάρουμε ιδέες για τη δική μας βιβλιοθήκη.

Οι ιδέες για το πώς να φτιάξουμε και τη δική μας γωνιά της βιβλιοθήκης στην τάξη μας έπεφταν βροχή: “να έχουμε κι εμείς μαξιλάρια”, “να βάλουμε στα βιβλία αυτοκόλλητα χρωματιστά”, “να τα χωρίσουμε στα ράφια” κι άλλες ιδέες που τις καταγράψαμε σε ιστόγραμμα

Κι έτσι ξεκινήσαμε να στήνουμε τη γωνιά της βιβλιοθήκης μας που θα παρουσιάσουμε ολοκληρωμένη σε άλλη ανάρτησή μας… αλλά ακολουθεί μια πρόγευση…