Καταρράκτες Ιγκουασού: Σούπερ θέαμα στο… τριεθνές
Ενα από τα μεγαλύτερα φυσικά φαινόμενα του πλανήτη
απλώνεται στα σύνορα Βραζιλίας, Αργεντινής, Παραγουάης,
χαρίζοντας έντονες συγκινήσεις στους τυχερούς επισκέπτες
Οι καταρράκτες στον ποταμό Ιγκουασού, ο οποίος πηγάζει κοντά στις ακτές της Βραζιλίας στον Ατλαντικό, σημειώνουν τα σύνορα μεταξύ της Βραζιλίας και της Αργεντινής σε απόσταση 28 χιλιομέτρων.
Εκεί όπου τα νερά ενώνονται με τον ποταμό Παρανά οι δύο χώρες συναντιούνται με την Παραγουάη. Στα 1.320 χιλιόμετρα ταξιδιού του ο Ιγκουασού ενώνεται με 30 μικρότερα ποτάμια.
Οι καταρράκτες έχουν μήκος 4 χιλιόμετρα και το ύψος τους φτάνει σε μερικά σημεία τα 85 μέτρα.
Σε σύγκριση με τους καταρράκτες του Νιαγάρα είναι τέσσερις φορές μεγαλύτεροι σε πλάτος και 30 μέτρα πιο ψηλοί, ενώ η ποσότητα του νερού είναι διπλάσια την καλοκαιρινή περίοδο.
Η θέα από το «Λαρύγγι του Διαβόλου»
Η πραγματική εξήγηση του φαινομένου είναι αρκετά ανιαρή και τετριμμένη: στη νότια Βραζιλία, ο ποταμός Ιγκουασού διασχίζει μια επίπεδη έκταση από βασάλτη, η οποία τελειώνει απότομα λίγο πριν ο Ιγκουασού συναντηθεί με τον Παρανά.
Εκεί ακριβώς, εκατοντάδες κυβικά μέτρα νερού καταβυθίζονται στο ιζηματογενές έδαφος που βρίσκεται δεκάδες μέτρα χαμηλότερα. Και για να γίνει ακόμα πιο εντυπωσιακό το φαινόμενο, ο ποταμός χωρίζεται σε κανάλια με κρυμμένους ύφαλους και βράχια που ευνοούν τη δημιουργία μικρότερων καταρρακτών.
Το 85% των καταρρακτών από το σύνολο των 275 ανήκει στο έδαφος της Αργεντινής.
Η πλευρά αυτή είναι ιδανική για μια βόλτα στις ξύλινες γέφυρες, όπου κανείς έχει όλη την αίσθηση της κοντινής θέας αλλά και του ήχου των νερών.
Η πλευρά της Βραζιλίας προσφέρει ολοκληρωμένη πανοραμική θέα σε μικρούς ανεξάρτητους καταρράκτες. Ανετη πεζοπορία σε χαραγμένο μονοπάτι που καταλήγει στη βάση του Garganta del Diablo (Λαρύγγι του Διαβόλου), του καταρράκτη που δίκαια θεωρείται ο σούπερ σταρ του Ιγκουασού.
Ινδιάνικοι θρύλοι για τη δημιουργία της περιοχής
Ο Ισπανός ερευνητής Αλβάρ Νούνες Καμπέλα ντε Βάκα, οδηγώντας μια ομάδα στρατιωτών από τις ακτές της Βραζιλίας στην πόλη Ασουνσιόν, ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που βρέθηκε μπροστά στο μοναδικό φαινόμενο.
Η ονομασία που έδωσε «Καταρράκτες της Παρθένου Μαρίας» δεν μπόρεσε να αντέξει περισσότερο από μερικά χρόνια και η ονομασία Ιγκουασού, που σημαίνει στη γλώσσα των ντόπιων ιθαγενών Γκουαρανί «το μεγάλο νερό», έμεινε μαζί με τον ινδιάνικο θρύλο για τη δημιουργία της περιοχής.
Οι Ινδιάνοι πιστεύουν πως οι καταρράκτες σχηματίστηκαν από έναν οργισμένο θεό που δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει την επιθυμία του να παντρευτεί μια πανέμορφη ντόπια πριγκίπισσα, η οποία προτίμησε να δραπετεύσει στα νερά του ομώνυμου ποταμού με τον εραστή της μέσα σε κανό. Ο πικραμένος θεός ξέσπασε την οργή του πάνω στο ποτάμι, σπάζοντάς το στα δύο και δημιουργώντας τους μεγάλους καταρράκτες όπου καταδίκασε τους ασεβείς εραστές σε αέναη πτώση στα νερά τους.