1.    ΙΔΡΥΣΗ

Ο «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ» Λευκωσίας ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1931, τρεις περίπου μήνες πριν από τα γεγονότα του Οκτώβρη του  1931 – τα γνωστά ως Οκτωβριανά, που ανεξίτηλα σημάδεψαν την εθνική μοίρα του Κυπριακού Ελληνισμού – από μια ομάδα μορφωμένων νέων, αποφοίτων του Παγκυπρίου Γυμνασίου.

Οι νέοι αυτοί που ενδιαφέρονταν ζωηρά για τον Αθλητισμό, το ποδόσφαιρο, την καλλιτεχνική και πολιτιστική δραστηριότητα, προχώρησαν στην ίδρυση ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ και διοργάνωση μουσικών εκδηλώσεων.

Το  όνομα «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ» προήλθε από την αγάπη που τρέφανε οι ιδρυτές του Σωματείου προς τον «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ» Πειραιώς,  γι’ αυτό και ο Ύμνος των δύο Σωματείων είναι πανομοιότυπος.

Το έμβλημα του Σωματείου που από τότε καθιερώθηκε, διατηρείται αναλλοίωτο μέχρι σήμερα. Είναι το αντίσκηνο που ως ιδέα προέκυψε από την πρώτη κατασκηνωτική εξόρμηση του «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ» στην Γλυκιώτισσα.

Τα χρώματα του Σωματείου είναι το μαύρο και το πράσινο. Το μεν πρώτο για να συμβολίζει το πένθος του Κυπριακού Ελληνισμού για την πολυαιώνια δουλεία του στους ξένους κατακτητές, ενώ το πράσινο συμβολίζει την ελπίδα και την πίστη του για την εκπλήρωση των προαιώνιων πόθων της μαρτυρικής πατρίδας για ένωση της με τον ελεύθερο μητροπολιτικό Ελληνισμό.

Το πρώτο οίκημα του «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ» ήταν το τότε σπίτι της Μαρούλλας Ασπρόφτα, καταβάλλοντας για νοίκι 35 σελίνια το μήνα. Μετά το 1932 το Σωματείο μεταστεγάστηκε στην οδό Μίνωος και Ερμού – η είσοδος από τη Μίνωος αρ. 1 – που πυρπολήθηκε στις 7 Ιουνίου 1958 από τους Τούρκους στις ενδοκοινοτικές ταραχές που περιέθαλπε η Τουρκική μυστική οργάνωση Τ.Μ.Τ. καθοδηγούμενη από τον  Ντενκτάς.

Στο καταστατικό του σωματείου υπάρχει όρος για αλλάγη των χρωμάτων του συλλόγου από πράσινο και μαύρο σε μπλέ και άσπρο, αν πραγματοποιηθεί η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Διαδραστικός χάρτης Κωνσταντινούπολης (ενεργοποίησε τα τείχη  για να δεις την έκτασή τους ή ότι άλλο θες)

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Ένα εκπληκτικό κομμάτι από τον ποιητή των θαλασσών Νίκο Καββαδία.

Το πιο συγκινητικό μέρος του ποιήματος είναι τα λόγια που είπε ο ποιητής στη μητέρα του!!!

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Άλλες ερμηνείες: Θάνος Μικρούτσικος

Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις.
Ο πιο μικρός αχολογάει μ’ ένα καλάμι.

Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια.
Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι.
Μ’ ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια
κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει.

Απ’ το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα.
-Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
ποιος ρήγα γιός θε να την πιεί σ’ ένα ποτήρι.

Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια,
κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι
σωρός να πέσει να σκορπίσει στα σπιράγια,
και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει.

Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει,
τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει.
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρούθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι;

Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
– Μ’ ένα ξυστρι καθάρισέ με απ’ τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
– Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.

Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε.
Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι…
Ο πιο στερνός μ΄έναν αυλό με νανουρίζει.

Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
– Μ’ ένα ξυστρι καθάρισέ με απ’ τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
– Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.

Είναι συχνό το φαινόμενο πολλά παιδιά να μην θέλουν να ανοίξουν τα βιβλία τους  και να συνεχίσουν το διάβασμα μετά από μια κουραστική μέρα στο σχολείο. Οι γονείς καλούνται λοιπόν να βρουν τρόπους ώστε να καταφέρουν να κάνουν τη μελέτη διασκεδαστική.Στη συνέχεια θα βρείτε μερικές συμβουλές της κλινικής ψυχολόγου Τίνιας Απέργη που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς να κάνουν το «ταξίδι» της γνώσης όσο πιο ευχάριστο γίνεται και να κάνουν τη μελέτη αποδοτική.

Διαβάζω για εμένα:

Το πρώτο και βασικότερο πράγμα που πρέπει να κατανοήσει κάθε παιδί, από την πρώτη κιόλας μέρα που θα πάει στο σχολείο, είναι ότι διαβάζει για το μέλλον του και όχι για τους γονείς ή τους δασκάλους του. Οι γονείς οφείλουν να εξηγήσουν ότι η διαδικασία της μάθησης είναι σημαντική για τη ζωή των ίδιων των παιδιών και όχι για να ευχαριστήσου ν τη μαμά και τον μπαμπά.

Διαβάζω ανεξάρτητα:

Κάθε γονιός πρέπει να έχει ως απώτερο στόχο να μάθει το παιδί του να διαβάζει χωρίς τη δική του βοήθεια. Ο μαθητής πρέπει να είναι υπεύθυνος για το τι υπάρχει μέσα στην τσάντα του και να είναι σε θέση να ακολουθήσει μόνος του το πρόγραμμά του. Η ανάμιξη των ενηλίκων πρέπει να σταματάει στο να μάθουν στα παιδιά τους πώς πρέπει να διαβάζουν και να κάνουν επανάληψη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το παιδί δεν μπορεί να στραφεί σε αυτούς για βοήθεια. Ο γονιός είναι «προπονητής» και όχι «δάσκαλος».

Βρίσκω μόνος μου τα λάθη:

Κατά τη διάρκεια του ελέγχου των μαθημάτων, ο γονιός πρέπει να σημειώνει τα λάθη χωρίς όμως να προσφέρει την απάντηση. Σε περίπτωση που ο γονιός μετατραπεί σε διορθωτή το παιδί παίρνει λανθασμένα μηνύματα – αφενός ότι δεν μπορεί να διαβάσει μόνο του και αφετέρου ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα το κάνει γι αυτό όταν βαριέται.

Διαβάζω αμέσως μετά το σχολείο:

Μαθαίνουμε τα παιδιά μας ότι η ώρα της μελέτης ξεκινάει αμέσως μεά την επιστροφή από το σχολείο . Εξηγούμε ότι πρέπει πρώτα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του και μετά μπορεί να παίξει ή να δει τηλεόραση. Έτσι, τα παιδιά είναι πολύ πιο πρόθυμα να εργαστούν αφού το παιχνίδι λειτουργεί ως έναυσμα. Καλό είναι επίσης το διάβασμα του Σαββατοκύριακου να γίνεται την  Παρασκευή το μεσημέρι τόσο για να αποφεύγεται η ένταση μέσα στην οικογένεια όσο και για να μπορεί το παιδί να απολαύσει πραγματικά το χρόνο που έχει ελεύθερο.

Τι ζητάς από εμένα;

Είναι εξαιρετικά σημαντικό οι γονείς να αποσαφηνίζουν τις προσωπικές τους απαιτήσεις από το παιδί. Τι σημαίνει για τον καθένα «καλά διαβασμένος»; Ποια μαθήματα είναι πιο σημαντικά;

Διαβάζω στο γραφείο  μου:

Δεν είναι σωστό να επιτρέπουμε στα παιδιά να διαβάζουν όπου  νομίζουν. Χώρος εργασίας είναι το γραφείο τους και όχι το τραπέζι της κουζίνας ή του σαλονιού. Έτσι, τα παιδιά μπορούν ν συγκεντρωθούν καλύτερα, χωρίς να αποσπάται η προσοχή τους.

Το σχολείο δεν είναι το παν!

Η συνδιαλλαγή των γονέων με τα παιδιά τους δεν πρέπει να σταματάει μόνο στις εργασίες του σχολείου. Όπως και όλοι οι άνθρωποι, οι νεαροί μαθητές αντιμετωπίζουν και αυτοί προβλήματα και είναι υποχρέωση της μητέρας ή του πατέρα να τους βοηθήσει να τα λύσουν. Όταν το παιδί αισθάνεται ότι το μόνο που ενδιαφέρει την οικογένειά του είναι οι μαθησιακές του επιδόσεις, τότε τείνει να απομονώνεται και να μην ασχολείται με τη μελέτη του.

Πώς θα με εμψυχώσεις;

Η επιβράβευση είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της μαθησιακής διαδικασίας. Οι νέοι και οι νέες πρέπει να αισθάνονται ότι οι προσπάθειές τους δεν πάνε χαμένες. Καλό είναι, λοιπόν, οι γονείς να βρουν έναν τρόπο για να πουν έμπρακτα μπράβο στο παιδί τους.

Τι γίνεται αν δεν κάνω τα μαθήματά μου;

Κάθε μαθητής πρέπει να γνωρίζει ότι σε περίπτωση που δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του τότε θα αντιμετωπίσει και τις επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται. Οι επιπτώσεις πρέπει να είναι άμεσες και συσχετισμένες με το διάβασμα. Για παράδειγμα, σε περίπτωση που το παιδί δεν τελειώσει τις ασκήσεις του τότε δεν πάει για ποδόσφαιρο, στίβο, δεν θα δει τηλεόραση εκείνη τη μέρα. Δεν ετεροχρονίζουμε την τιμωρία.

Να κάνω ένα διάλειμμα;

Ακριβώς όπως όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να κάνουν ένα διάλειμμα από την εργασία τους και να πιουν λίγο καφέ ή να πάνε μια βόλτα για να ξεθολώσει λίγο το κεφάλι τους, έτσι πρέπει να επιτρέπεται και στα παιδιά να ξεκουράζονται. Η ώρα που θα σταματάνε πρέπει να είναι προκαθορισμένη από τους γονείς, έτσι ώστε να ξέρουν το πρόγραμμά τους.

Πηγή: Εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος, 21-11 -2009)

Mερικές ιδέες για να στήσετε οικονομικά, γρήγορα και απλά παιχνίδια στο σπίτι για να ενισχύσετε ευχάριστα δεξιότητες επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης!

.

Μάντεψε τι ακούς

Στόχοι

Σενάριο παιχνιδιού
Η μαμά/ο μπαμπάς συγκεντρώνουν σε ένα δοχείο αντικείμενα και παιχνίδια που κάνουν ήχους (κουδουνάκια, σφυρίχτρες , κλειδιά, μπουκάλι με νερό, κομπολόι, αυτοκινητάκια, τρενάκια, δοχείο με χάντρες, πιανάκι, τύμπανο, μαράκες κ.α). Αφήστε το παιδί να δει και να επεξεργαστεί αυθόρμητα όλα τα αντικείμενα. Τα αντικείμενα που προκαλούν ήχους με ευχάριστη ανταπόκριση από το παιδί είναι αυτά που θα πρέπει να κρατήσετε. Οι ήχοι αντικείμενων που φαίνεται να «ενοχλούν»το παιδί είναι προτιμότερο να αποφεύγονται. Στην συνέχεια ζητάμε από το παιδί να γυρίσει πλατούλα ή αν μπορεί να το δεχτεί, του δένουμε τα ματάκια με ένα μαντήλι. Η μαμά/ο μπαμπάς ξεκινά με ένα πρώτο αντικείμενο και προκαλεί ήχο, ενθαρρύνοντας το παιδί να μαντέψει τι είναι αυτό που άκουσε. Συνεχίζει το παιχνίδι μέχρι να τελειώσουν όλα τα αντικείμενα που έχει μέσα το κουτί. Συνήθως το παιδί χαμογελά εκφράζοντας την έκπληξή του για κάθε νέα ακουστική πληροφορία.

Παραλλαγές
Στο παιχνίδι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αργότερα ολοένα και περισσότερα αντικείμενα ή να πραγματοποιείτε περισσότερους από έναν ήχο και το παιδί θα πρέπει να τους αναγνωρίζει με την διαδοχική σειρά.

Παρατηρήσεις
Το παιχνίδι αυτό δεν ενδείκνυται σε παιδιά με ακουστική αμυντικότητα. Μην πιέζεται το παιδί να παίξει αυτό το παιχνίδι αν παρατηρείται έντονη δυσανασχέτηση σε ακουστικά ερεθίσματα.

.

Ας φτιάξουμε ένα κολλάζ!

Στόχοι

Σενάριο παιχνιδιού
Η μαμά/ο μπαμπάς χρησιμοποιεί φωτογραφίες προσκαλώντας το παιδί να φτιάξουν ένα κολλάζ των φωτογραφιών. Παρουσιάζει όλα τα υλικά του κολλάζ (φωτογραφίες ) και αρχίζει να ζήτα μια- μια τις φωτογραφίες από το παιδί για να τις κολλά σε ένα μεγάλο χαρτόνι. Ζητά από το παιδί να του δώσει συγκεκριμένες φωτογραφίες (π.χ. «δώσε μου την φωτογραφία που δείχνει τον μπαμπά που κοιμάται» ). Καθώς κολλά τις φωτογραφίες αναφέρει δυνατά κάθε βήμα που κάνει στο παιδί (πχ. «ανοίγω την κόλλα και βάζω μπόλικη γύρω – γύρω στο πίσω μέρος της φωτογραφίας») . Είναι σημαντικό η σειρά χρησιμοποίησης της κάθε φωτογραφίας να ΄ναι συγκεκριμένη για να είναι εύκολα αντιληπτό από το παιδί. Επαναλαμβάνουμε την δραστηριότητα τις επόμενες μέρες με τις ίδιες φωτογραφίες μέχρι το παιδί να αναγνωρίσει το κάθε βήμα. Είναι επίσης σημαντικό να γίνει κατανοητό από το παιδί πόσο σημαντικό ρόλο έχει η συμβολή του στην δραστηριότητα αυτή.

Παραλλαγές

.

Πού είσαι;

Στόχοι

Σενάριο παιχνιδιού
Η μαμά/ο μπαμπάς κάθεται πολύ κοντά στο παιδί (σε καρεκλάκια ή μικρά χαλάκια στο πάτωμα) σε θέση πρόσωπο με πρόσωπο. Η μαμά/ο μπαμπάς πιάνει τα χέρια του παιδιού και τα κατευθύνει στο πρόσωπό της/του. Καθώς καλύπτει το πρόσωπό της/του με τα χέρια του παιδιού λέει – «Που είναι η μαμά/ο μπαμπάς;». Στη συνέχεια η μαμά/ο μπαμπάς καλύπτει με τα χέρια της /του, το πρόσωπό του παιδιού και λέει – Που είναι ο/η…?(όνομα παιδιού). Κάθε φορά, αποκαλύπτεται το πρόσωπο της μαμάς/ του μπαμπά ή του παιδιού λέγοντας «κου-κου»!!!
Τις επόμενες φορές μπορεί να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία καλύπτοντας τα πρόσωπα με ένα κομμάτι ύφασμα ή μία πετσέτα ή ακόμη καλύπτοντας ολόκληρο το σώμα με ένα σεντόνι. Μπορείτε επίσης να μετράτε 1-2-3 πριν εμφανιστεί το πρόσωπο, ώστε να προετοιμάσετε το παιδί γι’ αυτό και να παρατείνετε την αναμονή του.

.

Ας χορέψουμε!

Στόχοι

Σενάριο παιχνιδιού
Α) Η μαμά και ο μπαμπάς επιλέγουν παιδικά τραγούδια ή μουσική που προτιμά το παιδί. Πιάνονται χέρι χέρι και ξεκινούν να χορεύουν ακολουθώντας το ρυθμό της μουσικής, ενώ παράλληλα μπορούν να τραγουδούν. Κάποια στιγμή η μαμά και ο μπαμπάς απομακρύνονται με μικρά βήματα προς τα πίσω και περιμένουν την αντίδραση του παιδιού. Εάν το παιδί δεν πλησιάσει προς το μέρος τους, τότε πλησιάζουν πάλι το παιδί χωρίς καμία άλλη αντίδραση. Περιμένουν από το παιδί να εκδηλώσει την επιθυμία του για τη συνέχιση της αλληλεπίδρασης.
Β) Οι παύσεις της χορευτικής δραστηριότητες μπορούν να γίνουν με άνοιγμα και κλείσιμο της μουσικής. Στο διάστημα που η μουσική κλείνει το παιδί προσπαθεί να ενθαρρύνει τη συνέχιση του χορού, πλησιάζοντας τη μαμά/τον μπαμπά ή με λεκτική έκφραση.
Γ) Είναι πολύ σημαντικό να αξιολογήσουν οι γονείς πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή για να απομακρυνθούν από το παιδί ή για να κλείσουν τη μουσική.

.

Aς παίξουμε με τον αφρό

Στόχοι

Σενάριο παιχνιδιού
Ο μπαμπάς/ η μαμά προσκαλεί το παιδί να παίξουν με τον αφρό. Κάθονται απέναντι και γεμίζουν την επιφάνεια ενός μικρού τραπεζιού με αφρό. Ο μπαμπάς/ η μαμά αφήνει το παιδί να πειραματιστεί με τον αφρό (να τον πιάσει, να τον μυρίσει, να τον επεξεργαστεί κ.τ.λ.). Μέσα από αυτόν τον πειραματισμό μπορεί να σημειώσει τι του προκαλεί γέλιο και ευχαρίστηση. Στην συνέχεια μπορεί να πιάσει τα χεράκια του παιδιού και να του δείξει και άλλους τρόπους παιχνιδιού. Μένει και επαναλαμβάνει κινήσεις που προκαλούν γέλιο και ευχαρίστηση στο παιδί. Ο μπαμπάς/ η μαμά κρατώντας τα χεράκια του παιδιού κάνει παύσεις σηκώνοντας τα χέρια πάνω από τον αφρό. Συνεχίζει μόνο εφόσον το παιδί αναφερθεί με κάποιο τρόπο στον μπαμπάς/ η μαμά ή ανταποκριθεί βλεμματικά (σας κοιτάξει στα μάτια). Ο μπαμπάς/ η μαμά συνεχίζει το παιχνίδι με τον αφρό και σταματά ξανά.

Παραλλαγές
Διαφοροποίηση στο υλικό (σαντιγί, δακτυλομπογιές, δοχείο οσπρίων)

Παρατηρήσεις
Χρειάζεται πολύ προσοχή στον χρόνο που θα αφιερώσετε στον πειραματισμό του παιδιού με τον αφρό. Είναι σημαντικό να επεξεργαστεί το νέο αυτό υλικό για να μπορέσει μετά να συνεργαστεί μαζί σας . Ο χρόνος που θα δώσει ο μπαμπάς/ η μαμά δεν θα πρέπει να επιτρέψει στο παιδί να ¨χορτάσει¨ το παιχνίδι για να έχει το παιδί στην συνέχεια την απαραίτητη διάθεση. Το παιδί μπορεί να εκφραστεί λεκτικά («ναι», «πάλι», «κι άλλο», «αφρός»). Παρουσιάζεται να συμβαίνει αυτό συχνά στον σημείο της παύσης από τον μπαμπάς/τη μαμά. Σημαντικό όμως είναι η λεκτική έκφραση να συνοδεύεται και από βλεμματική επαφή.

Το καλύτερο δώρο για ένα παιδί είναι οι όμορφες στιγμές με την οικογένειά του!

πηγή: ikidcenters