Γράφει ο μαθητής του Α2 Παπαδάκης Ιωάννης.
Γράμμα σε μια συμμαθήτριά μας που μετακόμισε με την οικογένειά της στη Νάξο.
Νέα Αγχίαλος, Παρασκευή 5 Απριλίου 2013
Αγαπημένη μου φίλη, Κατερίνα
Τι κάνεις; Μας λείπεις πολύ. Εκεί πέρα που είσαι, πώς περνάς στη Νάξο;
Εμείς εδώ που είμαστε κάνουμε γλώσσα, μαθηματικά και Μελέτη. Πήγαμε και είδαμε θέατρο. Ήρθε και μία κυρία στο σχολείο μας που μας έδειξε πολλές εξώπορτες. Πήγαμε στο Βόλο και είδαμε πολλές εικόνες και κούκλες. Την άλλη μέρα πήγαμε στην παραλία και έπαιξα με τον Μάριο. 
Μια άλλη μέρα πήγαμε και είδαμε θέατρο με το λεωφορείο. Μέσα στο λεωφορείο μιλούσαμε για σπίτια και μαγαζιά που πουλούσαν παιχνίδια. Εσύ πώς περνάς στο καινούριο σου σχολείο; Πώς περνάς στο νησί και τι κάνεις; Είσαι καλά; Πώς περνάς στην τάξη; Πώς το λένε το σχολείο σου; Κάνετε δύσκολα μαθήματα; Εμείς έχουμε εύκολα μαθήματα. Εσύ έχεις φίλους; Πώς τους λένε; Τι παίζεις στο σχολείο σου; Κρυφτό ή κυνηγητό;
Με πολλή αγάπη
Γιάννης
1 σχόλιο
ΝΑΞΟΣ 16-04-2013
Αγαπητή μου τάξη και αγαπημένε μου συμμαθητή Γιάννη,
Ευχαριστώ πολύ που με θυμήθηκες, που μου έγραψες και που έμαθα τα νέα σας.
Κι εμένα μου λείπετε πολύ. Σας θυμάμαι κάθε μέρα και μιλάω για σας στους καινούριους μου συμμαθητές.
Εδώ εγώ είμαι πολύ καλά, έκανα καινούριες φίλες και φίλους και τριγυρίζουμε συχνά στα καλντερίμια (δηλαδή τα πέτρινα δρομάκια ) του νησιού. Περιμένουμε το καλοκαίρι να αρχίσουμε τις βουτιές!!!!
Εμείς εδώ κάνουμε πολλές φωτοτυπίες και έχουμε μία πολύ καλή δασκάλα που τη λένε Αγγελική και μας κάνει και γυμναστική..
Το σχολείο μας είναι ψηλά και από κει βλέπεις σχεδόν όλη τη “Χώρα” δηλαδή την Πρωτεύουσα του νησιού. Λέγεται “Δημοτικό Σχολείο Αγίου Αρσενίου Νάξου.” Έχει έξι αίθουσες, μία για κάθε τάξη.
Κάνουμε και Αγγλικά , και υπάρχει και τμήμα ένταξης που η δασκάλα του, είναι από το Βόλο.!!!
Τα μαθήματα μας είναι εύκολα και περνάμε ωραία.Κάνω παρέα με την Ειρήνη, την Κυριακή, τη Χριστίνα, τη Μαρία, τη Λεμονιά και τα αδέρφια μου.
Τα Σάββατα συνήθως πηγαίνουμε σε παιδότοπο, ενώ τις άλλες μέρες, ή γυρίζουμε στο χωριό ή παίζουμε έξω από το σπίτι μας στα χωράφια και πάμε βόλτες με τα ποδήλατα.
Πηγαίνουμε εκδρομές στα διπλανά χωριά , αλλά δυστυχώς , το θέατρο που θέλουμε να δούμε, συνέχεια αναβάλλεται, γιατί νησί είμαστε, καμιά φορά πιάνει φουρτούνα….και δε μπορούν να έρθουν οι ηθοποιοί.
Στο σχολείο όλα τα κορίτσια πάιζουμε ” λάστιχο”. Είναι ένα κομμάτι λάστιχο ενωμένο που το κρατάνε με τα πόδια δύο κορίτσια κι ένα τρίτο κορίτσι χοροπηδά και κάνει σχέδια με τα πόδια του σε αυτό.Πάιζουμε και κρυφτό αλλά όχι τόσο συχνά.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε. Δώσε χαιρετισμούς στην καλή μας Δασκάλα που πολύ μου λείπει και σε όλη την τάξη.
Με αγάπη, Κατερίνα.