Τα παιδιά αναφέρουν τα συναισθήματα που γνωρίζουν. Λύπη, χαρά, αγάπη, αηδία, θυμός, ζήλια, στενοχώρια, ανία, απογοήτευση, φόβος, μοναξιά, ανυπομονησία! Αφού παίξαμε με αυτά και τις εκφράσεις του προσώπου μας, εμφανίστηκαν στην ολομέλεια ποικίλοι πίνακες με χειμωνιάτικα δέντρα.
Τι να νιώθουν άραγε αυτά τα δέντρα; Γιατί;
- Χαρά, επειδή βρίσκεται στο Σύμπαν, είπε ο Νίκος
- Μοναξιά, επειδή θέλει παρέα, Αριστοτέλης
- Ζηλεύει το χρώμα του χιονιού, Νεφέλη
- Αγαπάει τα πουλάκια που είναι στα κλαδιά του, Ίλμα
- Χαρά επειδή βλέπει το ουράνιο τόξο, Χάρης
- Χαρά, επειδή έχει ένα φίλο, Γκαμπριέλ
- Ανακούφιση(Βασιλική), επειδή ήρθε το καλοκαίρι, Βίκυ
- Ελευθερία, Στέλιος
- Χαρά, επειδή κάποιος το ζωγράφισε, Ματέο
Το χειμώνα τα δέντρα «κοιμούνται!» Τι νομίζετε ότι ονειρεύονται;
Οι απαντήσεις δόθηκαν με μουσικοκινητικό παιχνίδι. Τα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε κοιμισμένα δέντρα ακούγοντας απαλή μουσική. Στο σταμάτημά της ένας μάγος, ο Ονειρούλης ακουμπούσε ένα παιδί-δέντρο, το οποίο αφηγούνταν στη συνέχεια το όνειρό του:
- Ένα παιδάκι έκανε κούνια στα κλαδιά μου! είπε η Βίκυ
- Ένα παιδάκι έπαιζε κυνηγητό με τα κλαδιά μου! Ευαγγελία
- 2 παιδιά σκαρφάλωναν στα κλαδιά μου και έκαναν τραμπάλα! Χάρης
- Ένας φίλος μού χαμογελούσε και μού έδινε αγκαλιές και φιλάκια! Νίκος
- Ήμουν μηλιά και ένα παιδάκι έτρωγε τα μήλα μου! Ίλμα
- Ονειρεύτηκα ότι είχα πράσινα φύλλα! Γκαμπριέλ
- Ονειρεύτηκα τον ήλιο! Ματέο
- Ήμουν παιδάκι και έκανα μπάνιο στη θάλασσα! Χριστίνα
- Η κ. Χλωροφύλλη είχε αρχίσει να μαγειρεύει το πιο νόστιμο φαγητό! Αριστοτέλης
- Ονειρεύτηκα ότι ήμουν ένα μεγάλο δέντρο με αστέρια! Νεφέλη
- Ένα παιδάκι έκανε κούνια στα κλαδιά μου! Στέλιος
- Ένα παιδί ζωγράφισε μια καρδιά στον κορμό μου! Βασιλική
- Ένα παιδάκι έπαιζε μαζί μου κρυφτό! Κωνσταντίνα
(Να σημειωθεί ότι πριν τα «χειμωνιάτικα δέντρα» τα παιδιά προετοιμάστηκαν και εμπλούτισαν τις εμπειρίες τους
με το τραγούδι «Το Δέντρο», στίχοι και μουσική Γιώργος Χατζηπιερής, ερμηνευτές Αλκίνοος Ιωαννίδης και Φοίβος Δεληβοριάς , από το δίσκο «Η επιστροφή του τεμπέλη δράκου»(βιωματική προσέγγιση που στηρίχθηκε στη μουσικοκινητική αγωγή του Carl Orff).
και με το παραμύθι «Το Δέντρο που Έδινε», του Σελ Σιλβερστάιν, εκδόσεις ΔΩΡΙΚΟΣ)
Τι θα μπορούσαμε να προσθέσουμε στους πίνακες για να «ξυπνήσουμε» τα χειμωνιάτικα δέντρα;
- Παιδάκια, είπε η Χριστίνα
- Παιδάκια που κοιμούνται στη σκιά τους, ‘Ίλμα
- Πράσινα φύλλα, Βασιλική
- Αέρα, Αριστοτέλης
- Ήλιο, Στέλιος
- Την κ. Χλωροφύλλη να μαγειρεύει, Νεφέλη
- Λουλούδια, Νίκος
- Χελώνες και αρκούδες, Ευαγγελία
Μετά από τις παραπάνω προτάσεις, το κάθε παιδί επέλεξε έναν πίνακα και τον έφτιαξε όπως ήθελε
Η εκδοχή της Βασιλικής!
Η εκδοχή του Χάρη!
Η εκδοχή της Χριστίνας!
Tέλος, τα παιδιά δούλεψαν σε ομάδες «επεκτείνοντας» τα κλαδιά των χειμωνιάτικων δέντρων μετατρέποντάς τα σε ανοιξιάτικα δέντρα με φύλλα και άνθη!
Σε πρώτη φάση, με δεδομένα τα κλαδιά ενός συγκεκριμένου πίνακα, τα παιδιά τα επέκτειναν για να δημιουργήσουν το δικό τους έργο…
Στην επόμενη φάση, χρωμάτισαν τα κλαδιά με πράσινη τέμπερα…
…και στη συνέχεια έβαλαν τα άνθη με χρώματα της αρεσκείας τους!
Νομίζουμε ότι οι μικροί μας καλλιτέχνες είχαν μεγάλη έμπνευση με άρωμα άνοιξης!
Σάς ευχόμαστε μια Άνοιξη γεμάτη χρώματα και αρώματα!!!
Ευχαριστούμε τη συνάδελφο Μαρία Κουτσανοπούλου και το blog popi-it για την ιδέα!
