Η εκδρομή μας στην Αίγινα
Περιγράφει η μαθήτρια του Γ2 Μανιμανάκη Σοφία
Η εκδρομή της τρίτης τάξης που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 25 Απριλίου στην Αίγινα ήταν υπέροχη. Παρόλο που ξεκινήσαμε με μισή ώρα καθυστέρηση και ίσα-ίσα που προλάβαμε το πλοίο για το νησί, περάσαμε καταπληκτικά.
Πήγαμε στο μοναστήρι, όπου υπάρχει ο τάφος του Άγιου Νεκτάριου και οι περισσότεροι από εμάς τον άκουσαν να χτυπάει τη μαγκούρα του. Ήταν κάτι που μετά είχαμε να το συζητάμε. Μετά επισκεφτήκαμε το Ναό της Αφαίας. Όλοι με το που τον είδαμε εντυπωσιαστήκαμε και σκεφτήκαμε πόσο μοιάζει με τον Παρθενώνα στην Αθήνα.
Μετά κατευθυνθήκαμε για την πρωτεύουσα όπου και μείναμε για κάμποσες ώρες. Χωριστήκαμε ανά παρέες και ξεκινήσαμε τις βόλτες. Άλλοι έπαιζαν επιτραπέζια παιχνίδια ή βόλεϊ στην παραλία, άλλοι έκαναν βόλτες στα σοκάκια. Με τη δική μου παρέα κάναμε το δεύτερο. Κάτσαμε για μεσημεριανό σε μια ψαροταβέρνα και φάγαμε θαλασσινά. Στη συνέχεια αγοράσαμε και κάτι από ένα παραδοσιακό μαγαζάκι στον πεζόδρομο. Συγκεντρωθήκαμε όλοι στο πούλμαν και συνεχίσαμε.
Φυσικά περάσαμε και από την παραλία της Αγίας Μαρίνας. Μια καταγάλανη, πεντακάθαρη παραλία με πέτρες, που μάλλον αδικήσαμε. Η ύπαρξη, βέβαια, αχινών αποδεικνύει και τον προσδιορισμό «πεντακάθαρη». Η τόσο τέλεια όψη της, σε συνδυασμό με τη ζέστη και τον ήλιο που είχε, σε έκανε να την ακούς να σε φωνάζει και να σε παροτρύνει να βουτήξεις, να δροσιστείς, να ηρεμήσεις. Περίεργο, αλλά αληθινό.
Ύστερα από μια λογική ώρα φτάσαμε στην Πέρδικα. Είχε μια θάλασσα με το πιο ωραίο χρώμα που έχω δει ποτέ μου, βαθύ μπλε. Κάναμε μια βόλτα, όχι ιδιαίτερα μεγάλη, αφού βρισκόμασταν σε ακρωτήρι και σε μια ήρεμη περιοχή. Καθίσαμε για γλυκάκι και παγωτό, παίξαμε τάβλι μιας και είχε το μαγαζί και μετά πάλι στο πούλμαν για το γυρισμό.
Στις έξι περίπου έφευγε το τελευταίο πλοίο για Πειραιά, οπότε δεν μπορούσαμε να το χάσουμε. Ήμασταν πιο ήρεμοι από ότι το ίδιο πρωί. Και όταν φτάσαμε πια στον Πειραιά, μέσα στο πούλμαν άλλοι συνέχισαν τον ύπνο τους, άλλοι προτίμησαν να ακούσουν μουσική. Όλους μας όμως λίγο πολύ μας είχε αρπάξει ο ήλιος.
Μέχρι τις οχτώ με οχτώ και μισή είχαμε φτάσει στα Βριλήσσια.
Η εκδρομή στην Αίγινα ήταν η καλύτερη μονοήμερη που θα μπορούσε η τρίτη τάξη να κάνει. Βγάζαμε παντού μπόλικες φωτογραφίες ώστε να έχουμε να θυμόμαστε τις όμορφες στιγμές που περάσαμε.