Άρθρο γνώμης: Η συμβολή των γονέων στην επιλογή επαγγέλματος των παιδιών

Η απόφαση για τις σπουδές και το επάγγελμα είναι μία από τις πιο σημαντικές επιλογές που πρέπει να κάνουν οι έφηβοι στη ζωή τους. Σε αυτή τη δύσκολη φάση, οι γονείς έχουν κρίσιμο ρόλο, είτε δίνοντας ξεκάθαρες συμβουλές είτε στηρίζοντας απόλυτα τις επιλογές των παιδιών τους. Το αν αυτή η στάση είναι σωστή εξαρτάται από τον τρόπο και τον βαθμό της παρέμβασης τους.

Οι γονείς έχουν σίγουρα τη γνώση και την εμπειρία για να δώσουν σωστές οδηγίες στα παιδιά τους. Οι συμβουλές τους βασίζονται συνήθως σε πραγματικά δεδομένα, όπως ποιες δουλειές έχουν ζήτηση, πόσο σταθερή μπορεί να είναι μία εργασία ή ποιες είναι οι μελλοντικές προοπτικές ενός επαγγέλματος. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη βοήθεια και την επιβολή, μερικές φορές οι γονείς πιέζουν τα παιδιά χωρίς να το καταλαβαίνουν. Όταν οι γονείς προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα δικά τους όνειρα μέσα από τα παιδιά τους, μπορεί να τα οδηγήσουν σε λάθος επιλογές. Μερικά παιδιά, επειδή νιώθουν αυτή την πίεση, μπορεί να διαλέξουν ένα επάγγελμα που δεν τους αρέσει ή δεν τους ταιριάζει. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απογοήτευση και, τελικά, σε μία δουλειά που δεν τα κάνει ευτυχισμένα.

Από την άλλη πλευρά, αν οι γονείς δεν δίνουν καθόλου κατεύθυνση και αφήνουν τα παιδιά να αποφασίσουν μόνα τους, μπορεί να δημιουργηθεί σύγχυση και αβεβαιότητα. Συχνά, οι νέοι δεν έχουν την εμπειρία ή την ωριμότητα για να επιλέξουν το επάγγελμα που τους ταιριάζει καλύτερα. Η καλύτερη λύση είναι η ισορροπία. Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά να ανακαλύψουν τα ενδιαφέροντά τους, δίνοντάς τους χρήσιμες συμβουλές και πληροφορίες για τις επιλογές που υπάρχουν. Μέσα από τη συζήτηση και την ειλικρινή επικοινωνία, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να συνδυάσουν τα όνειρά τους με την πραγματικότητα.

Συμπερασματικά, συμφωνώ με αυτή την άποψη διότι πιστεύω ότι οι νέοι χρειάζονται στήριξη, όχι πίεση. Θέλουν ένα περιβάλλον όπου μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα και να σκεφτούν διάφορες επιλογές. Οι γονείς πρέπει να συμβουλεύουν τα παιδιά και όχι να αποφασίζουν για το μέλλον των παιδιών τους. Η κατανόηση και συζήτηση θα βοηθήσει τους νέους να διαλέξουν μια καριέρα που θα τους κάνει χαρούμενους και θα τους εξασφαλίσει ένα επιτυχημένο μέλλον.

 

Νάσι Άρμπρι – Β 2

ΦΟΝΙΣΣΑ – Η ψυχολογία της ηρωίδας

Η ‘’Φόνισσα’’ είναι ένα κλασσικό έργο του σπουδαίου Έλληνα συγγραφέα Α. Παπαδιαμάντη που εκδόθηκε το 1912 και αργότερα έγινε ταινία. Το έργο διαδραματίζεται σε ένα μικρό χωρίο της Σκιάθου το 1870 καθώς έχει αναδρομές έως το 1830. Όσο αναφορά την πρωταγωνίστρια του έργου πρόκειται για μία ηλικιωμένη γυναίκα εν ονόματι Χαδούλα Φραγκογιαννού η οποία δολοφονεί τα θηλυκά βρέφη του χωριού.

Στην εποχή την οποία διαδραματίζεται το έργο επικρατούν ανδροκρατικές και πατριαρχικές αντιλήψεις, η γυναίκα θεωρούταν ως υποχρέωση για την οικογένεια και ο μόνος τρόπος να απαλλαχθούν από αυτό ήταν η παντρειά. Την περίοδο αυτήν ήταν έντονο το στοιχείο της προικοδοσίας το οποίο ανάγκαζε την οικογένεια να παραχωρήσει προίκα στον γαμπρό για να πάρει εκείνος το βάρος της γυναίκας, τοποθετώντας την σε μία εξαιρετικά μειονεκτική κοινωνικά θέση. Επίσης, λόγω της προικοδοσίας, είχε χαθεί απολύτως το νόημα του έρωτα.                                                                                                                                                                                                                                                                                           Η Φραγκογιαννού ήταν θύμα της προικοδοσίας, η οικογένεια της την αδίκησε δίνοντας της πολύ μικρότερη προίκα σε σχέση με τα αδέρφια της το οποίο την οδήγησε στο να έχει κατώτερο γαμπρό. Αυτός ο φτωχός γάμος είχε ως αποτέλεσμα την αναπόφευκτη δυστυχία η οποία της άφησε στίγμα για το υπόλοιπο της ζωής της.

Επειδή η πρωταγωνίστρια του έργου Φραγκογιαννού βρέθηκε θύμα της προικοδοσίας και πέρασε μια δύσκολη και μίζερη ζωή πίστευε ότι όλα τα θηλυκά ήταν καταδικασμένα στην ίδια μοίρα. Έτσι η Φραγκογιαννού, με τον φόνο των θηλυκών βρεφών, πίστευε ότι τα σώζει από αυτήν την  προκαθορισμένη μοίρα. Αυτή η συμπεριφορά φαίνεται παράλογη όμως ήταν πολύ συνηθισμένη εκείνη την εποχή εφόσον οι γυναίκες αντιμετωπιζόντουσαν ως αντικείμενα. Η Φραγκογιαννού μέσα από τις πράξεις της φαίνεται να έχει κάποια ψυχική ασθένεια, όμως ήταν πράγματι παράλογη;

Η ψυχολογία της πρωταγωνίστριας έχει ερευνηθεί από πολλούς επιστήμονες και κατέληξαν στην άποψη ότι η Φραγκογιαννού δεν κατείχε κάποια ψυχική ασθένεια. Η Φραγκογιαννού καθώς διέπραττε τις δολοφονίες είχε πλήρη συναίσθηση των πράξεων της και έπειτα ένιωθε τύψεις χωρίς όμως να την εμποδίζει από το να συνεχίσει. Γενικότερα, η συμπεριφορά της Φραγκογιαννού δεν θυμίζει ενός ψυχολογικά ασταθής ανθρώπου διότι παρέμενε ψύχραιμη και φίλαγε τα χνώτα της.

Με την πάροδο του χρόνου έχουν ληφθεί πολλά μέτρα για την προστασία των γυναικών. Πλέον οι γυναίκες έχουν τις ίδια δικαιώματα με τους άντρες. Δυστυχώς όμως υπάρχουν ακόμα πολλές οικογένειες οι οποίες λειτουργούν πατριαρχικά και περνάνε την ίδια ιδεολογία και νοοτροπία στις επόμενες γενιές. Αυτό οδηγεί σε άνισες ευκαιρίες μεταξύ των δύο φύλων, κακοποιητικές σχέσεις,  ακόμα και σε γυναικοκτονίες. Παρ΄όλα αυτά είμαστε σε ένα πολύ καλό στάδιο, αλλά είναι απαραίτητo να γίνουν περισσότερα βήματα για να επιτευχθεί η απόλυτη ισότητα.

 

ΑΡΜΠΡΙ ΝΑΣΗ, ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΓΙΩΡΓΗΣ Β – 2

Η επιρροή των γονέων σε μια δύσκολη απόφαση των νέων

Η επιρροή των γονέων σε μια δύσκολη απόφαση των νέων

Η επιλογή επαγγέλματος επί σειρά ετών, είναι μία δύσκολη απόφαση που διχάζει κάθε νέο, καθώς υπάρχει ένα εύρος διαφορετικών επιλογών επαγγέλματος που σύμφωνα με την προσωπικότητα και τις  ικανότητες του κάθε ατόμου μπορούν να επιλεχθούν. Οι γονείς τείνουν να βοηθήσουν στην αναποφασιστικότητα αυτή με τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους. Παρόλα αυτά, δεν χρησιμοποιούν πάντοτε σωστές τεχνικές προκαλώντας, όπως είναι φυσικό αντιδράσεις από τους νέους. Πόσο καθοριστικός όμως είναι ο ρόλος τους για τον επαγγελματικό προσανατολισμό των μελλοντικών πολιτών;

Κατά τη γνώμη μου, η αποτελεσματικότητα στην επιρροή τους στους νέους εξαρτάται από τον τρόπο που επιχειρούν να το κάνουν. Πιο συγκεκριμένα, πολλοί προσπαθούν να επιβάλουν στο παιδί τους να ακολουθήσει ένα επάγγελμα το οποίο οι ίδιοι δεν κατάφεραν για οποιοδήποτε λόγο και θα ήθελαν να δουν το όνειρό τους να γίνεται πραγματικότητα ακόμα και αν δεν είναι οι ίδιοι σε αυτό. Επιπρόσθετα, κάποιοι γονείς θεωρούν ότι με το να ασκούν πίεση θα καταφέρουν να τους πείσουν να στραφούν σε επαγγέλματα που θεωρούνται ότι προσφέρουν κύρος και οικονομική άνεση. Στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα θα είναι το αντίθετο από το αναμενόμενο. Σε περίπτωση που όντως δεχτούν και δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτή την επιλογή, θα είναι δυστυχισμένοι και οι υπαίτιοι θα είναι οι γονείς. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις θα αντιδράσουν σε αυτή την πίεση και είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσουν οτιδήποτε άλλο μόνο και μόνο για αυτό. Συνεπώς η επιρροή στις παραπάνω περιπτώσεις δεν είναι θετική και καλό θα ήταν να μην ασκείται

Από την άλλη πλευρά, θετική επιρροή θα μπορούσαν να δεχθούν οι νέοι των οποίων οι γονείς

ενδιαφέρονται να μάθουν τα ενδιαφέροντα τους και ξέρουν τις ικανότητές τους, έτσι ώστε να μπορούν από αυτά να δώσουν ιδέες το παιδί. Επιπλέον ο πατέρας και η μητέρα μπορούν να προσφέρουν πρόσβαση σε ειδικούς στον επαγγελματικό προσανατολισμού στο νέο για την καλύτερη ενημέρωσή του επί του θέματος. Γενικότερα, οι γονείς για να καταφέρουν να βοηθήσουν ουσιαστικά το νέο θα έπρεπε να του προσφέρουν ενημέρωση, επαφή με διάφορες διαφορετικές δραστηριότητες επομένως να ξέρει τα ενδιαφέροντά του αφού έχει δοκιμάσει διαφορετικές ασχολίες.

Εν κατακλείδι, ένας γονιός έχει καθοριστικό ρόλο στον επαγγελματικό προσανατολισμό της νεολαίας. Γι’ αυτό πρέπει να είναι προσεκτικοί στην επιρροή που δίνουν καθώς μπορεί να οδηγήσει σε λάθος αποτελέσματα. Ο επαγγελματισμός προσανατολισμός, είναι πολύ σημαντικός σε διάφορους κλάδους της ζωής του ατόμου και κανένας γονιός δε θα ήθελε να δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον του παιδιού του.

Καρώνη Μαρία –  Β 2

ΦΟΝΙΣΣΑ – ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Αλία Αντιόλα, Αντωνοπούλου Μικαέλα, Ζιάι Χριστίνα,

Καρώνη Μαρία, Μέξια Γεωργία,  Ξεκούκη Ελευθερία – Β 2

Στην ταινία «Φόνισσα» παρουσιάζονται οι εγκληματικές ιδέες που ώθησαν την Φραγκογιαννού στις δολοφονίες νεαρών κοριτσιών. Στις αρχές του 20ου αιώνα οι κοινωνικές αντιλήψεις και ιδιαίτερα αυτές που αφορούσαν τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία ήταν η αιτία που οδήγησε την Φραγκογιαννού σε αυτές τις οδυνηρές ενέργειες.

Στις πατριαρχικές κοινωνίες εκείνης της εποχής η γυναίκα ένιωθε ενοχές όσον αφορά την αξία της. Αυτό φαίνεται να είναι και ένας από τους λόγους που η πρωταγωνίστρια πέρασε πολλά βάσανα σε όλη την διάρκεια της ζωής της. Είχε ζήσει καταπιεσμένη λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν και των στερεοτύπων που βασιζόταν η εποχή εκείνη. Συγκεκριμένα στην ταινία παρουσιάζεται εσώκλειστη, αφοσιωμένη στην φροντίδα των παιδιών, του συζύγου της και στις οικιακές δουλειές, παρά τη θέληση της. Η σκέψη πως τα βρέφη και τα νεαρά κορίτσια πρόκειται να ζήσουν τα ίδια βάσανα με την ίδια της προκαλούσε φόβο και ανησυχία για το μέλλον τους. Επιπρόσθετα, οι άσχημες συνθήκες που είχε έρθει αντιμέτωπη η Φραγκογιαννού την οδήγησαν στην αντίληψη ότι οι εγκληματικές ενέργειες που είχε διαπράξει ήταν ηθικά σωστές και πως κατά αυτόν τον τρόπο προστάτευε τα κορίτσια από μία δυσάρεστη ζωή.

Τα συναισθήματα ήταν ανύπαρκτα αφού τα κριτήρια του γάμου δεν ήταν ο έρωτας ή η αληθινή αγάπη αλλά η περιουσία και η προίκα της κάθε γυναίκας. Η παράδοση της προίκας στον άντρα ήταν ουσιαστικά το αντάλλαγμα για το βάρος που θεωρούταν ότι είναι η γυναίκα. Επιπλέον, άλλοι λόγοι που οδήγησαν την Φραγκογιαννού να διαπράξει αυτά τα εγκλήματα ήταν, όπως αναφέραμε παραπάνω, το αίσθημα της ανασφάλειας, ο γάμος υπό πίεση, η έλλειψη συναισθημάτων και πως το βασικό στοιχείο για την δημιουργία οικογένειας ήταν αποκλειστικά η προίκα.

Είναι γεγονός πως στη σημερινή  εποχή οι συνθήκες του παρελθόντος έχουν αναμφίβολα αλλάξει σχετικά με τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Η γυναίκα έχει πλέον ίσα δικαιώματα με τον άντρα. Παίρνει μέρος σε πολιτικά, κοινωνικά θέματα. Έχει δικαιώματα εργασίας και ελεύθερη βούληση ενώ είναι ανεξάρτητη όσον αφορά τον ελεύθερο της χρόνο και δεν αναλαμβάνει αποκλειστικό ρόλο για την ανατροφή της οικογένειάς της. Ωστόσο, δεν είναι λίγα τα περιστατικά γυναικοκτονίας και βίας κατά των γυναικών καθημερινά στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. Μπορεί να μην προέρχονται από τις ίδιες αντιλήψεις, αλλά εξακολουθούν να αφαιρούν ορισμένα δικαιώματα των γυναικών. Εκτός από αυτό, είναι συχνές οι περιπτώσεις αδιαφορίας των αρχών αλλά και της κυβέρνησης με αποτέλεσμα να χάνονται συνεχώς και άλλες γυναίκες , παρόλο που έχουν προσπαθήσει να σωθούν.

Συμπεραίνοντας , ασφαλώς τα δικαιώματα της γυναίκας σήμερα έχουν αυξηθεί και έχει υπάρξει πρόοδος σε σχέση με παλαιότερα. Παρόλα αυτά εξακολουθεί ο δρόμος να είναι ανοιχτός για περαιτέρω πρόοδο αρκεί όλοι να ευαισθητοποιηθούμε σχετικά με το θέμα , να αντιληφθούμε τη σημασία του και να προσπαθήσουμε βελτιώσουμε ακόμα περισσότερο τις σημερινές συνθήκες .

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΦΟΝΙΣΣΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Εργασία: Ανάλυση του χαρακτήρα της Φραγκογιαννούς στο διήγημα του Αλ. Παπαδιαμάντη «Η Φόνισσα»

Εμπειρίες και εσωτερικές διεργασίες της Φραγκογιαννούς

Η Φραγκογιαννού, πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος «Η Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, είναι μια γυναίκα που διαμορφώθηκε από τις δυσκολίες της ζωής της. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια κοινωνία όπου οι γυναίκες βρίσκονταν σε υποδεέστερη θέση και καταπιέζονταν από παραδοσιακούς ρόλους. Η φτώχεια, η έλλειψη μόρφωσης, οι συνεχείς υποχρεώσεις και οι οικογενειακές πιέσεις συνέβαλαν στη διαμόρφωση μιας εσωτερικής αναταραχής που την οδήγησε σε απονενοημένα διαβήματα.

Οι εμπειρίες της Φραγκογιαννούς, όπως η καταπίεση από την πατρική και συζυγική εξουσία, αλλά και η ματαιότητα που ένιωθε για τη μοίρα των γυναικών γύρω της, αποτέλεσαν τη βάση της εγκληματικής της σκέψης. Η ιδέα της βρεφοκτονίας προέκυψε από τη στρεβλή της λογική ότι θα απάλλασσε τα κορίτσια από το μαρτύριο μιας ζωής γεμάτης υποταγή και δυστυχία. Αυτή η διαστροφή της μητρικής αγάπης σε φονική πράξη αντικατοπτρίζει τη βαριά ψυχική της σύγκρουση και την απόγνωση που τη διακατείχε.

Κοινωνικό πλαίσιο της εποχής

Η εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία χαρακτηρίζεται από πατριαρχικές δομές και αυστηρούς κανόνες γύρω από τον έρωτα, τον γάμο και την προίκα. Ο γάμος δεν ήταν καρπός αγάπης αλλά μια οικονομική συμφωνία, όπου η γυναίκα αντιμετωπιζόταν ως περιουσιακό στοιχείο. Η προίκα ήταν απαραίτητη για την κοινωνική και οικονομική αποκατάσταση της γυναίκας, γεγονός που αύξανε την οικονομική επιβάρυνση των οικογενειών και περιόριζε την αυτονομία των γυναικών.

Η Φραγκογιαννού, έχοντας ζήσει αυτά τα κοινωνικά δεινά, έβλεπε τον γάμο και την προίκα ως βαρίδια που καταδυνάστευαν τις γυναίκες. Η άποψή της ότι η ζωή των κοριτσιών ήταν προδιαγεγραμμένα τραγική καθρεφτίζει την απελπισία της για την κοινωνική θέση των γυναικών.

Η σημερινή θέση της γυναίκας

Σήμερα, η θέση της γυναίκας έχει βελτιωθεί σημαντικά σε πολλούς τομείς, όπως η εκπαίδευση, η εργασία και η πολιτική εκπροσώπηση. Παρά ταύτα, εξακολουθούν να υπάρχουν ανισότητες, όπως το μισθολογικό χάσμα, η έλλειψη ίσων ευκαιριών σε ηγετικές θέσεις και η συνεχιζόμενη βία κατά των γυναικών. Ενώ η νομική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών είναι πλέον γεγονός, η πλήρης κοινωνική αποδοχή και εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων παραμένει ζητούμενο.

Η ταινία, βασισμένη στο μυθιστόρημα, αποτυπώνει έντονα τις κοινωνικές αδικίες της εποχής και μας καλεί να αναλογιστούμε πόσα βήματα έχουμε κάνει προς την ισότητα. Παρότι η κοινωνία μας έχει εξελιχθεί, υπάρχουν ακόμη στερεότυπα που εμποδίζουν την πραγματική χειραφέτηση των γυναικών. Για να επιτευχθεί πλήρης ισότητα, είναι απαραίτητο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη των προκαταλήψεων και την ενίσχυση της ισότητας σε όλους τους τομείς.

Συμπερασματικά, οι πράξεις της Φραγκογιαννούς ήταν αποτέλεσμα προσωπικών και κοινωνικών πιέσεων, αλλά και μιας βαθιάς υπαρξιακής κρίσης. Η ιστορία της αποτελεί μια διαχρονική υπενθύμιση της ανάγκης για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, τόσο τότε όσο και σήμερα.

 

Δημήτρης Μουρτζούκος – Β 2 

 

ΕΡΑΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

 

Στην περίοδο των Χριστουγέννων αλλά και γενικότερα οι άνθρωποι έχουν την τάση να βοηθούν τους συνανθρώπους τους που το έχουν ανάγκη. Κρατικοί φορείς, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις(Μ.Κ.Ο.) αλλά και τοπικοί κοινωνικοί φορείς π.χ. δήμοι, σχολεία, εκκλησίες συμμετέχουν αλλά και διοργανώνουν δράσεις για να στηρίξουν έμπρακτα όσους χρειάζονται βοήθεια . Έτσι, φέτος όπως και κάθε χρόνο το σχολείο μας συμμετείχε στον έρανο αγάπης της Ιεράς Μητρόπολης Μεγάρων και Σαλαμίνος που γίνεται διαμέσου των ενοριών και μαθητές και μαθήτριες δείχνοντας μεγάλη προθυμία συμμετείχαν σε αυτή την φιλανθρωπική δράση.

Ο έρανος της αγάπης είναι ένας τρόπος όχι μόνο κατά την διάρκεια των εορτών για να βοηθηθούν οι συνάνθρωποί μας. Η συμμέτοχή μας στον έρανο της αγάπης μάς έδωσε την εμπειρία να μάθουμε από πρώτο χέρι και να αποκτήσουμε προσωπική εμπειρία σχετικά με το κατά πόσο είναι εύκολο να συμμετέχεις στην βοήθεια των συνανθρώπων μας και να προσπαθείς για την επίτευξη ενός στόχου πραγματικά σωστού και ηθικού χωρίς να γνωρίσουν τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που βοηθιούνται με αυτή την προσπάθεια. Συνάμα πρέπει να σημειωθεί ότι οι άνθρωποι βοήθησαν με χαρά. Τέλος πρέπει να σημειώσουμε ότι η συμμετοχή στον έρανο και στην βοήθεια του πλησίον με αθόρυβο αλλά ουσιαστικό τρόπο αποτελεί τρόπο ζωής για την ορθόδοξη εκκλησία.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ JUVENES TRANSLATORES ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Στις 28 Νοεμβρίου 2024 γλωσσομαθείς μαθητές και μαθήτριες της Γ Λυκείου του 2ου ΓΕΛ Μεγάρων δοκίμασαν τη μεταφραστική τους δεινότητα στον διαγωνισμό Juvenes Translatores που διοργάνωσε η Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο διαγωνισμός Juvenes Translatores είναι ετήσιος διαγωνισμός μετάφρασης για μαθητές και μαθήτριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ηλικίας 17 ετών, από ολόκληρη την Ευρώπη. Αποσκοπεί να εμπνεύσει και να ενθαρρύνει τη νεολαία να μάθει ξένες γλώσσες. Κάθε Νοέμβριο, την ημέρα του διαγωνισμού, πάνω από 3.000 έφηβοι και έφηβες μεταφράζουν ένα γενικό κείμενο μιας σελίδας σχετικά με κάποιο επίκαιρο θέμα. Η μετάφραση γίνεται από οποιαδήποτε από τις 24 επίσημες γλώσσες της ΕΕ σε οποιαδήποτε από τις άλλες 23. Ο αριθμός των σχολείων που καλούνται να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό από κάθε χώρα είναι ο ίδιος με τον αριθμό των εδρών που διαθέτει η κάθε χώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο —συνολικά 720 σχολεία σε ολόκληρη την ΕΕ. Στον διαγωνισμό μπορούν να συμμετάσχουν έως και πέντε μαθητές και μαθήτριες ανά σχολείο. Τα κείμενά τους αξιολογούνται από επαγγελματίες μεταφραστές και μεταφράστριες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, με σκοπό την επιλογή της καλύτερης μετάφρασης από κάθε χώρα. Οι 27 νικητές και νικήτριες— ένας ή μία για κάθε κράτος μέλος της ΕΕ– προσκαλούνται σε τελετή απονομής των βραβείων στις Βρυξέλλες, συνοδεία εκπαιδευτικών και γονέων.

Πριν τον επίσημο διαγωνισμό προηγήθηκε διαδικτυακή συνάντηση με τους μεταφραστές της ΕΕ που μίλησαν για την αξία της γλωσσομάθειας στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και παρουσίασαν τις προοπτικές του επαγγέλματος του μεταφραστή.

173601223171417360122630731736012276118173601291463317360128966271736013012363

 

 

Λογοτεχνικός Νοέμβρης …. με Γιάννη Ρίτσο

ritsos

Ως μαθητής της Α΄ Λυκείου είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την παρουσίαση- αφιέρωμα στον ποιητή Γιάννη Ρίτσο,  που έγινε στο πλαίσιο μιας  διαθεματικής προσέγγισης  του έργου του από τα τμήματα Α3 (Ν. Λογοτεχνία )  και Β3 (Αρχαία Ελληνικά). Την παρουσίαση επιμελήθηκαν η κ. Δούκα Μ. και ο κ. Μπεναρδής Α.(φιλόλογοι).  Θα έλεγα ότι ήταν μια εξαιρετικά καλά οργανωμένη και ενδιαφέρουσα παρουσίαση για τον Γιάννη Ρίτσο. Ως προς το Περιεχόμενο, μου άρεσε πολύ η συνοπτική αλλά περιεκτική παρουσίαση της ζωής και του έργου του. Η αναφορά στα βιογραφικά στοιχεία και τις τραυματικές εμπειρίες της ζωής του, όπως η φυματίωση και οι απώλειες της οικογένειάς του, έδωσαν βάθος στην κατανόηση της ποίησής του. Συγκεκριμένα, έγινε αναφορά στα πιο σημαντικά έργα του, όπως ο Επιτάφιος, η Ρωμιοσύνη και η Σονάτα του Σεληνόφωτος, που βοήθησε να κατανοήσουμε τη συμβολή του στη νεοελληνική λογοτεχνία. Οι θεματικές που αναδείχθηκαν, όπως η κοινωνική δικαιοσύνη και η ειρήνη, είναι επίκαιρες και πολύ ουσιαστικές.

Όπως αναδείχτηκε, η Ποίησή του έχει  επικαιρότητα. Ο συνδυασμός της ανάλυσης στίχων με την εξήγηση της διαχρονικότητας του έργου του Ρίτσου ήταν καταπληκτικός. Οι στίχοι που επιλέχθηκαν “Εμείς που δεν έχουμε τίποτα να φυλάξουμε…”, “Έχεις ακόμα να κλάψεις πολύ…” είναι βαθιά συναισθηματικοί και τα μηνύματά τους αγγίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Παράλληλα, η παρουσίαση ήταν αισθητικά ευχάριστη, με καθαρή δομή και καλή ροή. Το ποίημα που συμπεριλάβαμε ως ομάδα ήταν πρωτότυπο και έδειξε ότι προσπαθήσαμε να αποδώσουμε το ύφος του Ρίτσου με δημιουργικό τρόπο. Θεωρώ ότι η εργασία μας ήταν εμπνευστική και βοήθησε να κατανοήσουμε πόσο σημαντικός είναι ο Ρίτσος τόσο ως λογοτέχνης όσο και ως κοινωνικός σχολιαστής. Επίσης, η αναφορά στην επίδραση του έργου του σε μελλοντικούς καλλιτέχνες και στη μελοποίηση των ποιημάτων του έκανε το θέμα ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Θα έβαζα ‘άριστα’ στην προσπάθειά μας, γιατί ήταν τόσο ενημερωτική όσο και συγκινητική.

Μπεθάνης Δημήτρης, Α 3