Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της! Μια παράξενη χρονιά, με έντονες στιγμές, αλλά και με αισιοδοξία, με ελπίδες και προσδοκίες. 

Ακόμη όμως και σε αυτές τις συνθήκες με τους μισούς κάθε φορά μαθητές μας επιχειρήσαμε να πούμε τις “καλοκαιρινές μας κουβέντες” και τα δικά μας μυστικά, που καμία eclass δεν μπορεί να αποτυπώσει. Γράψαμε τις δικές μας πολύχρωμες ιστορίες πασπαλισμένες με χρυσόσκονη, φάγαμε καραμέλες, για να βλέπουμε πάντα τη γλυκιά πλευρά της ζωής και βάλαμε στο βάθος της καρδιάς μας το μοναδικό κομμάτι αυτού του υπέροχου κόσμου της σχολικής μας τάξης.

Και τώρα πια ακόμα πιο σοφοί και πιο ώριμοι, είμαστε έτοιμοι να σας ευχηθούμε μέσα από την καρδιά μας “Καλό καλοκαίρι”!

Βάκη Παπακωστοπούλου ΠΕ70

Η εορτή των Τριών Ιεραρχών, εκτός από τον εκκλησιαστικό χαρακτήρα της, έχει και εκπαιδευτικό προσανατολισμό και έτσι έγινε για τους μαθητές της Δ΄τάξης αφορμή για προβληματισμό και ανταλλαγή ιδεών. Μέσα από διάφορες εκδηλώσεις και δραστηριότητες αναδείχθηκε η προσφορά των Τριών Ιεραρχών στα γράμματα, ενώ τονίστηκε ιδιαίτερα πως το βασικό γνώρισμα που πρέπει να διαθέτει ο παιδαγωγός είναι η αγάπη για τα παιδιά.

Ο διάλογος που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης του θέματος έφερε στο προσκήνιο το ερώτημα “Το σχολείο που ονειρεύομαι” και οι μαθητές έδωσαν τις απαντήσεις τους.

Ας δούμε κάποια αποσπάσματα:

Ν.Χ. Θα ήθελα το σχολείο μου να είναι μεγάλο, για να παίζουμε και να διασκεδάζουμε, για να τρέχουμε παντού και να έχουμε πολλή χαρά. Θα ήθελα επίσης οι δάσκαλοι να μη φωνάζουν καθόλου. Βέβαια, οι δάσκαλοι του σχολείου μου είναι χαρούμενοι άνθρωποι.

Λ.Κ. Θα ήθελα ο δάσκαλος να μας μαθαίνει για τη φύση και τα ζώα, να φτιάχνουμε ξύλινες κατασκευές, να μας βοηθάει στα μαθήματα και να μας κάνει να γελάμε. Και οι συμμαθητές μου θέλω να με κάνουν να γελάω, να παίζουμε παιχνίδια που μας αρέσουν, να ζωγραφίζουμε όλοι μαζί, να συνεργαζόμαστε και να μην τσακωνόμαστε.

Φ.Γ. Το σχολείο που ονειρεύομαι είναι μεγάλο με τεράστια αυλή και η τάξη μου να είναι και αυτή μεγάλη και πολύχρωμη με όμορφα αντικείμενα. Θα ήθελα να υπάρχουν γωνιές με μαξιλάρια για τις δραστηριότητές μας. Ο δάσκαλός μας θα μας έλεγε πάντα το καλό και θα έκανε πού και πού πλάκα. Θα επιθυμούσα να είμαστε όλοι οι μαθητές φίλοι μεταξύ μας. Θα ένιωθα χαρούμενη σε ένα τέτοιο σχολείο, όπως τώρα, κι ας μην είναι όλα έτσι όπως τα φαντάζομαι!

Α.Κ. Θα ήθελα να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο και τότε θα ένιωθα χαρά και ευτυχία.

Α.Ρ. Το κτίριο του σχολείου θα ήθελα να είναι ταπεινό, με μια αυλή, όπου θα μπορούμε να κάνουμε ωραίες δραστηριότητες, τάξεις όμορφες και ηλιόλουστες, με πολλά εργαλεία μάθησης.

Ο δάσκαλος να είναι ταπεινός, γελαστός, αστείος. Να εξηγεί τα πράγματα με απλό, παιδικό τρόπο. Να μας πηγαίνει εκδρομές στα πιο ονειρεμένα μέρη, που οι αναμνήσεις τους δε θα ξεθωριάσουν ποτέ. Να είναι υπεύθυνος και ενημερωμένος, ήρεμος και ψύχραιμος.

Οι συμμαθητές να είναι όλοι ίσοι, να μην υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι. Να μην είναι κολλημένοι στα βιντεοπαιχνίδια και να μη θεωρούν “μαγκιά” το να μιλάνε άσχημα.

Α.Χ. Οι συμμαθητές μου θα ήθελα να είναι καλοί και ευγενικοί, φίλοι που δε θα με στεναχωρούν. Θα ήθελα επίσης να με βοηθούν στις δύσκολες ζωγραφιές.

Λ.Μ. Θα ήθελα η κυρία της τάξης να είναι καλή και να μη φωνάζει, όταν δεν πρέπει. Το μάθημα μαζί της να είναι πολύ ενδιαφέρον και να παίζουμε μαζί της, όταν πρέπει.

Ν.Π. Το σχολείο που ονειρεύομαι θα ήθελα να έχει μια μεγάλη αυλή με λουλούδια και δέντρα. Να έχει πολύ μεγάλες αίθουσες και μια βιβλιοθήκη.

Ν.Π. Το σχολείο που ονειρεύομαι θα ήθελα να έχει πολλές ζωγραφιές με διάφορα παιδάκια που είναι χαρούμενα και στους τοίχους να υπάρχουν μηνύματα για τα παιδιά. Οι τάξεις να είναι μεγάλες, για να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες. Τέλος, θα ήθελα να υπάρχει και μια βιβλιοθήκη, συμμαζεμένη, όμορφη και τα παιδιά να τη σέβονται.

Ο δάσκαλός μου να είναι καλός μαζί μας και να κάνουμε πλάκες αλλά και αυστηρός, όταν χρειάζεται.

Οι συμμαθητές μου θα ήθελα να είναι φιλικοί και να μην κοροϊδεύουν κάποιον για την εξωτερική του εμφάνιση.

Σε αυτό το σχολείο που ονειρεύομαι θέλω να είμαι χαρούμενη με τους φίλους μου και τις φίλες μου.

Κ.Σ. Το σχολείο που ονειρεύομαι θα είναι φτιαγμένο από βιβλία, ώστε να μπορούμε να ξεφυλλίζουμε, όποτε θέλουμε, τις σελίδες του.

Θα ήθελα η δασκάλα μου να φοράει γυαλιά και να έχει καστανόξανθα μαλλιά.

Οι συμμαθητές μου θέλω να με σέβονται και να μη με αναγκάζουν να κάνω αυτό που εκείνοι θέλουν.

Μ.Σ. Θα ήθελα το σχολείο μου να είναι φτιαγμένο από πολλά ζαχαρωτά, γλυκά και παγωτά. Οι τάξεις να έχουν μπισκότα για θρανία, ζαχαρωτά για καρέκλες, ενώ από τα βιβλία και τα τετράδια θα τρέχει λιωμένη σοκολάτα.

Θα ήταν καλό οι δάσκαλοι να μη μας βάζουν μαθήματα, να είχαμε περισσότερα διαλείμματα και να κάναμε πολλές δραστηριότητες.

Για τους συμμαθητές μου δε θέλω να αλλάξω κάτι, γιατί είναι οι καλύτεροι που έχω γνωρίσει.

Α.Κ. Θα ήθελα να μην τσακωνόμαστε στη γυμναστική, όταν παίζουμε μπάλα ή μπάσκετ. Θα ήθελα επίσης τα παιδιά να μην κάνουν φασαρία, όταν μπαίνει ο δάσκαλος στην τάξη. Ονειρεύομαι ένα σχολείο, όπου θα περνάμε όμορφα.

Γ.Π. Στο σχολείο που ονειρεύομαι θέλω να υπάρχουν ζωγραφιές που έχουν ζωγραφίσει τα παιδιά.

Η δασκάλα μου θέλω να είναι ευγενική, να κάνουμε πολλά πράγματα και να είναι ευτυχισμένη όπως κι εμείς.

Οι συμμαθητές μου θέλω να είναι φίλοι μου, να είναι διαφορετικοί και να παίζουμε όλοι μαζί.

Ε.Γ. Όλοι στο σχολείο έχουμε έναν δάσκαλο. Σίγουρα, κάποιες φορές δεν είναι όπως θα τον θέλαμε, αλλά τον αγαπάμε. Θα ήθελα να είναι καλοσυνάτος και στο μάθημα να παίζουμε περισσότερα παιχνίδια γνώσεων.

Βέβαια στο σχολείο υπάρχουν και πάρα πολλοί μαθητές. Θα ήθελα με τις φίλες μου να μοιραζόμαστε τα μυστικά μας και να μην τσακωνόμαστε.

Μ.Α. Ονειρεύομαι ένα σχολείο, στο οποίο θα μαθαίνουμε μόνο μαθηματικά.

Επιμέλεια κειμένου Βάκη Παπακωστοπούλου (ΠΕ70)

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Διευθυντής του 16ου Δ.Σ. Ιωαννίνων, ο Σύλλογος διδασκόντων

και οι μαθητές της Γ΄Τάξης

σας προσκαλούν στην εκδήλωση που διοργανώνουν

για την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων,

την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019, στις 10 π.μ.

στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου.

Η ελληνική Βουλή με τον νόμο 3218/2004 καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου ως ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος.

Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων και με αφορμή το βιβλίο “Έρικα” προβληματιστήκαμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις διακρίσεις, τον ρατσισμό, την προστασία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, τον τρόπο με τον οποίο το μικρό και τυχαίο γίνεται μεγάλο, τις προκαταλήψεις και τις αντιφατικές πλευρές της ανθρώπινης φύσης.

Δύσκολα ερωτήματα, δύσκολες απαντήσεις! Ακόμα όμως και αν δεν παίρνουμε απαντήσεις, είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να θέτουμε ερωτήματα…

Από τις ζωγραφιές και τα μηνύματα των μαθητών φάνηκε ότι τους έκανε ιδιαίτερη εντύπωση μία συγκεκριμένη σκηνή του βιβλίου με την αντίστοιχη συνταρακτική φράση που τη συνόδευε: “Πηγαίνοντας προς τον θάνατο, η μητέρα μου με πέταξε πίσω στη ζωή”.

Το Ολοκαύτωμα δεν είναι μόνο μια υπόθεση καταστροφής. Είναι, κατά κύριο λόγο, μια υπόθεση ενός κόσμου παθητικότητας και αδράνειας, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια υπόθεση εξαιρετικού θάρρους και γενναιότητας.

Η Έρικα κλείνει την ιστορία της με τα ακόλουθα λόγια: “Είπαν κάποτε πως ο λαός μου θα πλήθαινε όπως τ’ αστέρια στον ουρανό. Από το 1933 μέχρι το 1945 έξι εκατομμύρια από αυτά τ’ αστέρια έσβησαν για πάντα. Κάθε αστέρι κι ένας δικός μου που η ζωή του χάθηκε και το οικογενειακό του δέντρο ξεριζώθηκε. Σήμερα, το δικό μου δέντρο έχει και πάλι ρίζες”.

Έρικα, 2015, Ruth Vander Zee, εκδ. Καλειδοσκόπιο, μτφρ. Μαρίζα Ντεκάστρο

Βάκη Παπακωστοπούλου, ΠΕ70

Όπως αρχίσαμε πριν δύο χρόνια

έτσι και τελειώνουμε…

Η τέχνη του λόγου έγινε στην τάξη μας παιχνίδι, που το παίζουν όλα τα παιδιά. Η διασκέδαση μέσα από ένα ξεχείλισμα λέξεων και σκέψεων μεταβλήθηκε σε πνευματική δραστηριότητα, χαρά του λόγου και καλλιέργεια πνεύματος και δεξιοτήτων. Άλλωστε όσο η γλώσσα πλαταίνει, τόσο ξανοίγει ο νους.

Αν οι λέξεις έχουν κέφι

ζαβολιά τρελή μας γνέφει

πότε σαν λεξοβροχή

κι είν΄η σκέψη προσευχή

πότε σαν λεξοχαλάζι

χάρη παιχνιδιού και νάζι.

(Θέτη Χορτιάτη (2008), Λεξοχαρές και Λεξοπανηγύρια, εκδ. δια βίου)

Και τώρα η σειρά των μαθητών.

Συνθέτουν ένα καλοκαιρινό ποίημα χρησιμοποιώντας συνώνυμα της λέξης “γαλανός”.

(Λάμπρος, Ματίνα, Νεφέλη Ζ., Κατερίνα, Γιώργος)

Μες στη γαλάζια θαλασσινή ομορφιά

βλέπω μια κοπέλα με ξανθά μαλλιά.

Τη ρωτάω ξαφνικά με περίεργη ματιά

“Προς τα πού είναι τα Ψαρά;”

Δε μιλάει, δε λαλάει

και κάθεται και με κοιτάει.

Μου απαντάν τα δελφίνια τα γαλαζωπά

με περηφάνια και χαρά.

Ακολούθα τον θαλασσή ουρανό

και πίστεψέ το στο λεπτό.

Ένας μπλε ήλιος θα εμφανιστεί

και τον δρόμο σου θα βρει.

Στο τέλος θα τον νιώσεις

τον αέρα τον απαλό

και το καλοκαίρι το κυανό.

Τα κοχύλια τα χρωματιστά

θα παίζουν με τα παιδιά.

Παγωτά θα τρώμε πολλά

και μπάνια θα κάνουμε αρκετά.

(Σοφία, Αποστόλης, Γεωργία, Λυδία Θ., Βασίλης)

Ήρθε το καλοκαιράκι

έλα, πάμε για μπανάκι

και η γαλάζια θαλασσίτσα

θα μας κάνει παρεΐτσα.

Και ο ήλιος ο λαμπρός

θα ΄ναι πάντα φωτεινός

πάνω στον μπλε ουρανό

που τον έχουμε σαν γιο.

Άντε, βάλε το μαγιό σου

το σιελ, το θαλασσινό σου,

για να πάμε παραλία

και να βρούμε την κυρία.

Πάμε για καμιά βουτίτσα,

για να νιώσουμε δροσίτσα

ήρθε πια το καλοκαίρι

καλοκαίρι, μεσημέρι!

(Αθηνά, Λυδία Σ., Κωνσταντίνος, Γιάννης, Ανδρεάνα)

Σε μια θάλασσα πλατιά

υπάρχει μια γαλάζια ακρογιαλιά.

Παίζουν εκεί παιδιά

πάνω στην χρυσή την αμμουδιά.

Ο θαλασσής ο ουρανός

που είναι σαν ωκεανός

είναι όμορφος πολύ

και τον αγαπάω σαν τρελή.

Έχω τυρκουάζ φουσκωτό

που μέσα στην αφρισμένη

μπλε θάλασσα

το βάζω εγώ.

Μπιτς βόλεϊ παίζω

και την μπάλα στέλνω

ψηλά στον ουρανό.

Βλέπω και τα πουλιά

που μοιάζουν σαν ζωγραφιά!

(Ηλέκτρα, Χρήστος, Μαρίνα, Φάνης)

Το καλοκαίρι έφτασε

και το σχολείο τέλειωσε

κι η θάλασσα μας περιμένει

γελαστή κι αγαπημένη.

Ο γαλανός ο ουρανός

γαλαζωπός και κυανός

κοιτάζει τα παιδιά στην παραλία

που παίζουν στην αμμουδιά με ησυχία.

Με τα κουβαδάκια τους τα μπλε

είναι πράγματι κομπλέ

βρήκανε δυο κοχύλια τυρκουάζ

και δυο βατραχάκια που κάνανε κουάξ.

Η πετσέτα η καθαρή

με περιμένει στεγνή.

Βρήκα μια παρεΐτσα

και παίξαμε με την μπαλίτσα.

(Βαγγέλης, Μαρία, Νεφέλη Ξ., Αλεξάνδρα, Ιάσονας)

Μες στον γαλάζιο ουρανό

σύννεφα πετάνε

και τα τυρκουάζ κύματα της θάλασσας

τη γη ακουμπάνε.

Από τη μια ο ήλιος με χτυπά

και από την άλλη η μπλε θάλασσα

με γαργαλά.

Στην ακτή

το θαλασσή χρώμα του νερού

λάμπει σαν διαμάντι.

Μα ο ήλιος από ψηλά

όλο γελά

και μου κλείνει το μάτι…

Βάκη Παπακωστοπούλου, ΠΕ70

Η Δ΄τάξη και η Στ΄τάξη του 16ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων από την αρχή της σχολικής χρονιάς 2017-2018 συμμετείχαν στη δράση της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Ηπείρου “Γιορτές λουλουδιών και πρασίνου”, που υλοποιήθηκε σε συνεργασία με τη Δ/νση Α/θμιας Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, την ΠΕΕΚΠΕ Ηπείρου και το Τμήμα Πρασίνου του Δήμου Ιωαννιτών. Η εν λόγω δράση εμπλουτίστηκε και με άλλες δραστηριότητες που αφορούσαν την ανακύκλωση, την ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον και την ανάληψη πρωτοβουλιών ως ενεργοί πολίτες, αρχικά στον χώρο του σχολείου μας και στη συνέχεια στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.

Η χθεσινή ημέρα (18/05/2018) όμως – ένα εορταστικό κλείσιμο του προγράμματός μας – είχε το δικό της σύνθημα, γιατί εκτός από λουλούδια “φυτέψαμε” και ιδέες. “Μια στιγμή … για πάντα” έγινε το σύνθημα της χρονιάς! Μια στιγμή ήταν αρκετή, για να γνωριστούμε και αυτό θα κρατήσει για πάντα! Μια στιγμή φυτέψαμε όμορφα λουλούδια και η ιδέα μας μοιράστηκε σε όλο το σχολείο! Μια στιγμή βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον και αυτό το όμορφο συναίσθημα θα μείνει για πάντα μέσα μας. Μια στιγμή είναι αρκετή, για να ομορφύνει τη ζωή μας για πάντα!

Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους τους εκπαιδευτικούς του σχολείου που μας βοήθησαν (δεδομένου ότι το εν λόγω πρόγραμμα είχε και αρκετό σκάψιμο, βάψιμο και κουβάλημα) και ιδιαίτερα τον Διευθυντή μας κ. Παύλο Ράπτη και τον αγαπημένο μου συνάδελφο Σπύρο Ζήκο, με τον οποίο εκπονήσαμε το πρόγραμμα.

Δε θα παραλείψω να αναφέρω και την πολύτιμη συνδρομή του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του σχολείου μας και ιδιαίτερα την ανεκτίμητη βοήθεια της Προέδρου του Συλλόγου κας Σόφης Τζιάλλα.

Τέλος, θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στα παιδιά μας με τις καταπληκτικές τους ιδέες και τη μαγική συνεργασία μας.

Τίποτα πλέον δεν μπορεί να μας χωρίσει, 
τόση αγάπη πώς αλήθεια μπορεί να σβήσει!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ!

Βάκη Παπακωστοπούλου ΠΕ70

Εναρμονισμένο με το κλίμα της ημέρας το σχολείο μας σήμερα 16/2/2018.

Ο Σύλλογος Διδασκόντων συνδιοργάνωσε με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων ένα πλούσιο εορταστικό πρόγραμμα, που ξεκίνησε από τις σχολικές τάξεις και ολοκληρώθηκε στην αυλή του σχολείου, αναβιώνοντας την παράδοση και αναδεικνύοντας το πνεύμα της Αποκριάς.

Οι μαθητές μας σε ρυθμούς χορού και κεφιού και με καρναβαλίστικη διάθεση υποδύθηκαν αρχικά ρόλους χρησιμοποιώντας προσωπεία μεταμφίεσης και γράφοντας αντίστοιχα θεατρικά σενάρια.

Και επειδή γλέντι χωρίς φαγητό δε γίνεται, οι γονείς φρόντισαν δεόντως!

Συνέχεια, με διαγωνισμό χορού! Απίστευτες φιγούρες και συγχρονισμός!

Μικροί και μεγάλοι ξεχάσαμε για λίγο τα προβλήματα και ζήσαμε την τρέλα του καρναβαλιού!!

Ακολούθησαν παραδοσιακοί χοροί στην αυλή και αναβιώσαμε το έθιμο με το «Γαϊτανάκι». Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Μακρίδη και την παρέα του για την προθυμία του να δείξει στα παιδιά μας παραδοσιακούς χορούς και έθιμα που συνδέονται με την τοπική ιστορία και λαογραφία.

Ευχόμαστε σε όλους ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ!!

Βάκη Παπακωστοπούλου ΠΕ70

Σήμερα 1 Φεβρουαρίου 2018 παραλάβαμε μια αλλιώτικη βαλίτσα, για ένα ταξίδι παρέα με “τα βιβλία σε ρόδες”.

Τα  ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΡΟΔΕΣ®  είναι  ένα  πρωτοποριακό  πρόγραμμα που φέρνει μικρές, κινητές, θεματικές και δανειστικές βιβλιοθήκες μέσα στις σχολικές τάξεις των δημόσιων δημοτικών σχολείων.

Τα ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΡΟΔΕΣ® ενθαρρύνουν  τα παιδιά να ξεφυλλίσουν, να ακούσουν ή να διαβάσουν τα βιβλία στο σχολείο,  να αναγνωρίσουν  τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τους προκαλούν και να τα μοιραστούν. Τους προσφέρει  την επιλογή  να δανειστούν  βιβλία στο σπίτι και να χαράξουν έτσι  την προσωπική τους αναζήτηση, καθώς το ένα βιβλίο τους δημιουργεί  το ενδιαφέρον  να διαβάσουν το  άλλο. Έτσι, σταδιακά αντιλαμβάνονται πως για κάθε θέμα υπάρχουν πολλές  προσεγγίσεις και  πως ένα βιβλίο μπορεί να γίνει συνοδοιπόρος σε διαφορετικές αναγνωστικές διαδρομές και αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη.

Τα ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΡΟΔΕΣ® φθάνουν στο σχολείο μέσα σε ένα σάκο με ρόδες, ώστε να μεταφέρονται εύκολα. Σε κάθε θεματικό σάκο συνδυάζονται 25 περίπου βιβλία γνώσεων, μυθοπλασίας, λογοτεχνίας, εικονογραφημένα, που  καλύπτουν τρία  επίπεδα αναγνωστικής  ικανότητας. Παραμένουν στη σχολική τάξη επί τέσσερις εβδομάδες, ώστε να υπάρχει χρόνος για δανεισμό και για παράλληλες δράσεις όπως  εργαστήρια,  λέσχη ανάγνωσης, συζητήσεις με συγγραφείς και εικονογράφους, επισκέψεις σε βιβλιοθήκες, εκθέσεις κ.α.

Βάκη Παπακωστοπούλου (ΠΕ70)

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλούμε την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017 και ώρα 10.00 π.μ. στην εορταστική εκδήλωση για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, που θα παρουσιάσουν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δ΄τάξης στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας.

Οι μαθητές της ΣΤ τάξης υλοποίησαν το πρόγραμμα Youth Power Συμπεριφορών Υψηλού Κινδύνου για Μαθητές. Το πρόγραμμα είχε σκοπό, μέσω της βιωματικής προσέγγισης να βοηθήσει τους μαθητές να αποκτήσουν γνώσεις σχετικές με εξαρτησιογόνες ουσίες και εξαρτητικές συμπεριφορές (κάπνισμα, αλκοόλ), διαδικτυακές συμπεριφορές υψηλού κινδύνου. Τους έδωσε τη δυνατότητα να εξασκηθούν και να αποκτήσουν δεξιότητες που θα τους θωρακίσουν απέναντι στις προκλήσεις αυτές.

Το πρόγραμμα βασίστηκε σε υλικό που έχει εκδοθεί από την Μονάδα Εφηβικής Υγείας (ΜΕΥ) της Β’ Παιδιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείου Παίδων “Π. & Α. Κυριακού” και από την Ελληνική Εταιρεία Εφηβικής Ιατρικής Ε.Ε.Ε.Ι.

Οι ενότητες με τις οποίες ασχολήθηκαν οι μαθητές είναι:

1. “Βλέπω πίσω από το σύννεφο καπνού”

2. “Μήνυμα στο μπουκάλι”

3. “Δικτυωμένοι; Ναι! Κολλημένοι; Όχι!”

4. “Σκέφτομαι – Συναισθάνομαι – Συμπεριφέρομαι”

5.”Τα συστατικά της ζωής που αξίζουν”

6. “Διεκδικώ το μέλλον”

Ενδεικτικά παρακάτω παρατίθεται υλικό από κάποιες από τις ενότητες.

Οι ήρωες του προγράμματος όπως τους ζωγράφισαν τα παιδιά

Ενότητα “Βλέπω πίσω από το σύννεφο καπνού”

Στο πρώτο εργαστήριο οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα να αποσαφηνίσουν θέματα που αφορούν την εξάρτηση από το κάπνισμα, να γνωρίσουν τις χημικές ουσίες που εμπεριέχει το τσιγάρο, καθώς και τι μπορούν να κάνουν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τις βλαβερές επιπτώσεις του καπνίσματος – ασπίδες προστασίας.

Στην ενότητα αυτή οι μαθητές δημιούργησαν επίσης δύο διαφορετικές ιστορίες – διαλόγους (story telling) σε περιβάλλον προγραμματισμού scratch. Σχεδίασαν μόνα τους τις μορφές του προγράμματος (τα όργανα του ανθρώπινου σώματος – καρδιά, πνεύμονες, στόμα, εγκέφαλος), έγραψαν τους διαλόγους και το υλοποίησαν στο Scratch.

Διάλογος των οργάνων του ανθρώπινου σώματος 1

Διάλογος των οργάνων του ανθρώπινου σώματος 1

“Μήνυμα στο μπουκάλι”

Στη δεύτερη ενότητα μέσα από το θεατρικό παιχνίδι οι μαθητές ευαισθητοποιήθηκαν ως προς την πρόληψη της χρήσης αλκοόλ και αναγνώρισαν συμπεριφορές και συμπτώματα της χρήσης του αλκοόλ στον εαυτό τους και στους γύρω τους. Προβληματίστηκαν για τα διαφημιστικά μηνύματα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, δημιούργησαν αντιδιαφημίσεις – αφίσες με θέμα το αλκοόλ.

“Δικτυωμένοι; Ναι! Κολλημένοι; Όχι!”

Στην ενότητα αυτή οι μαθητές έμαθαν τι σημαίνει “εθισμός στο διαδίκτυο” και συνειδητοποίησαν ότι πρόκειται για συμπεριφορά υψηλού κινδύνου με επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία. Διέκριναν τις διαδικτυακές εφαρμογές στις οποίες μπορεί κάποιος να εθιστεί (π.χ. κοινωνικά δίκτυα, διαδικτυακά τυχερά παιχνίδια, βιντεοπαιχνίδια κ.τ.λ.)Έμαθαν πως να διαχειρίζονται συνετά τον χρόνο τους στο διαδίκτυο και από πού μπορούν να ζητήσουν βοήθεια για τα παραπάνω ζητήματα.

Μια από τις εργασίες που έκαναν στην ενότητα αυτή ήταν η δημιουργία των παρακάτω κόμικ.

“Τα συστατικά της ζωής που αξίζουν”

Στην επόμενη ενότητα οι μαθητές μέσα από βιωματικές δραστηριότητες κατανόησαν την διάκριση των αξιών σε προσωπικές και κοινωνικές και συνειδητοποίησαν (με τη βοήθεια του θεατρικού παιχνιδιού) ότι οι αξίες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην διαδικασία λήψης αποφάσεων και στις επιλογές που θα κάνουν στη ζωή τους. Έκαναν κολάζ ιεραρχώντας τις αξίες και όρισαν το δικό τους αξιακό σύστημα.

Ακολουθεί παρουσίαση με δείγμα της δουλειάς των μαθητών

Το πρόγραμμα αυτό υλοποιήθηκε από τις εκπαιδευτικούς:

Μάνου Μαρία ΠΕ70 (δασκάλα της ΣΤ)

Σπυρονίκου Αικατερίνη  ΠΕ19 (εκπαιδευτικό πληροφορικής)