Διαχείριση Θυμού
“Η κυρία θυμώνει όταν το παρακάνουμε με τους κανόνες ή όταν χτυπάει το τηλέφωνο ασταμάτητα και μας διακόπτει. Εμείς θυμώνουμε όταν μας προσβάλλουν, όταν παίρνουν το παιχνίδι που θέλουμε, όταν δεν μας παίζουν, όταν δεν γίνεται το δικό μας…”.
Ο θυμός είναι ένα φυσικό συναίσθημα που πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε ώστε να μην διογκώνεται και να μην έχει συνέπειες στην υγεία και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. 
Συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε για αυτά που μας κάνουν να θυμώνουμε (η κυρία όταν θυμώνει λέει δυνατά: “Νιώθω θυμωμένη. Δώστε μου λίγο χρόνο να μετρήσω αργά μέχρι το 10”). 
Εμείς σκεφτήκαμε τις δικές μας τεχνικές, βρήκαμε κάποιες άλλες στο διαδίκτυο και κάποιες τις εμπνευστήκαμε από παιχνίδια και ιστορίες.
Παίξαμε το παιχνίδι “ο καθρέφτης” και μιμηθήκαμε τη θυμωμένη έκφραση των φίλων μας. Γίναμε μπαλόνια φουσκωμένα από θυμό που για να μην σκάσουν ξεφούσκωσαν σιγά- σιγά. Φτιάξαμε τη γωνίτσα του θυμού και την εξοπλίσαμε με το φανάρι του θυμού, το μαλακό μαξιλάρι και τη μπάλα εκτόνωσης. 
Ακούσαμε μουσική χαλάρωσης και κάναμε ασκήσεις γιόγκα (“χαιρετισμός στον ήλιο” που περιλαμβάνει εισπνοές με ανάταση των χεριών και εκπνοή με κατέβασμά τους στις μύτες των ποδιών, “ο μύλος” που αναφέρεται στην αργή περιστροφή του λαιμού κ.α.).
Ακούσαμε την ιστορία της “Νίτσας Χελωνίτσας” που κρύβεται στο καβούκι της μέχρι να ηρεμήσει. Έπειτα, μιμηθήκαμε την τεχνική της και βάλαμε σε σωστή χρονική σειρά τις καρτέλες με την υπόθεση της ιστορίας.
Διαβάσαμε το βιβλίο με τίτλο “θυμώνω” και προτείναμε τις δικές μας τεχνικές (: αργό μέτρημα μέχρι το 5, προσευχή, μια βόλτα, μια όμορφη σκέψη, κουβέντα με ένα φίλο μας).
Φτιάξαμε το σύνθημα: “βρίσκω το θυμό, τον πετώ και ηρεμώ” και το κολλήσαμε σε μια μάσκα που κατασκευάσαμε. Και για να μάθουν όλοι τις τεχνικές μας φτιάξαμε μια αφίσα όπου τις αποτυπώσαμε.
Πολύ ωραίες δραστηριότητες! θα προσπαθήσω να τις κάνω κι εγώ στο τμήμα ένταξης στο πρόγραμμα με τα συναισθήματα! Περιμένω κι άλλες ιδέες!
Καλή χρονιά Ζάνα…
Σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια