12ο Δημοτικό Σχολείο Κορυδαλλού

Τον Φεβρουάριο μήνα, επισκέφτηκε η Στ΄ Δημοτικού το μουσείο Αφής. Είναι ένα μουσείο που πάνε οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης μερικά ή ολικά.
Είναι διαφορετικό από τα άλλα μουσεία γιατί μπορείς να ακουμπήσεις τα αγάλματα. Οι τυφλοί με αυτόν τρόπο, καταλαβαίνουν πως μοιάζουν τα εκθέματα.
Στο μουσείο αυτό διαχώρισαν τους τυφλούς σε τρεις κατηγορίες. Σε αυτούς που γεννιούνται τυφλοί, σε αυτούς που χάνουν την όραση από ατύχημα και σε εκείνους με μερική απώλεια.
Στους μαθητές παρουσίασαν τον τρόπο που διαβάζει και γράφει ένας τυφλός.
Τα παιδιά έπαιξαν «τους τυφλούς».
Ήταν σπουδαία δραστηριότητα !!! Η περιπλάνηση στο μουσείο σε αυτόν τον διαφορετικό ρόλο ήταν μια εμπειρία ζωής!!
Το κείμενο βασίστηκε σε γραπτά των μαθητών: Φώτη Βασιλόπουλο, Αλεξάνδρα Καρασούλου και Σωκράτη Δημητρίου (Στ1).

Ακολουθούν οι εκθέσεις:

Της Μαρίας-Νεφέλης Αντωνογεώργου (Στ2)

Του Δημήτρη Μυστρίδη (Στ2)

Μια πρωτοβουλία του καθηγητή κ. Σεργίου Παππά, οδήγησε τους μαθητές και τις μαθήτριες στα πορτραίτα συναισθημάτων!!
Εμπλεκόμενοι, στο θεραπευτικό αλλά και εκπαιδευτικό παιχνίδι «της τέχνης», το 12ο Δημοτικό Σχολείο Κορυδαλλού, δήλωσε συμμετοχή στον διαγωνισμό «Φαντασία….να υπάρχει».
Οι μαθητές και οι μαθήτριες δημιούργησαν τα δικά τους μοντέλα από ανακυκλώσιμα υλικά!! Ένιωσαν δημιουργοί, αρχιτέκτονες, σχεδιαστές αλλά και περιβαλλοντολόγοι!!

Ε1

Ε2

ΣΤ1

ΣΤ2

Ένα σχολείο … μέσα στο σχολείο.

Μια κυψέλη γνώσεων, δράσεων και πηγή πολλών συναισθημάτων!!!

Μια πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών της Στ’ τάξης και συγκεκριμένα της κ. Ελευθερίου Βαρβάρας, είναι η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου αφιερωμένη στον κύριο Σεβδικαλή Ιωάννη,αγωνιστή της ζωής και Παραολυμπιονίκη!
Ήταν η ανθρώπινη δύναμη,το θαύμα της επιβίωσης και η αξία της αγάπης, κάποιες από τις φράσεις που θα μπορούσαν να σταθούν επάξια στην επίσκεψη αυτή!
Ο κ. Σεβδικαλής με τον προπονητή και μέντορα τον κ. Γιαλλουράκη Νεκτάριο γέμισε τους μαθητές και τις μαθήτριες , σεβασμό, θαυμασμό και περηφάνια!
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων βρίσκεται πάντα βοηθός και συμπορευτής στην επίτευξη των στόχων των εκπαιδευτικών. Η κ. Νικόλ Ζαχαρέα έδρασε άμεσα και αποτελεσματικά!!
Η καλή συνεργασία φέρνει καλά αποτελέσματα.

Μια άλλη εκδήλωση που έλαβε χώρα στο σχολείο μας, με πρωτοβουλία της κ. Χαρτοφύλαξ Βέρρας αφορούσε τον Σ.Κ.Ε.Π (Σύλλογο Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους) και πραγματοποιήθηκε με την επίσκεψη του κ.Παναγιώτη Πιτσίνιαγκα.
Μίλησε για τη ζωή με τις θετικές πλευρές της, τη διαφορετικότητα και την αναπηρία!!
Οι μαθητές της Ε τάξης σχεδίασαν «τα αποτυπώματα».
Ζωγράφισαν την αναπηρία μαζί με την αγάπη και την υποστήριξη!!

Η κ. Κουτσαντώνη Γεωργία ήρθε σε επαφή με τον κ. Παπαδόπουλο Χάρη (πρώην Σχολικός Σύμβουλος της 10ης Περιφέρειας Δημοτικής Εκπαίδευσης Αττικής, πρώην Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου ΠΕ70 του 4ου ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Αττικής) και οργάνωσε ένα επιμορφωτικό σεμινάριο για εκπαιδευτικούς με θέμα «Σεξουαλική αγωγή στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων».
Ένα θέμα που απασχολεί όλους τους ανθρώπους , μικρούς και μεγάλους! Είναι πολύ σημαντικός και καθοριστικός ο τρόπος που καλούνται οι εκπαιδευτικοί των τάξεων να παρουσιάσουν το θέμα αλλά και να διαχειριστούν τις απορίες των μαθητών.
Ήταν ένα εξαιρετικό σεμινάριο!!

Στο πλαίσιο της Φιλαναγνωσίας οι μαθητές και οι μαθήτριες του Ε2 σχεδίασαν τα εναλλακτικά εξώφυλλα!!
Αφού διάβασαν τα αγαπημένα τους βιβλία,ζωγράφισαν αυτή τη μοναδική σχέση μεταξύ του βιβλίου και του αναγνώστη!!

Στις παραπάνω δράσεις συνέβαλε όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου που έχει ως στόχο την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών και την απόκτηση κριτικής σκέψης.

Θα ακολουθήσουν ενημερώσεις για τα υπόλοιπα προγράμματα.

Μετά από συζήτηση με τον κ. Παναγιώτη Π., οι μαθητές και οι μαθήτριες του Ε2, ζωγράφισαν τα συναισθήματά τους, αλλά και τη στάση τους στη ζωή σχετικά με αυτό!!!
Μπράβο σε όλους!

Το Ε2 κοίταξε κατάματα το πρόβλημα!
Το Ε2 έκανε σκίτσο τον φόβο αλλά και την ελπίδα!
Όχι στον εκφοβισμό!
Είμαστε όλοι διαφορετικοί!
Είμαστε όλοι ίσοι!
Είμαστε όλοι ελεύθεροι!

Παρακάτω θα δείτε μερικές εργασίες που έκαναν οι μαθητές του Στ’1 για την οικογένεια.

Και ένα ποίημα για τη δασκάλα τους…

Στα πλαίσια της ενότητας με τα φυτά στο μάθημα της Μελέτης Περιβάλλοντος και την έλευση της άνοιξης, οι μαθητές του Β2

αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη βιολογική καλλιέργεια λαχανικών.Αφού ερεύνησαν και συζήτησαν τα στοιχεία που μάζεψαν, σχεδίασαν τις παρακάτω δράσεις:

• Η καλλιέργεια να πραγματοποιηθεί σε μικρή κλίμακα στο χώρο της τάξης σε γλάστρες

• Να φυτευτούν καρότα, μαρούλια,μαϊντανός

Σε πρώτη φάση συγκέντρωσαν τις γλάστρες και ξεκίνησαν τη δημιουργία της κατάλληλης υποδομής,δηλαδή τοποθέτησαν πέτρες ή χαλίκια ή κομμάτια από παλιές πήλινες γλάστρες στον πάτο για καλή αποστράγγιση και στη συνέχεια γέμισαν τις γλάστρες τους με κατάλληλο για τη σπορά, χώμα.

Καλή επιτυχία στους μικρούς καλλιεργητές!!!

Η δασκάλα της τάξης:Συμεωνίδου Μαρία

Τραγουδήσαμε τα κάλαντα του Μάρτη για να καλωσορίσουμε τον ερχομό της άνοιξης, κρατώντας στα χέρια μας τις χελιδόνες που φτιάξαμε με τα χεράκια μας!!

Ακούστε τα!https://www.youtube.com/watch?v=o61QcAxWLS4

Επιμέλεια:Συμεωνίδου Μαρία

Πιστοί στην παράδοση οι μαθητές-τριες του Α2 φόρεσαν τον “Μάρτη”,

το βραχιολάκι με την στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή !!

Ο Μάρτης πιθανότατα έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου έδεναν μια κλωστή (την Κρόκη) στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι. Ο Μάρτης πήρε το όνομα του από το λατινικό όνομα του θεού Άρη (Mars = Άρης). Είναι ο πρώτος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου και αντιστοιχεί με τον Ελαφηβολιώνα των Αρχαίων Ελλήνων. Στο Βυζάντιο γιόρταζαν την πρώτη Μαρτίου με σπουδαίες δραστηριότητες. Ο λαογράφος Λουκάτος αναφέρει ότι τα «χελιδονίσματα» προέρχονται από την αρχαιότητα. Την Πρώτη Μαρτίου οι μικροί έφτιαχναν ένα ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδώντας το ανάλογο τραγούδι πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι για να μαζέψουν αυγά. Σύμφωνα με το έθιμο, από την 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά».

Το βραχιολάκι αυτό, σύμφωνα με την παράδοση, το φοράνε κυρίως τα παιδιά για να μην «καούν» και να προστατευτούν από τον ανοιξιάτικο ήλιο.

Το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές (Rosa) όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

Σε πολλές περιοχές δένουν το Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.

Η Κυρά Σαρακοστή είναι ένα από τα παλαιότερα έθιμα της Ελληνικής κοινωνίας που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα. Αποτελεί ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο για την περίοδο της Σαρακοστής ενώ ολόκληρη η παρουσία της Κυράς Σαρακοστής συμβολίζει τη νηστεία και την κατάνυξη των ημερών.

Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα και ονομάζεται έτσι γιατί περιλαμβάνει ακριβώς σαράντα ημέρες δηλαδή από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου.

Μεγάλη ονομάζεται όχι για τη μεγάλη διάρκειά της αλλά για τη σημασία της που γίνεται σε ανάμνηση των Παθών του Χριστού και αποτελεί την προετοιμασία των πιστών για τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα.

Σαρακοστή λέμε τις 40 μέρες πριν από την Κυριακή του Πάσχα. Από πολύ παλιά υπάρχει η συνήθεια να νηστεύουμε, για να μιμηθούμε τη νηστεία που έκανε ο Χριστός στην έρημο. Η Σαρακοστή περνά αργά γι’ αυτούς που νηστεύουν , ιδίως τις τελευταίες μέρες.

Έτσι, επειδή παλιά δεν είχαν τα σημερινά ημερολόγια για να μετρούν το πέρασμα της νηστείας, έφτιαχναν ένα μετρητάρι. Έπαιρναν δηλαδή ένα χαρτί και ζωγράφιζαν τη Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, την κυρά –Σαρακοστή. Δεν της έβαζαν στόμα γιατί αντιπροσώπευε τη νηστεία.

Τα χέρια της ήταν σταυρωμένα από τις πολλές προσευχές. Και είχε εφτά πόδια, ένα για κάθε βδομάδα της Σαρακοστής. Με το ψαλίδι κόβανε την κυρά Σαρακοστή και την κρεμούσαν στον τοίχο. Κάθε Σάββατο της έκοβαν ένα πόδι.

Το τελευταίο πόδι το κόβανε το Μεγάλο Σάββατο και το βάζανε μέσα σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε πίστευαν πως θα ήταν καλότυχος. Αλλού την έκαναν και πάνινη την “κυρά Σαρακοστή” τους και τη γέμιζαν με πούπουλα.

Στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν 7 φτερά κότας, το έδεναν στο ταβάνι και κρεμόταν όλη τη Σαρακοστή. Κάθε βδομάδα έβγαζαν και ένα φτερό. Ο “κουκουράς”, έτσι το έλεγαν, ήταν ο φόβος των παιδιών.

Η κυρά Σαρακοστή

Την κυρά Σαρακοστή
που’ ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα
μέχρι να ρθει η Πασχαλιά.

Την κυρά Σαρακοστή
Όλοι φτιάξτε την μαζί
Με αλεύρι και νερό
Έτοιμη είναι στο λεπτό!

Πόδια πρέπει να έχει εφτά
Τις εβδομάδες να μετρά!
Στόμα δεν έχει! Ξέρεις γιατί;
Κάνει νηστεία αυστηρή
Μέχρι του Πάσχα την Κυριακή.

Αυτοί είναι οι στίχοι που απαγγέλλουν μαμάδες και παιδιά όταν μαζί στην κουζίνα ζυμώνουν και πλάθουν την «Κυρά Σαρακοστή», μια κούκλα από νηστίσιμο ζυμάρι, που συμβολίζει τη Μεγάλη Νηστεία και έχει πρωτεύουσα θέση στο μακρύ κατάλογο των εθίμων μας.

Πιστοί λοιπόν στην παράδοσή μας ετοιμάσαμε και μεις οι μαθητές /τριες του Α2 την κυρα Σαρακοστή!!!!

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα διατροφής οι μαθητές/τριες του Α2 γνώρισαν τις ομάδες τροφών,

κατανόησαν το ρόλο της καθεμιάς και επέλεξαν να γευτούν δύο από αυτές, οι οποίες είναι και πολύ

σημαντικές για την υγεία και σωστή ανάπτυξη των παιδιών.Μαντέψατε;Ε ναι είναι τα ΦΡΟΥΤΑ και τα

ΛΑΧΑΝΙΚΑ!!

Οι μαθητές /τριες του Δ1 με αφορμή τον εορτασμό της παγκόσμιας ημέρας παιδικού βιβλίου,έγιναν οι ίδιοι συγγραφείς και σας παρουσιάζουν το βιβλίο τους με τίτλο:  ¨Αν μπορούσες να γίνεις οποιοσδήποτε….¨