Πριν από περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια, δύο τσιμπούρια και μία σκνίπα είχαν την ατυχία να «κολλήσουν» μέσα σε «δάκρυα» ρητίνης τα οποία είχε κάποτε εκκρίνει κάποιο αφανισμένο πλέον κωνοφόρο δέντρο της βορειοανατολικής Ιταλίας.

Έμειναν εκεί ακίνητα στην αιωνιότητα, δίνοντας την ευκαιρία στους ερευνητές να έχουν στη διάθεσή τους τα αρχαιότερα αρθρόποδα (ασπόνδυλοι οργανισμοί στους οποίους συμπεριλαμβάνονται τα έντομα, οι αραχνίδες και τα καρκινοειδή) που έχουν βρεθεί ποτέ μέσα σε κεχριμπάρι.

Σύμφωνα με την ειδική αρθρογράφο του Science Now, τα αρθρόποδα περιδιαβαίνουν την επιφάνεια της γης εδώ και 400 εκατομμύρια χρόνια, ενώ τα παλαιότερα δείγματα που είχαν βρεθεί μέχρι την σημαντική πρόσφατη ανακάλυψη ήταν μονάχα 130 εκατομμυρίων ετών.

Εκτιμάται ότι τα συγκεκριμένα αρθρόποδα που βρέθηκαν στους ιταλικούς Δολομίτες είναι κατά 100 εκατομμύρια χρόνια γηραιότερα και πιθανώς να παγιδεύτηκαν λόγω κάποιας κλιματικής αλλαγής που είχε ως επίπτωση την παραγωγή επιπλέον ποσότητας ρετσινιού από τις ποικιλίες των κωνοφόρων δέντρων.

Αν και τα κακώς διατηρημένα μέρη της σκνίπας δεν επέτρεψαν στους ερευνητές να ταυτοποιήσουν το είδος της, τα τσιμπούρια ήταν σχεδόν άθικτα ακόμη και σε μικροσκοπικό επίπεδο, επιτρέποντας στην ομάδα να καταγράψει δύο νέα είδη: τα Triasacarus fedelei και Ampezzoa triassica.

Η μελέτη της ερευνητικής ομάδας δημοσιεύτηκε πριν από μερικές ημέρες στα πρακτικά της εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.