Από την μαθήτρια Γεωργιάδη Ανθούλα (Β1) 

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008, ακούγεται ωραία στα αυτιά μας η ημέρα αυτη εεεε ;;;; Κι όμως είναι από τις χειρότερες της ζωής μας γιατί ο Θεός αποφάσισε να μας τιμωρήσει για το 0,0001 % των κακών πράξεών μας, αφαιρώντας για μια και μόνο ημέρα από τη γη την Τριβή. Και καλά θα μου πεις τιμωρία είναι αυτό ;; Και ομως είναι !

Υπο τις φυσιολογικές, καθημερινές συνθήκες, η Τριβή είναι μια δύναμη που ασκείται σε όλες τις κινήσεις που κάνουμε κάθε μέρα. Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι και σήμερα, αμ δε ! Όταν ξύπνησα το πρωί και κατέβηκα από το κρεβάτι μου άχισα να περπατάω προς την κουζίνα του σπιτιού μου, και όταν έφτασα ξαφνικά συνειδητοποίησα οτι δεν μπορούσα να σταματήσω μέχρι που έφτασα πλέον στον τοιχο και μην μπορώντας να σηκωθώ αφού δεν μπορούσα να ασκήσω δύναμη στα πλακάκια, λόγω έλλειψης τριβης, έμεινα εκέι να κοίτομαι στα πατώματα. Στην αρχή σκέφτηκα πως πάει,τέλος,kaput, τα έπαιξα από τις πολλές ώρες Αρχαία την εβδομάδα, αλλά αυτό μέχρι που άνοιξε η μητέρα μου το πρωί τον Αυτιά και τον ακούσαμε να λέει για αυτά τα τρομερά νέα… Μια ημέρα χωρίς τριβή ;;;; Γιατί ;; Τι κάναμε ;;; Σκοτώσαμε κανέναν ;, σκέφτηκα.Τι αμαρτίες πληρώνουμε Θεέ μου και πιστέψτε αυτό είναι σκέτη ειρωνία γιατι ο ιδιος ο Θεός είναι αυτός που μας κάνει να τρέχουμε και να μην φτάνουμε κάτι σαν να λέμε πως ; μου κάνει πλάκα ο Θεός ! Αχ…. τέλος πάντων με χίλια ζόρια κατάφερα να σηκωθω, να πληθώ (εδώ είναι που στραπμούληξα το χέρι), να ντυθώ (και μου άρεσε το ροζ το φούτερ, αχ .. κρίμα που σκιστηκε) και να φάω πρωινό (εδώ εξηγούνται οι μαρμελάδες πάνω στο τραπέζι) και τέλος αποφάσισα να ξεκινήσω για το σχολείο (ξέρω κακή επιλογή αλλά….). Βγαίνωντας από το σπίτι δεν μπορούσα καλά καλά να περπατήσω, κάθε τόσο σκόνταφτα. Με λίγα λογια κλάψτα Χαράλαμπε ! Και όλα αυτά πριν στρίψω από τη γωνία… Όταν λοιπόν τα κατάφερα να διασχίσω το ένα απο τα τέσσερα τετράγωνα που χωρίζουν το Γυμνάσιο από το σπίτι μου,έφτασα στο σημείο οπου το πρωι κινούνται τα αυτοκίνητα, ξέρετε η νυσταγμένη μαμά, η βαρεμένη μαμά και γενικότερα όλα τα είδη μαμάς που μπορεί να κυκλοφορούν στις 8:00 το πρωί, προκειμένου να πάνε τα παιδιά τους στο ναό της Μάθησης, το σχολείο. Όσες δεν δουλεύουν βέβαια μετά τη διανομή πηγαίνουνε στο ναό του φραπέ, και ναι, εννοώ τις καφετέριες, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Αχ… τέτοιο θέαμα δεν έχω ξαναντικρίσει. Πλήρης αταξία κυριαρχούσε στους δρόμους του νησιού. Τα αυτοκίνητα μου θύμισαν τα συγκρουόμενα του Λούνα Παρκ, οι ποδηλάτες ήταν που ήταν, τώρα ήρθαν και απόγιναν, καλά εεε ας μη μιλήσω για τα μηχανάκια, ήταν που ήταν σκοτώστρες … γενικά σήμερα το Νοσοκομείο του νησιού πρέπει να είναι στα φόρτε του.Δεν νομίζω να είχε ποτέ μεγαλύτερη πελατεία από σήμερα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε το 95% των αυτοκινήτων που κυκλοφορούσαν πάνω στο νησί είναι για service, αλλά τι τα θες, παλιοσίδερα. Με εκέινα και με τούτα άργησα ακόμα περισσότερο να φτάσω στο σχολείο. Όταν έφτασα οι συμμαθητές μου είπαν πως δόθηκε παράταση για το κουδούνι της έναρξης των μαθημάτων, λόγω του τρομερού αυτού συμβάντος. Κάθε Τετάρτη πρώτη ώρα έχουμε Αρχαία και με το που χτύπησε το κουδούνι ο διευθηντής μας είπε τα ονοματα των καθηγητών που δεν θα παραστούν καθόλου σε όλη τη διάρκει της ημέρας. Άλλοι τρακάρανε, άλλοι δεν το κουνάνε από το σπίτι, άλλοι συμπαραστέκονται στις μαμάδες τους, της τρελής σας λέω ! Έτσι πληροφορηθήκαμε κι έμεις οτι η καθηγήτρια των Αρχαίων μας αποφάσισε να μην το κουνησει ρούπι από το σπίτι της και πήραμε μεγάλη στεωαχώρια που χάναμε μια ώρα από το πιο αγαπημένο μας μάθημα (…). Δηλαδή πάνε οι μετοχές Παρακειμένου ;; Είχαμε μάθημα μόνο τη δεύτερη ώρα με τον κ.Φανουρίου. Φυσική μας κάνει. Με δυσκολία παρακολουθήσαμε το μάθημά του γιατί τα μάτια μας είχαν γίνει άλλα τόσα με τόσο κλάμα που ρίξαμε. Ο κύριος ήταν αποσυντονισμένος. Δεν μπορουσε να παραδώσει το μάθημα όπως θα ήθελε γιατί κανένας από τους μαρκαδόρους δεν μπορεί να γράψει στον πινακα χωρίς την ύπαρξη τριβής. Εμείς από την πλευρά μας δεν μπορούσαμε ούτε να γράψουμε ούτε να σβήσουμε αφού δεν υπηρχε καθόλου αντίσταση στο χαρτί. Μόλις τελειώσαμε τη Φυσική είχαμε επιτέλους καταλάβει πόσο μεγάλη αναστάτωση μπορεί να φέρει η ανυπαρξία τριβής στον πλανήτη γη. Το μεσημέρι που γύρισα σπίτι είδα μέσα από τη συχνότητα της ΝΕΤ όλο το Λευκό Οίκο σε πολύ μεγάλη αναστάτωση και τον Ομπάμα να κάνει δηλώσεις στα ΜΜΕ και να ανακοινώνει μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Αν εξαιρέσουμε οτι όσα είπε τα ξέρουμε ήδη,το καλό του προφίλ είναι το δεξί, το αποφάσισα ! Η ώρα είναι 21:00 το βράδυ και οι δρόμοι είναι άδειοι. Από ότι άκουσα στον Ευαγγελάτο αύριο τα πράγματα θα επανέλθουν εις την πρωτερέαν κατάστασιν. Και όλα αυτά γιατί μάλλον ο Θεός θέλει να μας πει οτι πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να διαπράτουμε εγκλήματα. Θέλει να μας κάνει να σταματήσουμε να τον ενοχλούμε άσκοπα γιατί υποπτεύομαι οτι τον τευταίο καιρό δουλεύει υπερωρίες και φυσικά θα θέλει να μας πει οτι όποις ανέβει και περάσει τις Πύλες του Παραδείσου θα πληρώνει για όλα τα αισχρά που θα πράττει. Δεν ξέρω για εσας αλλά προτιμώ το κατέβασμα από το ανέβασμα.

Με λίγα λόγια η Τριβή ειναι μια δύναμη απαραίτητη στην ζωή μας και χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Και όταν λέμε τίποτα εννοούμε από το να φάμε πρωινό μέχρι το να πάμε στη δουλειά μας ή αντίστοιχα στο σχολείο μας(αν κια αυτό το τελευταίο δεν νομίζω να πειραξε κανέναν).

Εργασία στο μάθημα της Φυσικής για την Τριβή (Πηγή εικόνας:  http://mikrokellariphys.blogspot.com/2009/02/blog-post_17.html )