Eπέμβαση ανώνυμου καλλιτέχνη στην Ελσινόρη της Δανίας αφιερωμένη στους πνιγμένους πρόσφυγες.
Ένα έντονο φαινόμενο το οποίο παρατηρείται τον τελευταίο καιρό στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην χώρα μας, είναι το μεγάλο κύμα προσφύγων το οποίο προέρχεται από χώρες της Μέσης Ανατολής, κυρίως από τη Συρία, οι οποίες βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Οι Άνθρωποι αυτοί ,θύματα άλλων που αποφασίζουν για την ζωή τους, ταλανίζονται περνώντας από –κυριολεκτικά- χίλια μύρια κύματα ώστε να φτάσουν στη χώρα μας διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή, διεκδικώντας το βασικότερο των δικαιωμάτων τους –τη ζωή, την ελευθερία.Η Ευρώπη ,φημισμένη για την οργάνωσή και την ανάπτυξη της, καλείται να φιλοξενήσει και να προσφέρει εργασία στους Ανθρώπους αυτούς οι οποίοι πασχίζουν να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειές τους –γεγονός που κατά το 21ο αιώνα ,το αιώνα της ευημερίας, θα έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί. Οι Έλληνες, ως κάτοικοι της Ελλάδος μιας χώρας που λειτουργεί ως πέρασμα των μεταναστών προς τις βορειότερες και πιο αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, καλούνται να αποδείξουν τον λόγο για τον οποίο η Ελλάδα εξακολουθεί ,παρά την δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της, να παραμένει θαυμαστή από πολλούς, για την ανθρωπιά, την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της.
Λόγω των παραπάνω γεγονότων αποφάσισα και εγώ, μια απλή μαθήτρια της τρίτης γυμνασίου, μα την βοήθεια συμμαθητών και καθηγητών να κινητοποιήσω το σχολείο, ώστε να κάνουμε ,όσο το δυνατόν μπορούμε, τη ζωή αυτών τον ανθρώπων λίγο καλύτερη εφαρμόζοντας κάποιες από τις παρακάτω ιδέες:
α) Προσφορά κάποιου χρηματικού ποσού σε σωματείο υποστήριξης των προσφύγων.
β) Προσφορά πρώτων πρώτης ανάγκης (ρουχισμού, βρεφικών ειδών) σε σωματεία υποστήριξης προσφύγων.
γ) Εθελοντική προσφορά εργασίας μαθητών για την κατασκευή μάρσιπων ώστε να μπορούν να κουβαλούν τα μικρά τους παιδιά ευκολότερα.
δ) Εθελοντική προσφορά εργασίας μαθητών για τους πρόσφυγες τις περιοχής τους (μοίρασμα τροφίμων) και αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων υποδομών τους (νοσοκομείων, σχολείων).
ε) Καμπάνια ευαισθητοποίησης των ελλήνων και ευρωπαίων κατοίκων για τους πρόσφυγες (στοχεύοντας στο πώς θα ένιωθε ο καθένας από εμάς εάν βρισκόταν στη θέση ενός πρόσφυγα).
Είναι κατανοητό πως τα μέτρα αυτά είναι αρκετά δύσκολο να εφαρμοστούν. Όμως καθώς ο αριθμός των μεταναστών αυξάνεται στη χώρα μας, σε συνδυασμό με το ότι όλο και περισσότερες χώρες κλείνουν τα σύνορά τους ώστε να μην έχουν πρόσβαση στο εσωτερικό τους οι πρόσφυγες (λόγω των γεγονότων που συνέβησαν στη Γαλλία) και τέλος το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι ,ίσως, ανήμπορη να αντιμετωπίσει το θέμα το πολέμου από τη ρίζα του, πρέπει και είμαστε διατεθειμένοι ως σχολείο να βοηθήσουμε όσο μπορούμε την παρούσα κατάσταση. Άλλωστε σε αυτόν το μικρό κόσμο που ζούμε τι ποιο σημαντικό από μία ανθρώπινη ζωή;
-Συντάκτρια κειμένου: Κουσίδου Αναστασία, μαθήτρια του Γ΄1 τάξης του Βαλταδωρείου Γυμνασίου Κοζάνης (πρωτοβουλία υποστήριξης προσφύγων)
