Τα "Απίθανα Νηπιάκια" 17ο Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών

Το πρόγραμμα περιβαλλοντικής με τίτλο: «Ήρθε η ώρα πια κι εγώ στην ανακύκλωση σκουπίδια να πετώ» βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ξεκινάμε τη μέρα μας με το κουκλοθέατρο: «Η κυρία ανακύκλωση»…

Τα Απίθανα Νηπιάκια μας, γνωρίζοντας την κυρία Ανακύκλωση και τους φίλους της, από την επόμενη κιόλας μέρα καταφτάνουν από το σπίτι στο σχολείο, φέρνοντας μαζί τους διάφορα ανακυκλώσιμα υλικά τα οποία θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε σε διάφορες κατασκευές (ρολά από χαρτί υγείας, πλαστικά μπουκαλάκια νερού, καπάκια, κουτάκια από γάλα, κεσεδάκια από γιαούρτι κ.τ.λ.) γιατί όπως τραγουδούν και οι ήρωες της ιστορίας μας “Ανακύκλωση θα πει: είμαι χρήσιμος…  κύκλος είναι η ζωή”

Σκέψη και προβληματισμός«Τι θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε για δωράκι από τα ανακυκλώσιμα υλικά που έχουμε μαζέψει για τη μέρα των γραμμάτων;»

Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Το χαρτί πολύτιμο και χρήσιμο υλικό. Η χρήση του μεγάλη. Είναι σκουπίδι; Όχι βέβαια!!! Τα παιδιά μας, καθημερινά στο σχολείο σε διάφορες δραστηριότητες, χρησιμοποιούν χαρτί για να ζωγραφίσουν και να γράψουν. Στα πλαίσια του προγράμματος για τη φιλαναγνωσία με τίτλο: «Ένα βιβλίο μου δίνει φτερά για να ταξιδέψω στο «μαγικό κόσμο της γνώσης» αλλά και του περιβαλλοντικού προγράμματος με τίτλο: «Ήρθε η ώρα πια κι εγώ στην ανακύκλωση σκουπίδια να πετώ» και γνωρίζοντας την άμεση σχέση του βιβλίου με την πρώτη ύλη από την οποία προέρχεται, το χαρτί, στήσαμε μέσα στην τάξη μας, ένα εργαστήριο ανακύκλωσης χαρτιού. Μ’ αυτόν τον τρόπο θέλουμε να ευαισθητοποιηθούν τα “Απίθανα Νηπιάκια” μας στο θέμα της ανακύκλωσης, και να αναπτύξουν θετική στάση απέναντι στη σωστή μεταχείριση των βιβλίων και των παραμυθιών μας (σκίσιμο, γράψιμο, μουτζούρωμα,  καταστροφή), τα οποία κατασκευάζονται από χαρτί.
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Ο βασιλιάς Ήλιος, αυτός που δίνει ζωή στα ζώα και στα φυτά προβάλλει το πρωί πίσω από τα βουνά και μαζί του ξυπνούν όλα τα ζωντανά της γης. Το μεσημέρι ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό και είναι ζεστός και λαμπερός και καυτερός… το απόγευμα σιγά σιγά κατεβαίνει και το βράδυ κρύβεται… Τότε ο ουρανός σκοτεινιάζει και γίνεται βράδυ…
Τι συμβαίνει όμως; Τι κάνει ο ήλιος; Πως ταξιδεύει και κυλά η μέρα μας μέχρι να’ ρθει πάλι το βραδάκι και μετά πάλι από την αρχή;
Ακούσαμε αυτό το χαριτωμένο τραγουδάκι: “Ο ήλιος θέλει διακοπές” και συζητήσαμε.
Τι είναι αυτό που κάνει τον ήλιο να κουράζεται τόσο και πόσο διαρκεί το ταξίδι του;
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Η Γη γυρίζει… η μέρα διαδέχεται τη νύχτα και πάλι νύχτα… κι έτσι ο καιρός κυλάει … κυλάει σαν νερό σε γάργαρο ποταμάκι…
Τι συμβαίνει όμως και έχουμε νύχτα – μέρα; Διαβάσαμε το παραμύθι: “Tο παραμύθι της Μέρας και της Νύχτας”
Μια φορά κι έναν καιρό, στα πολύ παλιά χρόνια, ζούσε ένας μυλωνάς με τη γυναίκα του στην άκρη του κόσμου. Ο καλός ο μυλωνάς έμενε σ’ ένα σπιτάκι δίπλα στο ποτάμι, αλλά τον πιο πολύ καιρό τον περνούσε στο μύλο του, έναν μεγάλο πέτρινο ανεμόμυλο που άπλωνε τα χέρια του μέχρι ψηλά στον ουρανό.
Εκείνα τα χρόνια, ο βασιλιάς Ήλιος έκανε δύσκολη τη ζωή των ανθρώπων…
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Οι μέρες της βδομάδας μέσα από ένα ποίημα. Κάθε μέρα κι ένα κοριτσάκι, κάθε κοριτσάκι και διαφορετικό χρωματάκι και τα επτά στη σειρά και το παιχνίδι ξεκινά…

Ο Χορός των Επτά (του Γιώργη Κρόκου)

(ένα ποίημα για τις ημέρες της εβδομάδας)

Η Δευτέρα με την Τρίτη

στης Τετάρτης παν το σπίτι

με την Πέμπτη κουβεντιάζουν

την Παρασκευή φωνάζουν.

Έρχεται και το Σάββατο

και κινάνε παρακάτω

να κι η Κυριακή απ΄το πλάι

το μαντίλι τους κουνάει.

Κι αρχινάνε ζωηρό

της βδομάδας τον χορό.

Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Διανύουμε ήδη το δεύτερο δεκαήμερο του Γενάρη της καινούριας μας χρονιάς που θα κάνει κι αυτήν τον κύκλο της. Γενάρης, Φλεβάρης, Μάρτης… . όλα τα εγγονάκια του παππού του χρόνου και τα δώδεκα από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο είναι ξεχωριστά με τις δικές του ομορφιές το καθένα!!!
Γιαπερισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Χρόνος είναι και κυλάει,
κυλάει και φεύγει
σαν το γάργαρο νερό
και πίσω δε γυρνάει!!!

Η μέρα της Πρωτοχρονιάς είναι γεμάτη από ήθη και έθιμα … η βασιλόπιτα και το φλουρί, το ποδαρικό, τα γούρια, το σπάσιμο του ροδιού είναι κάποια από τα αυτά που τηρούνται σε κάθε σπίτι με σκοπό να φέρουν καλοτυχία, πρόοδο και υγεία στην οικογένεια και θεωρούνται ότι ξορκίζουν την κακοδαιμονία.
Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Ανήμερα της πρωτοχρονιάς παίρνει ο νοικοκύρης του σπιτιού το ρόδι στην τσέπη πηγαίνει στην εκκλησία… όταν επιστρέφει έξω από την πόρτα κάνει την ευχή: “με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες ρώγες έχει το ρόδι τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά” το σπάει σε μια γωνιά πετώντας το με δύναμη στο πάτωμα, για να ροδίσει όλη η χρονιά και μπαίνουν όλοι μέσα στο σπίτι με το δεξί πόδι κάνοντας το ποδαρικό, ώστε ο καινούργιος χρόνος να τα φέρει όλα δεξιά, καλότυχα.
Όλοι μαζί έξω στην αυλή για το καλό της χρονιάς να σπάσαμε το ρόδι μας…
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Τέλος οι διακοπούλες μας… ξεκουραστήκαμε, γεμίσαμε τις μπαταρίες μας και τώρα επιστροφή στο σχολείο με χαρά και λαμπερά χαμόγελα… ζεστές αγκαλίτσες, φιλάκια και πολλές πολλές ευχούλες με τους φίλους μας… είχαμε πολλά να πούμε… γιορτές, βόλτες, επισκέψεις, ταξιδάκια, τραπεζώματα, δώρα, γλυκά, βασιλόπιτα, φλουρί… Η παρεούλα μας “πλημμύρισε” από χαρούμενες φωνούλες. Μιλήσαμε, συζητήσαμε, ανταλλάξαμε ευχές και ήρθε η ώρα της δικής μας βασιλόπιτας. Για να μας πάει καλά η χρονιά φτιάξαμε με τα χεράκια μας όχι μια, όχι δύο αλλά τρεις τη βασιλόπιτες με υλικά που είχαν περισσέψει από πριν τις γιορτές από τα χριστουγεννιάτικα γλυκά που είχαμε φτιάξει. Μία για το κλασικό, μία για το ολοήμερο τμήμα και μία για τις κυρίες μας. Πριν όμως ξεκινήσει η ζαχαροπλαστική αναφερθήκαμε στο έθιμο της βασιλόπιτας.
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα