Κατά το διάστημα από 19/03 – 22/03/2016 η Α΄τάξη του σχολείου μας, με συνοδούς τους κα Ρομποτή Σταματία, κα Σκαρή Αγγελική, κα Γάλλου Καλλιόπη και κο Καλογεράκο Πέτρο πραγματοποιήσαμε εκπαιδευτική εκδρομή με τόπο διαμονής την Μεσσήνη του νομού Μεσσηνίας. Με ορμητήριο τη Μεσσήνη επισκεφτήκαμε τόπους υψηλού αρχαιολογικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος και εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς.
Την πρώτη μέρα επισκεφτήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Μεσσήνης, έναν τεράστιο χώρο με σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα. Εκεί ξεναγηθήκαμε από επίσημη ξεναγό.
Τη δεύτερη μέρα ταξιδέψαμε στη Μάνη, για να επισκεφτούμε το θαύμα της φύσης, τα πιο μεγάλα και παλαιότερα σπήλαια σε ελληνικό έδαφος, τα σπήλαια του Διρού.
Μέσα σε βάρκες διαδοχικά ανά ομάδες οι μαθητές θαύμασαν υπέροχους σχηματισμούς σταλακτιτών και σταλαγμιτών.
Ο καιρός έξω ήταν υπέροχος. Τα νερά της θάλασσας που έβρεχε το βράχο, που κρατάει στα σπλάχνα του αιώνες τώρα τα σπήλαια, ήταν ήρεμα. Καταγάλανα λαμπύριζαν κάτω από το κίτρινο φως του λαμπερού ήλιου.
Καθ΄ οδόν θαυμάσαμε τους υπέροχους σχηματισμούς της παραλιακής Μάνης. Στην επιστροφή, επισκεφτήκαμε την Αρεόπολη, έναν υπέροχα όμορφο με παραδοσιακή αρχιτεκτονική οικισμό. Απολαύσαμε καφέ, παγωτό ή μανιάτικες λιχουδιές με τυρί οι πιο πεινασμένοι.
Την Τρίτη μέρα επισκεφτήκαμε το Κέντρο Έρευνας του πειράματος ΝΕΣΤΩΡ στην Πύλο. Το Κέντρο στεγάζεται στο παλιό σχολείο της πόλης, ένα υπέροχο νεοκλασικό δίπλα στη θάλασσα στο οποίο μαθήτευσαν πολλοί έφηβοι της πόλης αυτής καθώς και της ευρύτερης περιοχής, σε μια εποχή που τα παιδιά των 12-18 ετών ζούσαμε μόνοι μας σε μια κοντινή στην ιδιαίτερη πατρίδα μας πόλη, για να σπουδάσουμε στο Γυμνάσιο και το Λύκειο μακριά από τα σπίτια μας, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του εαυτού μας, ίσως και των μικρότερων αδερφών μας. Πολλοί από τους μαθητές αυτούς έγιναν σπουδαίοι επιστήμονες χρήσιμοι στον τόπο και την πατρίδα μας. Σ΄αυτό το κτήριο λοιπόν παρακολουθήσαμε video σύντομης διάρκειας για τα νετρίνα.
Οι τοτινοί μαθητές δε γνώριζαν ότι σ΄ εκείνες τις αίθουσες οι δικοί μας σημερινοί μαθητές θα ακούσουν και θα μάθουν τα πορίσματα της έρευνας για τα νετρίνα. Δε γνώριζαν ίσως ότι , στο σημείο εκείνο που αγνάντευαν απ΄το παράθυρο της τάξης τους, η θάλασσα έχει το μεγαλύτερο βάθος από κάθε άλλο σημείο της Μεσογείου. Σ΄ αυτό λοιπόν διεξάγεται έρευνα, με συνεργασία ειδικών επιστημόνων απ΄ όλο το κόσμο για τα νετρίνα. Για ορισμένα από τα πορίσματα αυτής της έρευνας έμαθαν οι μαθητές μας παρακολουθώντας το σχετικό video που προβλήθηκε από τους επιστήμονες του κέντρου. Εκτεταμένη ενημέρωση, πριν την επίσκεψη μας στο Κέντρο, έκανε στους μαθητές ο συνοδός καθηγητής, φυσικός κ. Καλογεράκος Πέτρος ΠΕΙΡΑΜΑ-ΝΕΣΤΩΡ !.
Θλιβερή διαπίστωση αποτέλεσε η εικόνα του κτηρίου, το οποίο εκτός από τη σπουδαιότητά του ως νεοκλασικού, αποτελεί και σημείο συνάντησης επιστημόνων απ’ όλο τον κόσμο.
Απογοήτευση επίσης αποτέλεσε η κλειστή πόρτα του κάστρου της πόλης, γιατί ήταν Δευτέρα και οι αρχαιολογικοί χώροι ήταν κλειστοί!
Κλειστά τη Δευτέρα, κλειστά τα απογεύματα τα κάστρα, τα μνημεία, η Ακρόπολη! Σκεφτείτε να μην περιμέναμε την ενίσχυση του εθνικού μας εισοδήματος από τον τουρισμό!
Στη συνέχεια την ίδια μέρα επισκεφτήκαμε τη Μεθώνη και με πολλές παρακλήσεις καταφέραμε να μπούμε στο κάστρο της, γιατί ήταν ήδη αργά το μεσημέρι. Το κάστρο αυτό αποτέλεσε μια αποκάλυψη.
Την τέταρτη και τελευταία μέρα αναχωρήσαμε το πρωί για την πόλη της Καλαμάτας όπου κάναμε κάποιες μικροαγορές, δωράκια ή κεράσματα για τους δικούς μας. Ύστερα ξεκινήσαμε για την επιστροφή μέσω Ολυμπίας.
Η Ολυμπία ήταν μοναδική εμπειρία.
Η ξεναγός μας ήταν υπέροχη! Με λίγα λόγια επεσήμανε τα σημαντικότερα σημεία της ιστορίας του αρχαιολογικού χώρου και των όσων συνέβαιναν εκεί.
Οι μαθητές παρακολουθούσαν με πολύ ενδιαφέρον. Όταν φτάσαμε στο στάδιο αυθόρμητα ξεχύθηκαν στο χώρο ένα τσούρμο αγόρια με πρόθεση να διαγωνιστούν. Πράγματι συναγωνίστηκαν ο ένας τον άλλον και τερμάτισε πρώτος ο μαθητής Σταυροπιερράκος Στέλιος, ο οποίος στεφανώθηκε με κλαδί ελιάς σε μια μίμηση της διαδικασίας της στέψης των νικητών στην αρχαία εποχή, που όμως είχε τη σημασία της.
Ακολούθησε η ξενάγηση στο μουσείο της Ολυμπίας. Η κούπα του Φειδία είναι εκεί στην προθήκη της, όρθια, ατόφια, να διατρανώνει περήφανη “Φειδίου ειμί”, “Φειδίου ειμί”, “Φειδίου ειμί” ψελλίσαμε, ξανά και ξανά, σαν να μην το πιστεύαμε. Κι ο Ερμής του Πραξιτέλη κι αυτός εκεί είναι σε θέση περίοπτη, επιβλητικός, βγαλμένος από τα σπλάχνα ολόλευκου παριανού μαρμάρου, ζωντανός, σμιλευμένος από χέρι με θεϊκή καθοδήγηση. Εκεί δυναμώνει το αίσθημα της περηφάνειας για τους προγόνους μας και την καταγωγή μας. Και έστω για λίγο, πολλοί αναλογιζόμαστε τι είμαστε και πού πάμε.
Το ταξίδι της επιστροφής ήταν ασφαλές και ευχάριστο με όμορφες εντυπώσεις.
Επιμέλεια: Ρομποτή Σταματία
