ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΙΣΙΔΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ
Ένα όμορφο κυριακάτικο πρωινό του Γενάρη όλοι εμείς οι μικροί σπηλαιολόγοι του 18ου Δ.. Σχ. Κερατσινίου, αναχωρήσαμε για το κέντρο της Αθήνας. Όχι, αυτή τη φορά δε θα επισκεπτόμασταν κάποιο μουσείο. Θα ανηφορίζαμε το Λόφο του Λυκαβηττού για να επισκεφτούμε την άγνωστη για τους περισσότερους Αθηναίους ημισπηλαιώδη εκκλησία των Αγίων Ισιδώρων.
Αυτή η μέρα ήταν ξεχωριστή για τους σπηλαιολόγους της Ελληνική Σπηλαιολογικής Εταιρείας, αφού σ’ αυτήν την όμορφη γωνιά του Λυκαβηττού θα έκοβαν την πίτα τους. Και για μας όμως τους φίλους των σπηλαίων θα ήταν μια ευκαρία να βρεθούμε σ’ ένα ακόμα σπήλαιο και μάλιστα εντελώς διαφορετικό απ’ όλα τ’ άλλα.
Φτάνοντας στο μικρό δασάκι αποβιβαστήκαμε από το λεωφορείο και μετά από λίγο περπάτημα βρεθήκαμε να ανεβαίνουμε τα πέτρινα σκαλιά της εκκλησίας. Παντού διακρίναμε όμορφα παρτέρια με λουλούδια και μικρούς κήπους με διαφόρων ειδών δένδρα.. Κάτω η πολύβουη πόλη της Αθήνας απλώνονταν μέχρι όσο μπορούσαν να δουν τα μάτια μας. Δε μας συγκινούσε τόσο πολύ θέαμα της μεγαλούπολης όσο η ησυχία που βασίλευε στο προαύλιο του σπηλαιώδη ναού.
Μετά από λίγο βρεθήκαμε να ανεβαίνουμε τα τελευταία σκαλιά που μας οδηγούσαν στο όμορφο εκκλησάκι. Μας υποδέχτηκε ο πατήρ Δημήτριος ,που τόσα πολλά είχαμε ακούσει για το πλούσιο έργο που εκτελεί τα τελευταία χρόνια.. Μας ζήτησε να καθίσουμε για να μας ενημερώσει για το ιστορικό της εκκλησίας και τη ζωή των δύο Αγίων. Έτσι μάθαμε για την πλούσια δράση του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτη που έζησε στην Αίγυπτο μέχρι τα βαθιά του γεράματα αλλά και για το βασανιστικό τρόπο που θανατώθηκε ο Άγιος Ισίδωρος ο Χιοπολίτης από τους Ρωμαίους, επειδή ασπάστηκε το χριστιανισμό.
Ενώ ακούγαμε όλα αυτά δε χορταίναμε να θαυμάζουμε την απλότητα της εκκλησίας μα πιο πολύ το ιερό της που ήταν ολόκληρο χωμένο μέσα σε μια σπηλιά. Μάλιστα σε κάποιο σημείο του βράχου, μπροστά από το ιερό και πίσω από την εικόνα της Παναγίας τα τοιχώματα ήταν υγρά από το συνεχές σταγόνισμα του νερού.
Πριν τελειώσει ο ιερέας, δεν παρέλειψε να μας αναφέρει ότι ο χώρος αυτός χρησιμοποιήθηκε ως ησυχαστήριο από το Μέγα Βασίλειο και το Γρηγόριο το Θεολόγο, όταν Αυτοί σπούδαζαν στη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Επίσης μάθαμε ότι το χώρο αυτό είχε επισκεφτεί και ο Άγιος Γεράσιμος, αυτός ο φοβερός Άγιος των πονηρών πνευμάτων που τον είχαν ονομάσει και Καψάλη.
Μετά την ενημέρωση ήρθε η ώρα για την κοπή της πίτας από τους σπηλαιολόγους. Το λόγο πήρε ο Πρόεδρος της Εταιρείας. ο κ. Κων. Μερδενισιάνος που αφού μίλησε για το σπουδαίο έργο της Εταιρείας κάλεσε τον πρώην Αντιπρύτανη κ. Μιχ. Δερμιτζάκη να κόψει την πίτα για να μοιραστεί στη συνέχεια σε όλους τους παρευρισκομένους.. Η αγωνία μας για το φλουρί έλαβε πολύ γρήγορα τέλος, αφού έπεσε στον ιερέα που πήρε έτσι βιβλία της Ε.Σ.Ε. Η εκδήλωση τέλειωσε από εμάς τραγουδώντας τραγούδια που είχε γράψει ο δάσκαλος μας, κ .Μ. Πιτυκάκης, για τα σπήλαια και είχε ενορχηστρώσει η μουσικός του σχολείου μας, κ. Παναγιώτα. Αργυρέα..
Αλήθεια πόσο άρεσε σε όλους μας αυτή η όμορφη, μικρή δραπέτευση στο κέντρο της Αθήνας!
ΚΑΡΑΒΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ – ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΗΣ Ε1 ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ 18ΟΥ ΔΗΜ.. ΣΧΟΛΕΙΟΥ. ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ
