Η ιστορία του δακτυλιδιού που αποκαλείται «δακτυλίδι του Μίνωα» ξεκίνησε στα 1928 όταν ένα μικρό αγόρι το ανακάλυψε στην Kνωσό. Ο πατέρας του, ένας φτωχός χωρικός από την περιοχή, το έδωσε στον πολυπράγμονα ιερέα του χωριού, πάτερ Πολάκη, ο οποίος πήγε στον Άρθουρ Έβανς , με σκοπό να το πουλήσει. Όμως ο Έβανς αρνήθηκε να το αγοράσει με το αιτιολογικό ότι ο ιερέας ζητούσε πολλά χρήματα. Έφτιαξε όμως δύο αντίγραφα από χρυσό και ήλεκτρο που σήμερα βρίσκονται στο μουσείο Ασμόλιαν της Oξφόρδης.
O παπά-Πολάκης, λίγα χρόνια αργότερα, στα 1933 ή 1934 στράφηκε προς το Mουσείο Hρακλείου, την εποχή που υπηρετούσαν εκεί οι διαπρεπείς αρχαιολόγοι Nικόλαος Πλάτωνας και Σπυρίδωνας Mαρινάτος. O πρώτος το θεώρησε γνήσιο και πρότεινε να το κρατήσουν, ενώ ο Mαρινάτος το απέρριψε ως κίβδηλο. Λόγω της διαφωνίας αυτής, το δακτυλίδι επιστράφηκε στον ιερέα, όμως ο Πλάτωνας κράτησε ένα αντίγραφο σε πλαστελίνη, το οποίο βρέθηκε στο προσωπικό του αρχείο.
Aρκετά χρόνια αργότερα, όταν ο N. Πλάτωνας ενδιαφέρθηκε ξανά για το δακτυλίδι, ο ιερέας είπε ότι το είχε δώσει στη σύζυγο του για να το φυλάξει και εκείνη το έχασε!
Aπό τότε χάθηκαν τα ίχνη του και οι μόνες πληροφορίες που έγιναν γνωστές αφορούσαν τα αντίγραφα που είχαν γίνει και τις μελέτες που έκαναν για αυτά αρκετοί αρχαιολόγοι.
Σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν δημοσιευτεί, οι ερευνητές του μινωικού πολιτισμού εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι επρόκειτο για βασιλικό δακτυλίδι λόγω του μεγέθους, του πλούτου των παραστάσεων και του γεγονότος ότι βρέθηκε κοντά σε βασιλικό τάφο.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό χρυσό κόσμημα με σφραγίδα που φέρει παραστάσεις δεντρολατρείας. H θεά κατεβαίνει από τον ουρανό, κάθεται στη γη και κωπηλατεί σε ένα μικρό καράβι, συνθέτοντας έτσι μια συμβολική παράσταση με τον ουρανό, τη γη και τη θάλασσα. Το δακτυλίδι περιγράφει με λεπτομέρειες ο Έβανς στο βιβλίο του «Palace of Minos» καθώς και ο Nικόλαος Πλάτωνας αναφερόμενος στη Mινωική Θαλασσοκρατορία.
Η ιστορία τελειώνει σήμερα με κάποιον κληρονόμο του παπά-Πολάκη να παραδίδει το δακτυλίδι, μια ομάδα ειδικευμένων επιστημόνων να το εξετάζει ενδελεχώς και να αποφαίνεται για τη γνησιότητα του, με το πόρισμα να εγκρίνεται από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και εν τέλει με τον Υπουργό Πολιτισμού να το παραδίδει στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, όπου θα παραμείνει πλέον μόνιμα.
