Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα, ζούσε ένας νάνος, ένας μικρός χαρούμενος νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο τους χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα. Ζούσαν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταζε τη δουλειά του και ο γίγαντας τη δικιά του και ζούσαν αγαπημένοι…

Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή. Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βάνοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του, είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι παραδώσου!».

«Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες”

Φ. Ν. Μπέικερ

Πλησιάζει η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου που αποτελεί ημέρα τιμής και μνήμης του αγώνα για την Ελευθερία που έδωσαν οι Έλληνες.  Ημέρα υπερηφάνειας για το μεγαλειώδες «ΟΧΙ» στο φασισμό και στο ναζισμό κι εμείς στο Νηπιαγωγείο μας προσπαθούμε  να γνωρίσουμε τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, το ηρωικό “ΟΧΙ” της Ελλάδας στην Ιταλία, τις συνθήκες της κατοχής, μέσα από  αρχειακό και ιστορικό υλικό, όπως οι φωτογραφίες της Β. Παπαϊωάννου:

Είδαμε το βίντεο:

Παρακολουθήσαμε  ένα απόσπασμα από την  ταινία “Το Ξυπόλητο τάγμα” και συζητήσαμε για τα δεινά και τη δυστυχία που φέρνει ο πόλεμος:

Γνωρίσαμε τον αντιδικτατορικό αγώνα των Ελλήνων μέσα από τις ξυλογραφίες του Γ. Στεφανίδη και επιχρωματίσαμε το αντίγραφο με τίτλο “Αντιφασιστικό”-1941 που κυκλοφόρησε παράνομα ως αφισέτα τυπωμένη σε χασαπόχαρτο:

Πήραμε τα μολύβια και τα ψαλίδια μας και όλοι μαζί φτιάξαμε το σκηνικό της γιορτής:

Διαβάσαμε εφημερίδες της εποχής και κάναμε τις δικές μας, ενώ παράλληλα μάθαμε να γράφουμε τις λέξεις:  ΟΧΙ, ΑΕΡΑ, ΕΛΛΑΔΑ:

 Τραγουδήσαμε και ζωγραφίσαμε τον Φακή του Β. Ρώτα:

Παίξαμε τον μύθο “Ασπρογάλανο πανί” της Γ. Σουρέλη

Χρόνια πολλά Ελλάδα μας! Χρόνια καλά και Ειρηνικά!

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο 40.000.000 άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα ήταν ένας νάνος. Ένας μικρός νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο του χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα.

Και ήταν ευτυχισμένοι….Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δική του και ζούσαν αγαπημένοι. Ένα πρωί όμως ο γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή. Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του νάνου και βάζοντάς του μια λόγχη στην κοιλιά του, είπε: “΄Ηρθα να σου πάρω το σπίτι. Παραδώσου”…..

Μέσα από το παραμύθι  της Γ. Σουρέλη προσεγγίσαμε τα γεγονότα του Ελληνοιταλικού πολέμου:

Συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα που μας προκαλούν οι λέξεις Πόλεμος – Ειρήνη:

Ζωγραφίσαμε ομαδικά με πινελιές τον πόλεμο

και την Ειρήνη

Ρωτήσαμε το φεγγάρι με τον δικό μας τρόπο:

“Γιατί υπάρχει ο πόλεμος;”

Παρακολουθήσαμε σε κουκλοθέατρο και φτιάξαμε το κανόνι της Ειρήνης:

Φτιάξαμε το σύμβολο της Ειρήνης με την τεχνική του πουαντιγισμού:

Με τα χεράκια μας κάναμε λευκά περιστέρια-σύμβολο της Ειρήνης:

και χρωματίσαμε το περιστέρι της Ειρήνης του Πικάσο

Παρατηρήσαμε ζωγραφιές του Keith Haring και με έμπνευση τα ανθρωπάκια του ζωγραφίσαμε τι είναι για τον καθένα μας η ΕΙΡΗΝΗ:

Εκφράσαμε το δικό μας σύνθημα για την ΕΙΡΗΝΗ, μέσα από τη δημιουργία ενός κολάζ:

Μάθαμε το βίο του Αγ. Δημητρίου- προστάτη της πόλης μας και κάναμε την εικόνα του:

Κατασκευάσαμε το Λευκό Πύργο- σύμβολο της Θεσσαλονίκης και μάθαμε την ιστορία του:

Κάναμε τη σημαία μας:

Ιχνιλατώντας μάθαμε να γράφουμε τη λέξη ΟΧΙ:

Ετοιμάσαμε προσκλήσεις για τη γιορτή μας χρησιμοποιώντας τον Σημαιοφόρο του Α. Φασιανού:

….και είμαστε έτοιμοι τη γιορτή…

Χρόνια πολλά και Ειρηνικά σε όλους!!!

Φέτος η ενασχόλησή μας με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 ξεκίνησε με ένα πρόγραμμα που δουλεύουμε στο Νηπιαγωγείο μας για την Ειρήνη και μόλις ολοκληρωθεί θα το παρουσιάσουμε σε ξεχωριστή ανάρτηση.

Αρχικά, διαβάσαμε το βιβλίο  “Ειρήνη” του Αριστοφάνη

συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε πώς φανταζόμαστε την ειρήνη και τον πόλεμο:

Το βιβλίο “Οι μεγάλοι παίζουν τον πόλεμο Γιατί;”

αποτέλεσε το έναυσμα για να συζητήσουμε και να εκφράσουμε όσα μας προκαλούν φόβο, λύπη, θυμό, χαρά:

Παρατηρήσαμε τους πίνακες του Π. Πικάσο “το παιδί με το περιστέρι” και την ¨κραυγή” του Ε. Μουνκ συζητήσαμε και αποδώσαμε εικαστικά επιλέγοντας χαρούμενα χρώματα για την ειρήνη και σκούρα, σκοτεινά για τον πόλεμο και το φόβο:

Με τα σύμβολα της ειρήνης κάναμε μία κατασκευή:

Μέσα από φωτογραφικό υλικό, ταινίες και εφημερίδες της εποχής γνωρίσαμε τα ιστορικά γεγονότα του πολέμου. Επιλέξαμε μία φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου και ετοιμάσαμε προσκλήσεις για τη γιορτή μας:

Σημαίες για την παρέλαση:

Κάναμε εικόνες ψηφιδωτές για τον προστάτη της πόλης μας Άγιο Δημήτριο:

Μάθαμε τραγούδια, ποιήματα, χορούς και κάναμε μία πολύ ωραία γιορτή για να τιμήσουμε τους ήρωες της πατρίδας μας!

Την προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων της 28ης Οκτωβρίου την ξεκινήσαμε ερευνώντας στο διαδίκτυο.

Εντοπίσαμε φωτογραφικό υλικό, ταινίες, τραγούδια,εφημερίδες της εποχής, διαβάσαμε, εκτυπώσαμε ό,τι μας εντυπωσίασε:

 Επιλέξαμε όσες εικόνες θέλαμε και ο καθένας έκανε τη δική του εφημερίδα:

Μάθαμε να συνθέτουμε και να γράφουμε τη λέξη ΟΧΙ:

Με χαρτοδιπλωτική και κόβοντας με το ψαλιδάκι φτιάξαμε στρατιώτες:

Με τα δαχτυλάκια μας βάψαμε τη σημαία μας. Μετρήσαμε τις λωρίδες της, μάθαμε τι συμβολίζουν

και  σε κάθε λωρίδα κολλήσαμε  μια συλλαβή από τη φράση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ:

Φτιάξαμε κι άλλες σημαίες για την ημέρα της γιορτής:

Κάναμε προσκλήσεις για τη γιορτή χρωματίζοντας το Σημαιοφόρο του Α. Φασιανού:

Τελικά, μέσα από την έρευνά μας, τις συζητήσεις κι όσα διαβάσαμε καταλάβαμε ότι ο πόλεμος φέρνει θλίψη, πόνο και δυστυχία, ενώ η ειρήνη είναι φωτεινή, γεμάτη χαρά κι ελπίδα.

Διαλέξαμε τα χρώματα που νομίζουμε ότι ταιριάζουν στον πόλεμο και στην ειρήνη και δουλεύοντας σε ομάδες φτιάξαμε  απίθανα κολάζ με φωτογραφίες που κόψαμε από εφημερίδες και περιοδικά:

Παρακολουθήσαμε σε κουκλοθέατρο “Το κανόνι της Ειρήνης” και φτιάξαμε ένα κανόνι που σκορπίζει χρώματα, αγάπη και χαρά. Το δικό μας φανταστικό κανόνι της ειρήνης και της αγάπης:

Συζητήσαμε και κατασκευάσαμε το σύμβολο της πόλης μας:

Μάθαμε την ιστορία του πολιούχου Αγίου της πόλης μας και φτιάξαμε την προσωπογραφία του:

 Χρόνια πολλά και Ειρηνικά σε όλο τον κόσμο!!!

Στην προσπάθειά μας να καταλάβουμε τα ιστορικά γεγονότα της εποχής διαβάσαμε βιβλία κι είδαμε φωτογραφίες από εφημερίδες. Ετοιμάσαμε το σκηνικό της γιορτής, αφού κόψαμε και βάψαμε στρατιώτες να πολεμούν, γυναίκες να μεταφέρουν πολεμοφόδια στις κορφές της Πίνδου, αλεξιπτωτιστές:

Ιχνιλατώντας μάθαμε να γράφουμε το ΟΧΙ:


Κατασκευάσαμε τη σημαία μας:

Διακοσμήσαμε την πόρτα της τάξης μας:

Φτιάξαμε φαντάρους και φανταρίνες:

Μα περισσότερο επικεντρωθήκαμε στην Ειρήνη, γιατί καταλάβαμε πως ο πόλεμος φέρνει μόνο δυστυχία και καταστροφή. Ζωγραφίσαμε πώς φανταζόμαστε την Ειρήνη και τον πόλεμο:





Παρατηρήσαμε προσεχτικά τον πίνακα Γκερνίκα του Π. Πικάσο και αποδομώντας τον βρήκαμε τα στοιχεία που τον συνθέτουν:




Στη συνέχεια δουλέψαμε σε ζευγάρια κι αναλάβαμε να αναπαράγουμε ζωγραφίζοντας τις σκηνές που μας εντυπωσίασαν:




Στο τέλος κολλήσαμε όλα τα κομμάτια που ζωγραφίσαμε πάνω σε μεγάλο χαρτόνι και…..το αποτέλεσμα; Φανταστικό!!! Ο Πικάσο θα ήταν πολύ περήφανος για το έργο μας:


Ακόμη,με το περιστέρι του Πικάσο και μαθαίνοντας να κάνουμε το σύμβολο της Ειρήνης ετοιμάσαμε τις προσκλήσεις για τη γιορτή μας:

Κάναμε κι άλλες κατασκευές για την Ειρήνη:


Φτιάξαμε κι ένα κανόνι διαφορετικό….το κανόνι της Ειρήνης που εκτοξεύει αγάπη, λουλούδια, πουλιά κι ό,τι φαντάζεται ο καθένας:





Μάθαμε για το βίο του Αγ. Δημητρίου και κάναμε εικόνες με ψηφίδες από χρυσό χαρτόνι:



Να είμαστε γεροί και του χρόνου να μάθουμε και να κάνουμε ακόμη πιο πολλά!

Φέτος στο νηπιαγωγείο μας για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940,

συζητήσαμε για τα ιστορικά γεγονότα κι ετοιμάσαμε όλοι μαζί το σκηνικό της γιορτής:

Μάθαμε να γράφουμε τη λέξη ΟΧΙ:

Φτιάξαμε σημαίες για την παρέλαση:

Διαβάσαμε βιβλία και είδαμε φωτογραφίες σχετικές με τον πόλεμο

και τα δεινά που φέρνει. Ευχηθήκαμε “πόλεμος ποτέ μη γίνει, πάντα να ΄χουμε ειρήνη”

και κάναμε ένα ομαδικό κολλάζ με τα σύμβολα της ΕΙΡΗΝΗΣ:

Μάθαμε για τη ζωή και την ιστορία του Αγίου Δημητρίου, του Πολιούχου  της πόλης μας κι ετοιμάσαμε

εικόνες με μικρές ψηφίδες χαρτιού:

Ε…..δε θα μπορούσε να λείψει από τις κατασκευές μας το σύμβολο της πόλης μας

ο Λευκός Πύργος:

Σας ευχόμαστε Χρόνια Πολλά κι Ειρηνικά!

Ήρθε ο καιρός να μάθουμε τι έγινε την 28η Οκτωβρίου του 1940 στο νηπιαγωγείο μας…. όμως έτσι; ξερά; χωρίς κάτι να μας βοηθήσει να γίνει ευκολότερα αντιληπτό στο πεντάχρονο μυαλουδάκι μας;

Και φυσικά όχι…. ήρθε ο καιρός να ρωτήσουμε τα παιδιά, τι θέλετε να κάνουμε τώρα που γιορτάζει η σημαία μας;

δείτε τι μας απάντησαν:…. αποφασίσαμε και αρχίζουμε να πράττουμε….

Τι γιορτάζει η σημαία μας; Η πρότασή μας για να μάθουμε τι γιορτάζει η σημαία μας, είναι να φτιάξουμε ένα σκηνικό για τη γιορτή μας και εκεί να φτιάξουμε μία μικρή διαδρομή της επετείου του 1940.

Θα βάλουμε τα χιονισμένα βουνά της Πίνδου,

τα γκριζό-άσπρα σύννεφα που σχεδόν σκέπαζαν την ορατότητα των στρατιωτών,

τη θάλασσα κοντά στης Τήνου το νησί, όπου πυρπολήθηκε η Έλλη μας,

κι ελπίζουμε το αποτέλεσμα να μη σας απογοητεύσει…

Εμείς το λατρέψαμε και με το που το τελειώσαμε αρχίσαμε να τραγουδάμε τα τραγούδια της επετείου…..

Φυσικά περιμένετε, γιατί θα γεμίσουν τα βουνά με στρατιώτες που κρατούν σημαίες,

γυναίκες Ηπειρώτισσες που ανεβάζουν τρόφιμα και ρούχα στους φαντάρους,

πλοία στο λιμάνι….. και ό,τι άλλο σκεφτούμε….

Ποιος είπε ότι δεν μπορούμε να δούμε κι εμείς ιστορικά γεγονότα μέσα από τη δική μας ματιά;

Οι προετοιμασίες για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, είναι μια αφορμή για να γνωρίσουμε καλύτερα την Ελλάδα μας. Ξεκινήσαμε παρατηρώντας τον πολιτικό χάρτη της χώρας μας:

Εντοπίσαμε την πόλη μας, τις πόλεις καταγωγής των γονιών μας, τις γειτονικές χώρες που συνορεύουν με την Ελλάδα και τα Ελληνοαλβανικά σύνορα όπου έγινε ο πόλεμος. Στη συνέχεια είδαμε το γεωφυσικό χάρτη, αναγνωρίσαμε και μετρήσαμε τα βουνά, τα ποτάμια, τις λίμνες της χώρας μας:

…και βρήκαμε τη θέση της Ελλάδας στον κόσμο, πάνω στην υδρόγειο σφαίρα:

Διαβάσαμε  ένα ποίημα που μιλάει για τις ομορφιές της Ελλάδας  και χρωματίσαμε το χάρτη της:

Ακούσαμε την ιστορία της νεράιδας που ζήτησε από την Ελλάδα να διαλέξει τα χρώματα της σημαίας της.Η Ελλάδα ως χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, απευθύνθηκε στα παιδιά της που ζουν στη στεριά και στη θάλασσα και τους είπε να διαλέξουν αυτοί τα χρώματα . Οι νησιώτες  διάλεξαν το μπλε της θάλασσας που αγαπούν και τους θρέφει κι οι στεριανοί το λευκό όπως τα σύννεφα του ουρανού, του χιονιού και των λευκών περιστεριών που έχουν μέσα στην καρδούλα τους. Τη σημαία μας τιμούμε, την έχουμε πάντα στην καρδιά μας και τη ζωγραφίζουμε:

Αχ! Ελλάδα σ΄αγαπάμε, είμαστε περήφανα για σένα και το υπογράφουμε:

Ε…. δε θα μπορούσαμε στις συζητήσεις μας αυτές τις μέρες να μην αναφερθούμε στην πόλη μας τη Θεσσαλονίκη και στον Πολιούχο και προστάτη της Άγιο Δημήτριο που γιορτάζει. Τα μικρά χεράκια δούλεψαν πάλι και κατασκεύασαν ατομικά το Λευκό Πύργο:

αλλά και ομαδικά, έκοψαν λωρίδες από εφημερίδες, τις κόλλησαν και να μία ακόμη κατασκευή που στολίζει την τάξη μας:

…..Οι δραστηριότητες συνεχίζονται…

Πρωτοσέλιδο του 1940

Κόβω, κολλάω, γράφω και δημιουργώ ένα πρωτοσέλιδο εφημερίδας του 1940.

Είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με το γραπτό λόγο και την σημασία του.

O ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΕ ΘΗΚΗ CD

O Άγιος Δημήτριος σε λίγες μέρες γιορτάζει. Είναι ο πολιούχος της πόλης μας, της Θεσσαλονίκης…

Οι γονείς λοιπόν είχαν την εξής εργασία…

να φέρουν στην τάξη μας μία θήκη  cd και ένα είδος φασολιού, αυτό το οποίο τους αναθέσαμε…

και θαυμάστε τη δουλειά μας και το αποτέλεσμα ως μωσαϊκό.

πρώτα σχεδιάζουμε το σώμα,

μετά το φωτοστέφανο,

και στο τέλος το φόντο….

Καθένας επιλέγει ό,τι του αρέσει….

μα δεν είναι ταλεντάρες;;;;

Όχι μόνο ταλεντάρες, μα και ιδιαίτερα εργατικά παιδάκια. Να κι άλλη μία δημιουργία για τη Άγιο Δημήτριο. Εδώ χρησιμοποίησαν ψηφίδες από χρυσό χαρτόνι για το φωτοστέφανο:

ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΕΧΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ; Η ΕΙΡΗΝΗ;

Φτιάχνουμε κύβους με δύο χρώματα, ακολουθώντας τις ταγές της pop art….

Διαδοχή χρωμάτων και θαυμάστε το αποτέλεσμα!

ΠΟΛΕΜΟΣ Ή ΕΙΡΗΝΗ;

Αποφασίσαμε να ξεχωρίσουμε τον πόλεμο και την ειρήνη…

Ο πόλεμος έχει ψυχρά χρώματα, όπλα και θλίψη…

Η ειρήνη έχει θερμά χρώματα, λουλούδια, καρδιές και χαρά…

Τα χρωματίσαμε, τα σχεδιάσαμε και κολλήσαμε επάνω εικόνες αντίστοιχες….