“Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε” έγραφε ο Λουίτζι Πιραντέλο κι εμείς εν προκειμένω υιοθετούμε πλήρως τον τίτλο του θεατρικού του έργου, για να περιγράψουμε το γεγονός. Και πως να μην είναι γεγονός η ξαφνική εμφάνιση μιας μεγάλης ομάδας νυφάδων την ώρα μάλιστα της λειτουργίας του σχολείου.
Σήμανε συναγερμός στην κυριολεξία. “Χιονίζει… χιονίζει” και όσοι εκείνη την ώρα έτρωγαν στο κυλικείο βγήκαν με την μπουκιά στο στόμα για να παίξουν χιονοπόλεμο ή να χορέψουν on ice. Γιατί ευγενικές από φύση οι νυφάδες ήρθαν την ώρα του διαλείματος, αθόρυβα και διακριτικά. Δεν θέλησαν να μας ενοχλήσουν εν ώρα μαθήματος, να κτυπάνε το κουδούνι της εισόδου, να φωνάζουν και να ενοχλούν. Κυρίες….. Όμως οι νυφάδες μας το έσκασαν δεν μας καταδέχτηκαν για πολύ, ήταν περαστικές και συνέχισαν το χορό τους σε άλλα προαύλια, αυλές, χωράφια και στέγες. Οι στέγες με καρεμίδια είναι οι αγαπημένες τους. Τρελαίνονται για το κεραμιδί χρώμα, τις φωτίζει καλύτερα.
Κάποιοι την άλλη μέρα μας είπαν πως τις είδαν στα Μέθενα να έχουν απλώσει το χαλί τους πάνω στα ψηλά βουνά των Μεθάνων. Κι εμείς μείναμε με τη χαρά να της κοιτάμε από απέναντι και να ευχόμαστε στην επόμενη επίσκεψή τους να μείνουν περισσότερο………..
Οι φωτογραφίες είναι του μαθητή Π. Πάλλη της Β΄ Γυμνασίου.
