Την περασμένη εβδομάδα, ασχοληθήκαμε με το ανθρώπινο σώμα.
Γνωρίσαμε το μύθο της Σφίγγας και το αίνιγμα που έθετε στους περαστικούς:
“Ποιο είναι αυτό το ζώο που το πρωί πηγαίνει με τα τέσσερα,
το μεσημέρι με τα δύο και το βράδυ με τα τέσσερα;”
Δυσκολευτήκαμε στην αρχή αλλά, στη συνέχεια βρήκαμε την απάντηση και ζωγραφίσαμε τη Σφίγγα :
Διαβάσαμε πολλά βιβλία, συζητήσαμε, μάθαμε πώς γεννιόμαστε
και στον υπολογιστή παρακολουθήσαμε την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπου:
Διακρίναμε τα μέρη του σώματός μας και τα γράψαμε όπως μπορέσαμε :
Μάθαμε να ζυγίζουμε το βάρος μας:
Μετρήσαμε το ύψος μας:
Καταγράψαμε τις μετρήσεις μας σε έναν πίνακα διπλής εισόδου:
Σχολιάσαμε τα στοιχεία των μετρήσεών μας
και καταγράψαμε σε γράφημα το πλήθος των παιδιών της τάξης μας με ξανθά, καστανά μαλλιά:
Με καστανά, μπλε μάτια:
Χρησιμοποιήσαμε χάρτινες μεζούρες και σε ζευγάρια βοηθήσαμε το ταίρι μας να μετρήσει
το μήκος των χεριών,των ποδιών, της πατούσας, την περίμετρο του κεφαλιού, της μέσης του:
Κάναμε άλματα και μετρήσαμε το μήκος τους:
Μόλις ολοκληρώσαμε τις μετρήσεις μας κάθε ζευγάρι παρουσίασε τα αποτελέσματα στην ολομέλεια της τάξης:
Γνωρίσαμε τα ζωτικά όργανα του οργανισμού παίζοντας με το ομοίωμα του ανθρώπου:
Μάθαμε πώς λειτουργούν τα εσωτερικά μας όργανα με τη βοήθεια CD-ROM στον υπολογιστή:
Μιλήσαμε για τις υγιεινές και τις μη υγιεινές τροφές και φτιάξαμε την πυραμίδα των τροφών.
Πειραματιστήκαμε με τα αποτυπώματα των δαχτύλων μας και αντιληφθήκαμε ότι είναι μοναδικά.
Χρωματίσαμε όπως ο Keith Haring
Σχηματίσαμε το περίγραμμα του σώματός μας σε χαρτί του μέτρου και το γεμίσαμε με χαρτάκια από περιοδικά:
Χρησιμοποιώντας το περίγραμμα του σώματός μας δημιουργήσαμε μία σύνθεση και φέραμε την Άνοιξη μέσα στην τάξη μας:
Συζητήσαμε για το τι είναι συναίσθημα; Πόσα διαφορετικά συναισθήματα μπορούμε να εκφράσουμε;
Τι μας φοβίζει; Τι μας αγχώνει; Τι μας κάνει χαρούμενους;
Παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο μία ταινία-animation για την ενδοσχολική βία:
Εκφράσαμε τις απόψεις μας, γράψαμε και εικονογραφήσαμε τη δική μας ιστορία ενάντια στη βία:
….Και δεν τελειώσαμε. Μετά το Πάσχα θα συνεχίσουμε γιατί έχουμε τόσα πολλά να πούμε και να κάνουμε για το σώμα μας.
