Τα "Απίθανα Νηπιάκια" 17ο Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών

Την αγάπη των παιδιών την κερδίζεις με την γλυκύτητα κι όχι με την αυστηρότητα. ΦΩΚΥΛΙΔΗΣ

Αρχεία για ‘Έλα Αίσωπε παππού!!!’


Παραμυθομαγειρέματα… Παρέα με τον παππού Αίσωπο!!!

Τα παιδιά μέσα από φωτογραφικό υλικό αλλά και μέσα από τις μικρές φανταστικές ιστορίες, με πρωταγωνιστές-ήρωες τα ζώα,  γνώρισαν τον αρχαίο μυθοποιό Αίσωπο όπου  σ’ αυτές τις μικρές ιστορίες τα ζώα έχουν λαλιά και φυσικά κάθε μύθος και ένα ηθικό δίδαγμα.

Ο Αίσωπος ήταν αρχαίος Έλληνας μυθοποιός και μυθογράφος. Θεωρείται ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία. Για τη ζωή του δεν υπάρχουν ακριβείς και συγκεκριμένες πληροφορίες, από πολλούς μάλιστα αμφισβητείται ακόμη και η ύπαρξή του.

Είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του αρχαίου μύθου. Θεωρείται επίσης ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας. Δεν έγραψε κανέναν από τους μύθους αλλά τους διηγόταν προφορικά… για περισσότερα πατήστε στο σύνδεσμο

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%AF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%82

Τα παιδιά γνώριζαν αρκετούς από τους μύθους και άρχισαν να αφηγούνται μερικούς. Στη συνέχεια ψάξαμε και ακούσαμε στο διαδίκτυο κάποιους. επιλέξαμε  το μύθο: “Οι Λαγοί και τα Βατράχια”

Μια φορά κι έναν καιρό… η κυρία Κλεοπάτρα πήρε την κιθάρα και το παραμυθομαγείρεμά  μας ξεκίνησε… και φυσικά παραμύθι χωρίς “κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη” δε γίνεται

Ένα πόδι δράκου

και τη φωνή του άκου

δύο  μάγισσες να βράσουν

τρεις νεράιδες να πιάσουν

τέσσερις κόρες να φάνε

 πέντε κουτάλια κρατάνε

έξι αστέρια σε καζάνι

εφτά νάνοι στο τηγάνι

οκτώ ποντίκια να χορεύουν

εννιά γάτοι τα γυρεύουν

δέκα χοντροί πεινάνε

γύρω απ’ τη φωτιά πηδάνε.

101_2291

“Οι Λαγοί και τα Βατράχια”

Οι λαγοί μια φορά κάνανε συμβούλιο κ συζητούσαν πόσο άθλια είναι η ζωή τους: “μας κυνηγάνε οι άνθρωποι, τα σκυλιά, οι λύκοι, οι αετοί… και ποιος δεν μας κυνηγάει, και ποιος δεν μας τρώει! Κ είμαστε συνέχεια μες τον φόβο και κυριολεκτικά τρέμουμε, με το φόβο κοιτάζοντας συνεχώς ολόγυρα τρώμε, από φόβο κατοικούμε όχι πάνω στη γη, αλλά κρυμμένοι στα λαγού μια μας! Τέτοια ζωή που ζούμε, πιο καλά να πεθάνουμε!” Τότε όλοι ομόφωνα συμφώνησαν σε αυτό, κ αποφάσισαν να πάνε να πνιγούν στη λίμνη για να σωθούν από τα βάσανά τους, κ τότε έβλεπες ένα απέραντο κοπάδι από λαγούς να τρέχουν για να πάνε στη λίμνη.

Στις άκρες της λίμνης, εν τω μεταξύ, κάθονταν οι βάτραχοι, και σαν άκουσαν το ποδοβολητό των λαγών, τρόμαξαν και βούτηξαν όλοι μες τη λίμνη. Τότε ένας λαγός που ήταν μπροστά από τους άλλους, έβαλε μια φωνή: σταθείτε! Σταμάτησαν οι λαγοί το τρέξιμο και ο λαγός που τον είχαν οι άλλοι σε εκτίμηση, είπε: “φίλοι μου κ συμπατριώτες μου, είδατε τους βατράχους πώς βούτηξαν στη λίμνη μόνο που άκουσαν το ποδοβολητό μας; Σίγουρα αυτοί είναι πιο δειλοί από εμάς, κ αυτούς άλλωστε τους τρώνε φίδια, πελαργοί, και χίλια δυο άλλα ζώα! Ας μην πάμε να πνιγούμε λοιπόν, ας μην κάνουμε κακό στον εαυτό μας! Αφού υπάρχουν κ άλλα πλάσματα που φοβούνται περισσότερο παρά εμείς!”. Οι λαγοί άκουσαν αυτήν την παραίνεση, και δεν πήγαν να πνιγούν.

Ο μύθος δηλώνει ότι δεν πρέπει να απελπιζόμαστε επειδή μας λείπει η σωματική δύναμη  (ή τα πλούτη), αλλά να δίνουμε κουράγιο στον εαυτό μας.

Αποφασίσαμε να δραματοποιήσουμε το μύθο… φτιάξαμε τα καπελάκια μας και οι “λαγοί” και τα “βατράχια” πήραν τις θέσεις τους

Τέλος ακούσαμε το μύθο και στη νοηματική. Πατήστε επάνω στην εικόνα για να ακούσετε το μύθο

http://www.pi-schools.gr/special_education_new/images/8emata/17stories/lagos_batraxia.jpg


Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων