Θέλοντας να ξεκινήσουμε τον προβληματισμό των παιδιών σχετικά με τα άτομα με ειδικές ανάγκες παρακολουθήσαμε ένα βίντεο:
Τα παιδιά άρχισαν να διαμαρτύρονται ότι δεν ακούνε τίποτα…και τότε είδαμε αυτό το βίντεο:
Κάποια παιδιά γνώριζαν σχετικά με την νοηματική γλώσσα κι εξήγησαν στους υπόλοιπους Στη συνέχεια μιλήσαμε για τα συναισθήματά μας σχετικά με το επόμενο βίντεο και τις εικόνες που ακολουθούν
Διαβάσαμε το παραμύθι : “Το χαρούμενο λιβάδι “της Φυλλιώς Νικολούδη
[slideboom id=878372&w=425&h=370]
…και το ζωγραφίσαμε
[slideboom id=878469&w=425&h=370]
Μιλήσαμε για την διαφορετικότητα και καταλήξαμε ότι μπορούμε να ζήσουμε όλοι μαζί αρμονικά με την προϋπόθεση να αποδεχτούμε τις διαφορές των άλλων από εμάς μιας και από τις συγκρίσεις που κάναμε μεταξύ μας καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι όλοι είμαστε μεταξύ μας διαφορετικοί κι ότι αυτή η διαφορετικότητα μας είναι που μας σώζει από την μονοτονία του όμοιου… Σήμερα επισκεφτήκαμε ένα σχολείο που ονομάζεται ειδικό σχολείο γιατί είναι διαφορετικό από το δικό μας..αυτό το σχολείο αν και έχει παιχνίδια σαν τα δικά μας έχει ασανσέρ..έχει κουζίνα έχει και γυμναστήριο με πολλά παράξενα μηχανήματα…και τα παιδιά μοιάζουν με μας αλλά υπάρχουν και παιδιά που δεν μπορούν να περπατήσουν και κάποια που δεν μιλάνε..κι όμως μπορέσαμε να παίξουμε όλοι μαζί αρμονικά , να ζωγραφίσουμε και όλοι μαζί αν και διαφορετικοί να χαρούμε εξίσου με τα παιχνίδια της σημερινής μέρας.