ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ ΣΤ’ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ.

Οι μαθητές μας της ΣΤ’ τάξης επισκέφτηκαν στις 20 Μαίου  το Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου στο πλαίσιο συμμετοχής τους στο 4ο Μαθητικό Συνέδριο, με θέμα “Αρχαιολογικοί Χώροι και Μνημεία της  πατρίδας μας”, το οποίο διοργανώνει για άλλη μία χρονιά ο Σχολικός μας Σύμβουλος κ. Παναγιώτης Γαλάνης στις 2 Ιουνίου στο ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος.

Με ιδιαίτερη συγκίνηση βίωσαν το δέος του χώρου του θεάτρου “ερμηνεύοντας Αρχαία Τραγωδία”. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι έζησαν μία ξεχωριστή εμπειρία που θα τους συνοδεύει σε όλη τους τη ζωή, ενισχύοντας την πίστη τους στην ανθρώπινη δύναμη.

Αξίζει να παραθέσουμε το κείμενο που ερμήνευσαν:

ΧΟΡΟΣ

Πολλά ’ ναι τα θάματα,

πιο θαμ ’ απ ’ τον άνθρωπο , τίποτα·

περ ’ απ ’ την αφρομάνιστη

τραβάει και πάει τη θάλασσα

με του νοτιά τις φουρτούνες,

περνώντας κάτω απ ’ τα κύματα

π ’ ολόγυρα του βρυχιούνται·

και την τρανύτερη μες στους θεούς

την άφταρτη ακάματη Γη,

καταπονάει με ταλέτρια, που χρόνο με χρόνο

πάνε κι έρχονται αλογόσυρτ ’ απάνω της

οργώνοντας την.

Και των αλοφρόμυαλων

των πουλιών τη γενιά παγιδεύοντας

πιάνει και τα έθνη των άγριων

των θηρίων και τα θαλάσσια

τα θρέμματα του πελάου

μες σρα διχτυόκλωστα βρόχια του

ο άνθρωπος ο πολυτεχνίτης,

και ταγρίμι που ζει στων βουνών τις ερμιές

με τις μηχανές του νικά

και στο δασύτριχο γύρω ταλόγου τον τράχηλο

περνάει το ζυγό, καθώς και του αδάμαστου

βουνήσιου ταύρου.

Και γλώσσα και νόηση ανεμόφτερη

και την καλή μες σε πόλεις κυβέρνια του

έμαθε νάχη· και πως

απ ’ τα υπαίθρια τα βέλη της νύχτιας παγωνιάς

και του κακού τανεμόβροχο

να γυλάγεται -ο παντοσόφιστος·

ανεφοδίαστον, τίποτα

δεν τον βρίσκει απ ’ ό,τι ’ ναι νάρθη·

μόνο απ ’ το Θάνατο

γλυτωμό δε θα βρη πουθενά·

όμως γι ’ αρρώστιες, που τρόπο δεν είχανε,

βρήκε ο ένας με τον άλλο γιατρειά.

Κι ενώ έχει σοφία να μηχανεύεται

τέχνες πούτε μπορούσε να ελπίσει κανείς,

πότε γυρνάει στο κακό

και στο καλό πότε πάλι· να όποιος τους νόμους τιμά

της χώρας του και την ορκόδετη

των θεών δίκη, δοξάζει την πόλη του,

κι είναι χαμός της εκείνος , που

ξεδρομίζει απ ’ την ίσια τη στράτα

χάρη στο θράσος του.

Ο Θεός μην το δώσει ποτέ

κάτω απ ’ την ίδια τη στέγη να κάθεται

ή να μου είναι ένας τέτοιος ομόγνωμος.

 

 

 

 

 

Ένα μεγάλο μπράβο στους μαθητές μας!!! Μας καταχειροκρότησαν όλοι οι παρευρισκόμενοι στο θέατρο για την ερμηνεία.

Ευχαριστούμε την δασκάλα της τάξης κ. Άννα Καλαμάτα,  την κ. Αλεξάνδρα Καπετανάκη, πληροφορικό της τάξης , καθώς και την κ. Ορφανοπούλου Ειρήνη μητέρα του μαθητή μας Διονύση για την πολύτιμη βοήθειά τους. Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε και συγχαίρουμε την θεατρολόγο του σχολείου μας κ. Νάνσυ Τρικκαλίτη για την επιλογή, την διδασκαλία και σκηνοθεσία του θεατρικού δρώμενου.