Έχοντας ήδη εξοικειωθεί και μάθει αρκετά πράγματα από τον προγραμματισμό στα περιβάλλοντα Scratch (scratch.mit.edu) και αφού κάναμε και κάποια μαθήματα στο περιβάλλον προγραμματισμού Appinventor (appinventor.mit.edu), θεωρήσαμε καλή πρακτική να επαναφέρουμε τη θεωρία στο μυαλό μας:
Τι είναι πρόβλημα;
Τι είναι αλγόριθμος; Πώς σχετίζεται ο αλγόριθμος με ένα πρόβλημα; Ποια κριτήρια πρέπει να έχει μια σειρά οδηγιών ώστε να είναι αλγόριρθμος;
Πώς σχετίζεται ο αλγόριθμος με το Πρόγραμμα;
Τι είναι τα συντακτικά λάθη στον προγραμματισμό; Και τι είναι τα λογικά λάθη;
Τι δουλειά κάνει ο Μεταγλωττιστής / Διερμηνευτής;
… όχι όμως θεωρητικά, αλλά με unplugged δραστηριότητες, δηλαδή δραστηριότητες αλγοριθμικής σκέψης χωρίς υπολογιστή:
Οι δραστηριότητες αυτές είναι:
«Το Πάζλ Ανταλλαγής» [πηγή Swap Puzzle – Teaching London Computing ]
Οι μαθητές καλούνται να επιλύσουν ένα απλό (αρχικά) πάζλ ανταλλαγής. Βασικός σκοπός δεν είναι η επίλυση του παζλ, αλλά η σχεδίαση και καταγραφή μιας σειράς εντολών που να το κάνει, τέτοιες που να μπορεί να τις ακολουθήσει ο καθένας. Οι εντολές αυτές θα πρέπει να λύνουν το παζλ με το μικρότερο δυνατό αριθμό κινήσεων, ώστε ο αλγόριθμος να είναι όσο πιο αποδοτικός γίνεται. Αφού ολοκληρώσουν την καταγραφή, οι μαθητές περνούν στο στάδιο της δοκιμής, παίζοντας οι ίδιοι τον ρόλο των γιγάντιων κομματιών πάνω στο ταμπλό με αντίπαλο τον χρόνο και ελέγχοντας αν η λύση που έδωσαν είναι σωστή. [πηγή μετάφρασης: ΣΕΠ Χίου]
«Οι φίλοι μου της Ρομποτικής» [πηγή Thinkersmith, My Robotic Friends ]
Εδώ οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες καλούνται αρχικά να εξοικειωθούν με τη γλώσσα των ρομπότ που περιλαμβάνει τις κινήσεις: . Μόλις οι μαθητές είναι έτοιμοι, τα ρομπότ κάθε ομάδας εγκαταλείπουν την αίθουσα. Παίρνουν μαζί τους ένα σετ πλαστικών ποτηριών για να κάνουν προπόνηση μόνοι τους. Τα υπόλοιπα μέλη των ομάδων λαμβάνουν ένα επιθυμητό τελικό σχηματισμό ποτηριών και ένα σετ ποτηριών σε στοίβα. Σκοπός είναι να γράψουν τη σειρά των εντολών που θα αποφέρει το τελικό αποτέλεσμα. Ο χρόνος τρέχει… και όταν παρέλθει, καλούνται πίσω τα ρομπότ. Ο κανόνας λέει ότι κανείς δε μιλάει. Τα ρομπότ φτάνουν στις ομάδες τους και με ρομποτική ησυχία, εκτελούν τον κώδικα που έγραψε η ομάδα τους.
Εξοικείωση (όλοι μαζί)
Η τρίτη δραστηριότητα λέγεται «Εγκλεισμός» [πηγή Teaching Llondon Computing – Searching to Speak ] (ακόμη δουλεύουμε πάνω σε αυτήν) και αφορά στο σύνδρομο του Εγκλεισμού:
Διερευνάται ο σχεδιασμός ενός αλγορίθμου που θα επέτρεπε σε ένα άτομο με σύνδρομο εγκλεισμού να επικοινωνήσει. Το σύνδρομο εγκλεισμού είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής μένει εντελώς παράλυτος, μετά από ένα εγκεφαλικό. Μπορεί να δει, να ακούσει και να σκεφτεί, όμως δεν μπορεί να μιλήσει. Πώς θα μπορούσε ένα άτομο με σύνδρομο εγκλεισμού να γράψει ένα βιβλίο; . [πηγή μετάφρασης: ΣΕΠ Χίου] [Ευχαριστούμε και τον συνάδελφο ΠΕ-19 Πασχάλη Γκότσικα για την πληροφόρηση για αυτήν τη δραστηριότητα]
.Φωτογραφίες:
α) με σειριακή αναζήτηση και μετά με β) πρόβλεψη (predictive texting):
γ) Προβληματισμοί για τα προβλήματα από σημεία στίξης, κενά μεταξύ λέξεων, τονισμός, κα:
δ) Μια υπόθεση για το πόσα κλεισίματα του βλεφάρου μπορεί να απαίτησε το βιβλίο:
ε) Γνωριμία με τη Δυαδική αναζήτηση:
ζ) Σύγκριση αλγορίθμων:
η) Εφαρμογή δυαδικής αναζήτησης σε ζεύγη:
Αριστερά η κρυφή λέξη και δεξιά το πρώτο αποτέλεσμα της δυαδικής αναζήτησης με 6 αναζητήσεις για το γράμμα “Π” αντί για 16 που απαιτούνταν με τη σειριακή αναζήτηση: