25η ΜΑΡΤΙΟΥ
Κουβέντα με τους Ήρωες του 1821
Στα πλαίσια της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, παρουσιάσαμε στα παιδιά το παρακάτω Sway.
Tι θα σας έλεγαν άραγε οι ήρωες του 1821, αν ζωντάνευαν σήμερα και πώς θα σχολίαζαν τον σύγχρονο τρόπο ζωής;
(Για να δείτε το β μέρος της παρουσίασης πατήστε στο σύνδεσμο που βρίσκεται στο τέλος του Sway)
Η Περιπέτεια του Θοδωρή
Η Περιπέτεια του Θοδωρή
Με αφορμή τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821 , στο σχολείο μας θα υλοποιούσαμε το παρακάτω πρόγραμμα (μπορείτε κι εσείς να το υλοποιήσετε στο σπίτι σας όλο ή μέρος αυτού)
Αφόρμηση
Τα παιδιά κάθονται σε κύκλο. Παίζουν το παραδοσιακό παιχνίδι «Το παπούτσι-τσαρούχι».
Κάθε παιδί κρατά στο δεξί του χέρι ένα χάρτινο τσαρούχι. Τα παιδιά τραγουδούν : «Πάρε από μένα το παπούτσι αυτό, βάλτο δίπλα σου και κάνε όπως κι εγώ».
Τραγουδούν και δίνουν το τσαρούχι που κρατούν στο διπλανό τους, ενώ ταυτόχρονα παίρνουν το τσαρούχι που τους δίνει ο προηγούμενος παίχτης. Στους στίχους «βάλτο δίπλα σου και κάνε όπως κι εγώ», δε δίνουν το τσαρούχι , αλλά κάνουν ρυθμικές κινήσεις αριστερά- δεξιά. Το ξαναδίνουν στην τελευταία συλλαβή της λέξης «εγώ»
Οι αλλαγές γίνονται στην αρχή αργά και μετά γρήγορα, ανάλογα με το ρυθμό και την ταχύτητα που τραγουδιέται το τραγούδι.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1)Γνωριμία με τις παραδοσιακές φορεσιές του τόπου μας.
Ρωτάμε τα παιδιά αν έχουν ξαναδεί τέτοια παπούτσια. Έπειτα τους παρουσιάζουμε μια εικόνα τσολιά και μια ελληνοπούλας.
Τα παιδιά παρατηρούν τις στολές. Βρίσκουν και ονομάζουν τα μέρη από τα οποία αποτελείται. Έπειτα συγκρίνουν τα παραδοσιακά ρούχα με τα σημερινά.
Βρίσκουν ομοιότητες και διαφορές.
2) Το κρυφό σχολειό.
Μιλάμε στα παιδιά για δυο μικρούς τσολιάδες , το Θοδωρή και τον Κωνσταντή. Δυο μικρά παιδιά , που έζησαν πριν πολλά πολλά χρόνια.
- Ο Θοδωρής κι ο Κωνσταντής πήγαιναν, όπως κι εσείς παιδιά , σχολείο. Το σχολείο τους, όμως, ήταν πολύ διαφορετικό από το δικό μας.
Περιγράφουμε πώς ήταν το κρυφό σχολειό και πώς λειτουργούσε.
Ο Κωνσταντής και ο Θοδωρής πήγαιναν κάθε νύχτα στο κρυφό σχολειό. Κι επειδή δεν έβλεπαν τραγουδούσαν ένα τραγούδι για να παρακαλέσουν το φεγγάρι να τους φωτίζει το δρόμο.
- Το τραγούδι αυτό το τραγουδάμε ακόμα και σήμερα. Φαντάζεστε ποιο είναι;
Τα παιδιά τραγουδούν το «Φεγγαράκι μου λαμπρό»
- Το φεγγάρι αγαπούσε τα παιδιά και πάντα τους φώτιζε το δρόμο. Τα παιδιά , όμως, είχαν ακόμα έναν καλό φίλο, τον αέρα. Ο αέρας παραφυλούσε και κάθε φορά που παρουσιαζόταν κίνδυνος ειδοποιούσε τα παιδιά να κρυφτούν .
Ξέρετε πώς;
Φύσαγε και χτυπούσε τις πόρτες των σπιτιών, σα να έλεγε «κρυ-φτεί-τε». Μόλις περνούσε ο κίνδυνος φύσαγε και χτύπαγε αλλιώτικα τις πόρτες , σαν να έλεγε «τώ-ρα βγεί-τε». Έτσι, τα παιδιά μπορούσαν άφοβα να πηγαίνουν κάθε νύχτα στο σχολείο τους.
3)Δραματοποίηση της ιστορίας
Καλούμε τα παιδιά να γίνουν οι μικροί μαθητές του κρυφού σχολειού κι εμείς θα γίνουμε ο αέρας που θα τους ειδοποιεί σε κάθε κίνδυνο. Οι μικροί μαθητές πηγαίνουν στο σχολειό τραγουδώντας «Φεγγαράκι μου λαμπρό»
Εμείς μερικές φορές χτυπάμε στα ξυλάκια ή παλαμάκια ρυθμικά τέταρτα και συγχρόνως λέμε «κρυ-φτεί-τε».
Άλλες φορές πάλι χτυπάμε ρυθμικά όγδοα και λέμε «τώ-ρα βγεί-τε». Τα παιδιά αντιδρούν ανάλογα με τα συνθήματα.
Το παιχνίδι παίζεται δυο-τρεις φορές . Έπειτα , χτυπάμε χωρίς να ακούγονται οι συνθηματικές λέξεις. Τα παιδιά καλούνται να αναγνωρίσουν και τα γνωστά συνθήματα από τα ρυθμικά σχήματα που ακούν και να αντιδράσουν ανάλογα.
4)Αφήγηση ενός περιστατικού από τη ζωή των δυο φίλων- Η αξία της Ελευθερίας
«Ο Θοδωρής (Κολοκοτρώνης) και ο Κωνσταντής ήταν πολύ καλοί φίλοι. Ο Κωνσταντής συνήθιζε να πιάνει τζιτζίκια και να τα φυλακίζει σε ένα κουτί. Αυτή η συνήθεια του Κωνσταντή δεν άρεσε καθόλου στο Θοδωρή.
-Δεν τα λυπάσαι; Θα σκάσουν εκεί μέσα το ένα πάνω στο άλλο, του λεγε ο Θοδωρής.
Ο Κωνσταντής δεν απαντούσε, μόνο συνέχισε να μαζεύει τα τζιτζίκια μέχρι που γέμισε το κουτί. Τότε ανέβηκε στη στέγη μιας παλιάς αποθήκης και το έκρυψε για να μην το βρει ο φίλος του.
Ο Θοδωρής, όμως, δεν ξεχνούσε τα τζιτζίκια . Κι όσο τα σκεφτόταν φυλακισμένα στο κουτί δεν μπορούσε να κλείσει μάτι. Έτσι ένα βράδυ πήρε τη μεγάλη απόφαση . Θα τα ελευθέρωνε.
Σηκώθηκε, λοιπόν, και πήγε στην αποθήκη. Αφουγκράστηκε τις φωνές των τζιτζικιών και κατάλαβε ότι είναι φυλακισμένα στη στέγη. Χωρίς να χάσει καιρό έσυρε ένα παλιό βαρέλι και ανέβηκε πάνω για να σκαρφαλώσει στη στέγη. Την ώρα που πήγε να πηδήξει στη στέγη το βαρέλι έγειρε και ο Θοδωρής έπεσε στο χώμα και στραμπούληξε το πόδι του. Πόναγε πολύ, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Σήκωσε το βαρέλι και ξαναπροσπάθησε. Επιτέλους, τα κατάφερε. Βρήκε το κουτί και το άνοιξε αμέσως. Τα τζιτζίκια πέταξαν μακριά. Ο Θοδωρής ένιωθε ευτυχισμένος καθώς τα άκουγε να απομακρύνονται ελεύθερα πια.
Την άλλη μέρα , όταν ο Κωνσταντής τον ρώτησε τι έπαθε το πόδι του και είναι δεμένο, ο Θοδωρής του αποκρίθηκε:
Έτσι αποκτιέται η ελευθερία για μας ή για τους άλλους.
Τα ίδια λόγια έλεγε αργότερα και στα παλικάρια του.
5)Τα παιδιά λένε τις εντυπώσεις τους από την ιστορία.
Έπειτα τη ζωντανεύουν με το δικό τους τρόπο
6)Τα παιδιά αποδίδουν εικαστικά τις σκηνές που έζησαν.
Το παραπάνω πρόγραμμα είναι από το βιβλίο «Ταξιδεύοντας και Δημιουργώντας» ,
Β. Κωνσταντινίδου, Σ, Ματθαίου, Π. Χαβιαρης, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, ΑΘΉΝΑ, 1997
Οι Πρόσφυγες μέσα στο χρόνο
ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ (από το 1821 ως σήμερα)
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821 στάθηκε η αφορμή για ένα αφιέρωμα στο προσφυγικό ζήτημα που πήρε δυστυχώς μεγάλες προεκτάσεις στις μέρες μας. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας μπορούν να εμπλακούν σε αυτό με ευαισθησία καλύτερα από τον καθένα, μιας και για αυτά η προέλευση, η φυλή, το φύλο και η θρησκεία δεν αποτελούν κριτήρια κατηγοριοποίησης και απόρριψης των ανθρώπων. Στα μάτια των μικρών παιδιών μας όλοι είμαστε άνθρωποι με ίσα δικαιώματα στην Ελευθερία, τη Δικαιοσύνη, την Ειρήνη και τα Βασικά Αγαθά Επιβίωσης…
- Κάνοντας, λοιπόν, αναδρομή στο παρελθόν επεξεργαστήκαμε διάφορους πίνακες με θέμα τους πρόσφυγες
Διονύσιος Τσόκος «Οι φυγάδες της Πάργας»
Alphonse-Apollodore Callet «Το δράμα της Πάργας»
Cherubino Cornienti «Πρόσφυγες της Πάργας»
Sir Charles Lock Eastlake «Έλληνες διωκόμενοι μετά την καταστροφή Χίου»
Νικόλαος Γύζης «Μετά την καταστροφή της Σμύρνης»
Ποιοι απεικονίζονται στον πίνακα; Πού κοιτούν;
-βλέπω γυναίκες (Μαριέττα)
-βλέπω ένα πανί (Γεωργία)
-είναι σημαία (Δημήτρης Κ.)
-ένας άνθρωπος είναι σκεφτικός (Χάρης)
-αυτός ο άνθρωπος που είναι σκεφτικός μπορεί να είναι χτυπημένος (Δημήτρης Κ)
-οι άνθρωποι βρίσκονται σε μια παραλία (Χάρης)
-βλέπουν προς τα σπίτια τους που καίγονται (Θεοδώρα)
-οι Τούρκοι έκαψαν τα σπίτια τους και αυτοί έφυγαν , για να μην τους κάψουν (Γεωργία)
Τι κοινό χαρακτηριστικό έχουν;
–βάρκα (Όλγα)
-θάλασσα (Δημήτρης Κ)
Ποιοί φεύγουν κυρίως;
–οι γέροι (Ειρήνη)
-μωρά και γυναίκες (Δημήτρης Κ)
-οι άντρες θα μείνουν για να διώξουν τους Τούρκους (Χάρης)
Πού πηγαίνουν;
–σε άλλο κόσμο (Στέφανος)
-να βρούνε άλλο σπίτι (Ειρήνη)
-σε άλλη χώρα (Δημήτρης Κ)
Πού θα μείνουν τώρα;
–θα μείνουν σε ένα κτίριο του κράτους (Δημήτρης Κ)
-σε μια εκκλησία να προσευχηθούν (Νικόλας)
Πώς θα ζήσουν;
-θα πάνε σ’ ένα ασφαλές μέρος και θα κλειδωθούν (Ευτυχία)
-μπορεί να κολλήσουν στην άμμο (Νικόλας)
- Παρατηρήσαμε:
-μια φωτογραφία της Μικρασιατικής Καταστροφής – Χιλιάδες πρόσφυγες κατέφθασαν στην Ελλάδα πάνω σε βάρκα
Φωτογραφία από τη Μικρασιατική Καταστροφή
-δύο φωτογραφίες από τους πρόσφυγες του 2016
Φωτογραφία από πρόσφυγες το 2016
Φωτογραφία από πρόσφυγες το 2016
- Αν λόγω πολέμου αναγκαζόσουν να φύγεις με μία βάρκα τι θα έπαιρνες μαζί σου;
- Διαβάσαμε και επεξεργαστήκαμε (Το Σανταλάκι, Ελένη Αναστασοπούλου, εκδόσεις διάπλους)
Μια κούκλα είναι ο σύντροφος ενός παιδιού στο δρόμο της φυγής. Την πιο δύσκολη στιγμή η κούκλα πέφτει στα κύματα για να σώσει το φίλο της. Στα χέρια του παιδιού, έμεινε μόνο το Σανταλάκι της. Θα δει άραγε ξανά τη χαμένη κούκλας Θα της φορέσει το σανταλάκι για να γυρίσουν πίσω στο σπίτι τους; Θα βρει το παιδί ένα νέο φίλο να το βοηθήσει και να κάνει μαζί του την ευχή;
- Προσεγγίσαμε βιωματικά την τραγωδία των Προσφύγων:
Χρησιμοποιώντας 4 παγκάκια της τάξης φτιάξαμε μια αυτοσχέδια βάρκα στην οποία έπρεπε να μπούμε μέσα παίρνοντας τα μπουφάν μας, τις τσάντες μας και οτιδήποτε άλλο κρίναμε απαραίτητο για το μεγάλο ταξίδι της προσφυγιάς.
Η χρονική διάρκεια που τα παιδιά παρέμειναν στη βάρκα ήταν 30-40 λεπτά
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
-2 παιδιά δεν κατάφεραν να επιβιβαστούν στη βάρκα
-ένα παιδί έπεσε στη θάλασσα
-κάποιες τσάντες και μπουφάν έπεσαν στη θάλασσα
-στην αρχή τα παιδιά το διασκέδαζαν … καθώς όμως περνούσε η ώρα, άρχισαν να δυσανασχετούν
Σχόλια των παιδιών:
-φοβάμαι μήπως βουλιάξει η βάρκα, νιώθω άσχημα και είμαι θυμωμένη (Γεωργία)
-κατουριέμαι , πώς θα κατουρήσω;
-είμαι αλλεργικός στο να κάθομαι τόση ώρα στριμωγμένος (Χάρης)
-έσκασα, με στριμώξατε ,νιώθω λυπημένος που έχασα την πόλη μου στον πόλεμο (Στέφανος)
-νιώθω χάλια (Θεοδώρα)
-νιώθω στενάχωρα και ζεσταίνομαι πολύ (Ματέο)
-θα αρρωστήσω εδώ μέσα, είμαι χάλια (Ευτυχία)
-πεινάω (Όλγα, Μπριάν)
-δεν έχω φαγητό, έπεσε η τσάντα μου στη θάλασσα (Μαριέττα)
-θα σου δώσω εγώ το μισό δικό μου (Χάρης)
-εγώ δεν μπορώ να φάω (Γεωργία)
-τι θα παίξουμε τώρα (Μαρία)
-να τελειώσει αυτό το παιχνίδι (Μπριάν)κ.α.
Στα μάτια των παιδιών είδαμε την απορία ,το θυμό, τη στενοχώρια, την απόγνωση…
Η βάρκα ράγισε, τα νερά μπήκαν μέσα, πολλοί έπεσαν στη θάλασσα…
Μετά το ναυάγιο ακολούθησε σιωπή και χρειάστηκαν αρκετά λεπτά για να μπορέσουμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας:
– ένα παιδί έκλαψε
– έπαιρνα πολλές ανάσες για να μην κλάψω
-ένιωσα άσχημα που έμεινα πίσω
-δεν μπορούσα να το φανταστώ αυτό
-είμαι λυπημένος και θυμωμένος
-ήταν ένα κακό όνειρο
Όλοι συμφωνήσαμε ότι χαιρόμαστε που έχουμε ΕΙΡΗΝΗ και γράψαμε σε μια βάρκα τι χρειάζονται οι πρόσφυγες
-φαγητό (Γεωργία)
-νερό (Νικολέτα)
-σπίτι (Νικόλας)
-ρούχα (Μαρία)
-κουβέρτες (Θεοδώρα)
-κρεβάτι (Ματέο)
-γάλα (Όλγα)
-παιχνίδια (Δημήτρης Π)
-ζεστασιά (Μπριάν)
-αγάπη (Γεωργία)
-σχολείο (Χάρης)
-χρήματα (Νικόλας)
-μαξιλάρια(Στεφανία)
-ειρήνη (Γεωργία)
-παπούτσια (Ραφαήλ)
Ευχόμαστε κι ελπίζουμε η βάρκα αυτή να ταξιδέψει τα παιδιά σε καλύτερα μέρη και σε μια καλύτερη ζωή!
Να γίνουν φίλοι οι εχθροί
Ειρήνη να΄χει όλη η γη
Γιατί κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώνει στο σπίτι του με ασφάλεια, σ΄έναν κόσμο δίκαιο, με φίλους και παιχνίδια, σ΄έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια. (Το Σανταλάκι, Ελένη Αναστασοπούλου, εκδόσεις διάπλους)
Ευχαριστούμε τις συναδέλφους popi-it και Pitsina-Περήφανη Νηπιαγωγός
Τα Ελληνάκια
Τα ελληνάκια, ένα παραμύθι της Ευγενίας Φακίνου, εμπνευσμένο από τα κεντήματα, τα λιθόγλυπτα και τα υφαντά της ελληνικής λαϊκής τέχνης
Σε κάποιο νησί για χρόνια αφέντης ήταν ο Αγάς* και έκανε ό,τι αυτός ήθελε. Οι Έλληνες κάτοικοι έπρεπε να τον υπακούν, να του δίνουν μερίδιο από τη σοδειά χωρίς κανείς να τολμά να μιλήσει. Γι’ αυτό πολλά παλικάρια ξενιτεύονταν στα καράβια. Ανάμεσά τους κι ο Γιώργης. Όταν γύρισε μετά από καιρό, βρήκε το χωριό άδειο και το Παγόνι, το αγαπημένο πουλί της αδελφής του της Μαρίας, άρχισε να του διηγείται τι έγινε την Κυριακή, που γίνονταν οι γάμοι της Παγώνας και του Γιάννου:
“Eίχε πια νυχτώσει, αλλά το γλέντι συνεχιζότανε και θα συνεχιζότανε για πολύ ακόμα. Ο γαμπρός κι η νύφη χόρεψαν τον πρώτο το συρτό. Μετά χόρεψαν κι όλοι οι καλεσμένοι. Η Μαρία κι οι φίλες της τραγούδαγαν για την ομορφιά της νύφης. Το τουμπελέκι, το ούτι, το κλαρίνο συνόδευαν το χορό και το τραγούδι. Κι εκεί που όλα ήταν χαρούμενα, φάνηκε ο Αφέντης ο Αγάς με τους δικούς του. Συνηθισμένος να κάνει ό,τι θέλει, φώναξε:
— Κρασί και μεζέ για τα παλικάρια μου. Κι εσύ Μαρία, σήκω να χορέψουμε!
Όλοι πάγωσαν. Τέτοια προσβολή! Η Μαρία δεν τα ‘χασε και με σταθερή φωνή του είπε:
— Δε χορεύω με το ζόρι!
Αυτό ήτανε. Η συνοδεία του Αφέντη του Αγά σήκωσε τα όπλα, οι δικοί μας τράβηξαν τα σπαθιά…”
Του Γιώργη τα χείλια τρέμανε απ’ το κακό του…
— Αρκετά! φώναξε και τράβηξε το σπαθί του. Τώρα θα δει!…
— Μη! Του φώναξαν οι άλλοι και τον κράτησαν σφιχτά απ’ τα χέρια.
— Αφήστε με! Αρκετά πια με τον Αφέντη τον Αγά!
— Δεν έχει νόημα, Γιώργη, του είπαν οι άλλοι. Είμαστε λίγοι κι είναι πολλοί.
— Δεν είμαστε πια λίγοι, είπε ο Γιώργης. Και στ’ άλλα τα χωριά το ‘χουν αποφασίσει. Οι δικοί μας πού είναι τώρα;
— Οι ανήμποροι πήγανε σ’ άλλα χωριά πιο ήσυχα. Οι νέοι βγήκαν στο βουνό*, είπε το Παγόνι.
— Εμπρός, λοιπόν, για το βουνό!
Είχε ξεμυτίσει ο ήλιος απ’ την ανατολή, όταν έφτασαν στους πρόποδες του βουνού. Όλα ήταν ήσυχα. Τίποτε δε φαινόταν, τίποτε δεν ακουγόταν… και ξαφνικά… κοκκίνισε το βουνό απ’ τα φεσάκια* και μια ελληνική σημαία ξεδιπλώθηκε.
— Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!
- Έπειτα από την αφήγηση και τη συναισθηματική επεξεργασία του παραμυθιού, παρατηρήσαμε τις εικόνες, οι οποίες είναι εμπνευσμένες από δημιουργήματα της ελληνικής λαϊκής τέχνης.
- Κατασκευάσαμε κάρτες με ήρωες της επανάστασης του 1821
- Παρατηρήσαμε και αναλύσαμε τον Πίνακα του Θεόδωρου Βρυζάκη, ” Η Ελλάς ευγνωμονούσα”, 1858
- Ζωγραφίσαμε την Ελευθερία, όπως τη φαντάστηκαν τα ίδια τα παιδιά
- Τι σημαίνει, όμως, Ελευθερία;
- Ειρήνη και όχι Πόλεμος, είπε η Άρια
- Να μη μας παίρνουν τα πράγματα, Αριστοτέλης
- Να παίζουν τα παιδιά, Βασιλική
- Να έχουμε φαγητό, Βίκυ
- Όχι πόλεμο, Γιάννης
- Να μην καταστρέφονται τα σπίτια, Δημήτρης
- Όχι κακία, Νικόλας
- Να έχουμε οικογένεια, Ευαγγελία
- Να πηγαίνουμε στη θάλασσα, Θανάσης
- Ψωμί-παιδεία-Ελευθερία, Θοδωρής
- Να πηγαίνουμε βόλτες, Ίλμα
- Να έχουμε βιβλία, Μικαέλα
- Να κάνουμε ό,τι θέλουμε, Νεφέλη
- Να είμαστε πάντα ελεύθεροι, Νίκος
- Όχι άσχημες κουβέντες, Στέλιος
- Να έχουμε σχολείο και δασκάλες, Χριστίνα
- Να έχουμε αυτοκίνητα, Ρουσίτσα
Ευχόμαστε σε όλους ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και…
Πρόσκληση!
Αγαπητοί γονείς, γιαγιάδες και παππούδες των παιδιών μας,
σας προσκαλούμε αύριο, Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017, στις γιορτές του σχολείου μας, αφιερωμένες στην επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.
Στις 8:00 π.μ. θα γίνει η γιορτή του Κλασικού Τμήματος 1 (της κ. Κατερίνας)
και στις 9:00π.μ. θα γίνει η γιορτή του Κλασικού Τμήματος 2 (της κ. Ράνιας)
Ετοιμάζοντας τα σκηνικά!
Τα μηνύματά μας!
Οι ήρωες του 1821!
Σας περιμένουμε όλους με πολλή χαρά!!!
Πρόσκληση
Αγαπητοί γονείς, αύριο, Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016 θα πραγματοποιηθούν οι γιορτές των 2 τμημάτων του σχολείου μας, αφιερωμένες στην επέτειο της 25ης Μαρτίου του 1821.
Θα προηγηθεί το Κλασικό Τμήμα στις 8:00 με τη θεατρική παράσταση ‘Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”
και θα ακολουθήσουν “Τα ελληνάκια” από το Ολοήμερο Τμήμα στις 9:οο.
Σας περιμένουμε όλους!
25η Μαρτίου
Την Τρίτη 24 Μαρτίου θα πραγματοποιηθούν οι γιορτές των 2 τμημάτων, αφιερωμένες στην επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.
Στις 8:00 το πρωί θα προηγηθεί η γιορτή του Κλασικού Τμήματος και στις 9:00 θα ακολουθήσει το Ολοήμερο Τμήμα.
Αγαπητοί γονείς, σας περιμένουμε όλους!!!
Τα παιδιά των 2 τμημάτων εργάστηκαν συνεργατικά για την κατασκευή των σκηνικών:
25η Μαρτίου
Στις 22 Μαρτίου 2013 πραγματοποιήθηκε η θεατρική παράσταση “Τα ελληνάκια”στο Χώρο Εκδηλώσεων του Νηπιαγωγείου. Τα παιδιά υποδύθηκαν τους ρόλους τους ντυμένα τσολιάδες και ελληνοπούλες και στο τέλος χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς.
- e-twinning
- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
- ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
- Ανθρώπινα Δικαιώματα
- ΑΝΟΙΞΗ
- ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
- ΓΟΝΕΙΣ
- Διαφορετικότητα
- ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ
- ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ-ΕΚΔΡΟΜΕΣ 2013-2014
- ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΕΙΣ
- Εργαστήρια Δεξιοτήτων
- ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ
- ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
- ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ
- ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
- ΜΑΘΗΤΙΚΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
- ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ
- ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
- Παγκοσμια Ημερα Αδεσποτων Ζωων
- Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων
- Παγκόσμια Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο
- ΠΑΣΧΑ
- ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ
- ΣΧ. ΕΤΟΣ 2023-2024
- ΣΧΟΛΙΚΑ ΕΤΗ
- ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2016-2017
- ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2017-2018
- ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2019-2020
- ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2021-2022
- ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2014-2015
- ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2015-2016
- ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2018-2019
- ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2020-2021
- ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2022-2023
- ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2023-2024
- ΣΧΟΛΚΟ ΕΤΟΣ 2015-2016
- ΧΕΙΜΩΝΑΣ
- ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
- Χωρίς κατηγορία
Το 2ο Νηπιαγωγείο Χαλάστρας βρίσκεται στην Χαλάστρα Θεσσαλονίκης και ανήκει στον Καλλικρατικό δήμο ΔΕΛΤΑ. Αποτελείται από 2 τμήματα:
Το Πρωινό Τμήμα 1
και το Πρωινό Τμήμα 2
Λειτουργεί Προαιρετικό Ολοήμερο Πρόγραμμα
καθώς και Τμήμα Ένταξης.
Εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί με οργανική θέση:
Αικατερίνη Καμπούρη – νηπιαγωγός στο Πρωινό Τμήμα 1,
Κλειαρέτη Πανίδου –νηπιαγωγός στο Πρωινό Τμήμα 2,
Ευμορφία Οικονόμου – Προϊσταμένη του Νηπιαγωγείου και νηπιαγωγός στο Προαιρετικό Ολοήμερο Πρόγραμμα