Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Από που είσαι, ποταμάκι;
– Από ‘κείνο το βουνό.
– Πώς τον λέγαν τον παππού σου;
– Σύννεφο στον ουρανό.

– Ποια είναι η μάνα σου;
– Η μπόρα.
– Πώς κατέβηκες στη χώρα;
– Τα χωράφια να ποτίσω
και τους μύλους να γυρίσω.

– Στάσου να σε ιδούμε λίγο,
ποταμάκι μου καλό.
– Βιάζομαι πολύ να φύγω,
ν’ ανταμώσω το γιαλό.

Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Με αφορμή το παραπάνω ποίημα μιλήσαμε για τον κύκλο του νερού .

Κάναμε το πείραμα με το νερό που βράζει και είδαμε τους υδρατμούς να ανεβαίνουν στο καπάκι και στην συνέχεια να πέφτουν σαν βροχή.

Χωριστήκαν σε ομάδες και δουλεύοντας με τέμπερες ,κολάζ  και μαρκαδόρους αναπαράστησαν τον κύκλο του νερού .Η ομάδα που τελείωνε παρακολουθούσε στον υπολογιστή(kidpedia) την διαδικασία για να την κατανοήσει καλύτερα μέσα από την κίνηση.Έτσι είδαν τον ήλιο που ζεσταίνει και εξατμίζει το νερό από την επιφάνεια των θαλασσών ,τους υδρατμούς να ανεβαίνουν και να γίνονται σύννεφα, τα σύνεφα να γίνονται βροχή ή χιόνι που κι αυτά πέφτουν σε ποτάμια και θάλασσες.

Βάλαμε σε διαφορετικά ποτήρια νερό και παρατηρήσαμε ότι το νερό παίρνει το σχήμα του ποτηριού που το βάζουμε.

Ήπιαμε όλοι λίγο νεράκι και συμφωνήσαμε ότι δεν έχει γεύση.Είδαμε ότι δεν έχει χρώμα και είναι διάφανο.

Βάλαμε νερό σε παγοθήκη που έχει σχήμα αστεριών και το νερό πήρε το σχήμα του.Τα βάλαμε στην κατάψυξη για να δούμε τι θα γίνουν.

Τραγουδήσαμε και χορέψαμε το “Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ” και το “κίνησε η Γερακίνα για νερό.”

Την επόμενη ημέρα βγάλαμε την παγοθήκη  από κατάψυξη και είδαμε ότι το νερό πάγωσε και πήραμε παγάκια σε σχήμα αστεριών.Έτσι άρχισαν να παρατηρούν , να κάνουν υποθέσεις και να καταλήγουν σε συμπεράσματα. Τα πήραν στο χέρι τους όχι όμως για πολύ γιατί  όπως είπαν “Είναι παγωμένο και λιώνει”

Βάλαμε ένα παγάκι  στο καλοριφέρ και παρατηρήσαμε ότι έλιωσε πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα.

Βλέποντας το σχήμα των αστεριών κάποία  ξεχάστηκαν και ρώτησαν αν μπορούμε να ζωγραφίσουμε το περίγραμμα τους.Πήραν χαρτί και ενώ ξεκίνησαν είδαν ότι λιώνοντας το παγάκι έβρεχε το χαρτί και δεν μπορούσαν να συνεχίσουν.

Επίσκεψη σε εργαστήριο σφολιάτας

Συνεχίζοντας την γνωριμία με τα καταστήματα της γειτονιάς μας αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ένα εργαστήριο σφολιάτας που βρίσκεται πολύ κοντά στο σχολείο μας.

Αφορμή έδωσε το πρωινό κάποιων παιδιών που έτρωγαν τυρόπιτα.Οι απορίες των παιδιών ήταν πολλές και έτσι αποφασίσαμε να τις καταγράψουμε.

Πώς φτιάχνεται η τυρόπιτα;

Πώς γίνεται το ζυμάρι;

Πώς γίνεται το φύλλο;

Έτσι ξεκινήσαμε.Ο κύριος Ανδρέας και η κυρία Μαρία μας υποδέχθηκαν με  μεγάλη χαρά σταματώντας για λίγο από τις εργασίες που έκαναν.

Στην αρχή μας έδειξαν πως ζυμώνονται τα υλικά,και πώς γίνονται   ζυμάρι. Στην συνέχεια το ζυμάρι μπαίνει σε μεγάλα ψυγεία για να” ξεκουραστεί”όπως μας είπανε.

Την επόμενη μέρα μπαίνει  σε μηχανήματα που το κάνουν λεπτό φύλλο και σε ένα άλλο που το κόβει σε διάφορα σχήματα μπαίνει για να γίνει τυρόπιτα ή ότι άλλο θέλουμε.

Μπαίνουν σε ταψιά που τοποθετούνται σε μεγάλους φούρνους για να ψηθούν και να φτάσουν σε μας ζεστά και φρέσκα.

Τα παιδιά έκαναν και άλλες ερωτήσεις όπως :

Tι άλλο φτιάχνετε;

Πόσες ώρες δουλεύετε;

Δεν κουράζεστε;

Τέλος μας κεράσανε ζεστά τυροπιτάκια και εμείς για να τους ευχαριστήσουμε για όσα μάθαμε τους χαρίσαμε μία Χριστουγεννιάτικη κάρτα από τα χεράκια μας.

Φεύγοντας αγοράσαμε φύλλα σφολιάτας .

Επιστρέφοντας στο σχολείο γίναμε κι εμείς για λίγο τεχνίτες.Πλάσαμε τις λωρίδες σφολιάτας σε διάφορα σχήματα και ρίξαμε από πάνω ζάχαρη.Τα ψήσαμε και τα σφολιατίνια μας ήταν έτοιμα.

Περίπατος στην γειτονιά μας

Σήμερα βλέποντας την ηλιόλουστη μέρα αποφασίσαμε να γνωρίσουμε την γειτονιά μας κάνοντας περίπατο.Πήραμε την φωτογραφική μας μηχανή και ξεκινήσαμε.Στον δρόμο παρατηρήσαμε  οτι τα σπίτια είχαν αριθμούς και εξηγήσαμε  γιατί υπάρχουν .Διαβάσαμε την οδό του σχολείου μας  και μπήκαμε στο διπλανό κατάστημα που πουλούσε διάφορα υλικά.Εκεί τα παιδιά είδαν πινέλα διαφορετικού πάχους, κλειδαριές,γάντια και κάποια  παιδιά αναγνώρισαν υλικά που χρησιμοποιεί ο μπαμπάς στην δουλειά. 

Στην συνέχεια προχωρώντας φτάσαμε στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς.Εκεί παρατήρησαν πόσα πολλά και διαφορετικά είδη πραγμάτων μπορεί ν’αγοράσει κανείς.Τρόφιμα,χυμούς παιχνίδια εφημερίδες και άλλα πολλά.Αγοράσαμε μπισκότα που έκαναν ένα ευρώ και εξήντα λεπτά.Δώσαμε δύο ευρώ και πήραμε τα ρέστα με  ένα χαρτάκι την απόδειξη.Σε κάποια τρόφιμα τα γράμματα ήταν Ελληνικά και σε κάποια ξένα.Τα παιδιά ρώτησαν την κυρία του καταστήματος:Τι πουλάτε;Tι κάνετε στην δουλειά σας;Δεν κουράζεστε;Σας αρέσει η δουλειά σας;

Τέλος αφού απάντησε με πολύ ευγένεια και  μας κέρασε ,την ευχαριστήσαμε και φύγαμε για το σχολείο.

20 Νοεμβρίου:Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού

Η 20η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού . 
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να τα αγαπούν ,να ζουν μέσα σε μια οικογένεια , να τα φροντίζουν , να νιώθουν ασφάλεια , να καλύπτονται οι βασικές τους ανάγκες τους για φαγητό , νερό , ενδυμασία ,  στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη  … να έχουν φίλους , να παίζουν και να συνεργάζονται μαζί τους ,να τα αντιμετωπίζουν ως ισότιμα  μέλη της κοινωνίας   , να μορφώνονται , να ενημερώνονται , να είναι ελεύθερα να παίξουν και να εκφραστούν , να ζουν σε ένα κόσμο ειρηνικό , να νιώθουν περήφανα για την πολιτισμική τους κουλτούρα και την εθνική και θρησκευτική τους ταυτότητα …

 

 

http://dreamskindergarten.blogspot.com/

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύροςΌταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος

Κι εσύ λευκέ άνθρωπε…
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι
Και λες εμένα έγχρωμο; 

Ποίημα που έχει γράψει ένα παιδί από την Αφρική και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ

Σήμερα τα παιδιά επισκέφτηκαν ελαιώνα της περιοχής όπου μάζεψαν κλαδιά ελιάς και ελιές.Στην συνέχεια πήγαν σε ελαιοτριβείο.Εκεί παρακολούθησαν το άδειασμα των ελιών ,την μεταφορά τους στα μηχανήματα, , το πλύσιμο το κοσκίνισμα  τους.Στην συνέχεια γίνονται πάστα,από όπου παίρνουμε το λάδι.

Πήραν απαντήσεις για όλες τις απορίες τους.

Πώς βγαίνει το λάδι;

Όλες οι ελιές βγάζουν το ίδιο λάδι;

Πώς μαζεύουν τις ελιές;

Πού βάζετε το λάδι που βγάζουν οι ελιές;

Πού πάει το κουκούτσι;Γίνεται λάδι;

Tι χρώμα έχει το λάδι όταν βγαίνει;

Όταν επέστρεψαν στο σχολείο έκοψαν τα  φυλλαράκια και τα αντιστοίχισαν με τις ελιές γράφοντας δίπλα τον αντίστοιχο αριθμό.

Τέλος αφού παρατήρησαν τον πίνακα του Θεόφιλου “Το μάζεμα των ελαιών”προσπάθησαν να τον αναπαραστήσουν .

Εργάστηκαν ομαδικά με νερομπογιές και μαρκαδόρους και τέλος κόλησαν τα φύλλα που μάζεψαν.

Ελιά η ευλογημένη

Το παραμύθι της ελιάς

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε μια φτωχογειτονιά ένα φτωχό μα πολύ καλόκαρδο κορίτσι που το έλεγαν Ελιά.

Κάθε μέρα η Ελιά γύριζε τη γειτονιά της, έβλεπε τον κόσμο να ζει φτωχός και δυστυχισμένος και γύριζε στο σπίτι της πολύ στενοχωρημένη.

Κάτι πρέπει να κάνω να τους βοηθήσω, σκεφτόταν. Κι από την άλλη μέρα κιόλας άρχισε. Βγήκε στη γειτονιά, κράτησε τα παιδιά της γειτόνισσας για να πάει να δουλέψει και να μπορεί να φέρει στα παιδιά της λίγο φαΐ.

Μια άλλη μέρα πήγε στη γριούλα που ήταν άρρωστη, της μαγείρεψε, της σκούπισε το σπίτι, την έπλυνε, την ταΐσε. Την άλλη μέρα πάλι έβγαλε τον παράλυτο γέρο με το καρότσι του βόλτα, για να πάρει αέρα και ήλιο.

Τα βράδια γύριζε κατάκοπη, μα ευχαριστημένη που είχε καταφέρει να δώσει λίγη χαρά στους φτωχούς ανθρώπους.

Οι μέρες περνούσαν κι η Ελιά όλο δούλευε, όσο αδυνάτιζε. Μα έβλεπε πως ότι κι αν έκανε, ο κόσμος ήταν πάντα φτωχός και δυστυχισμένος.
Αυτό τη στενοχωρούσε πάρα πολύ κι έτσι στενοχωρημένη κάθισε στην αυλή του σπιτιού της και συλλογιζόταν.

– Τι να κάνω, τι να κάνω. Δεν μπορώ να βλέπω τόση δυστυχία. * Το σπουργίτι που την είδε τόσο στενοχωρημένη – και που την αγαπούσε γιατί κάθε μέρα του έριχνε σπόρους και ψίχουλα – δεν άντεξε και πέταξε βαθιά στο δάσος.

Εκεί βρήκε την καλή νεράιδα και της είπε:
– Τρέξε, καλή νεράιδα, η Ελιά είναι πολύ στενοχωρημένη, χλωμή κι αδύνατη.

Η καλή νεράιδα ανήσυχη έτρεξε στην αυλή της Ελιάς και τη ρώτησε:
– Τι έχεις, Ελιά μου, κι είσαι τόσο λυπημένη;
– Αχ, καλή μου νεράιδα. Δεν μπορώ να βλέπω τόση φτώχεια και δυστυχία γύρω μου.
– Και τι θέλεις, δηλαδή;
– θέλω να τους γίνω χρήσιμη, θέλω να τους προσφέρω κάτι πολύτιμο που να τους δώσει ζωή και χαρά.

-Το θέλεις αλήθεια τόσο πολύ;

– Και βέβαια το θέλω, δε βλέπεις πως έλιωσα από τη στενοχώρια μου;

– Τότε σταμάτησε να στενοχωριέσαι, θα σε κάνω αυτό που θέλεις. Και τσουπ! την άγγιξε με το ραβδάκι της κι αμέσως η Ελιά έγινε ένα μεγάλο δέντρο, που έβγαλε φύλλα, λουλουδάκια άσπρα, που έγιναν ελιές πράσινες, μωβ, μαύρες.
Έπεσαν στη γη, τα κουκούτσια φύτρωσαν, έγιναν δεντράκια και σχημάτισαν ένα μεγάλο ελαιώνα.

Ήρθαν οι γείτονες, μάζεψαν τις ελιές, έβγαλαν λάδι, έφαγαν, χόρτασαν, ρόδισαν τα μαγουλά τους, ζωήρεψαν κι άρχισαν να χαμογελούν και να ζουν ευτυχισμένοι.

Για να ευχαριστήσουν την ελιά και να της δείξουν την αγάπη τους, πήραν το λάδι τους, το έβαλαν στο καντήλι, για να θυμίζουν στην Παναγιά και στο Χριστό, την καλοσύνη της ελιάς και την αγάπη της για τον κόσμο.

Κι η Παναγιά με τη σειρά της την ευλόγησε. Κι ο Χριστός κάτω απ’ την ελιά ήρθε και ξεκουράστηκε.

Κι εκείνη καμάρωνε ευχαριστημένη στη μέση στον ελαιώνα και φρόντιζε, όταν έρχονται οι άνθρωποι να τη μαζέψουν να ‘ναι γεμάτη ελιές, να χορταίνουν οι φτωχοί, και να φωτίζονται απ’ τις καντήλες όλες οι εκκλησιές.

Με αφορμή το παραμύθι κάναμε μια αναφορά στην σημασία που έχει η ελιά από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.Από τον μύθο της Αθηνάς και του Ποσειδώνα στο στεφάνωμα των νικητών ,από το περιστέρι της κιβωτού του Νώε,στον Χριστό που προσευχήθηκε κάτω από το δέντρο της  και στο μυστήριο της βάπτισης .

Τέλος έγινε σύμβολο ειρήνης και απαραίτητο συστατικό για μια σωστή διατροφή.


Επίσκεψη στο αεροδρόμιο της Τανάγρας

Με αφορμή την γιορτή της πολεμικής αεροπορίας που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Νοεμβρίου συζητήσαμε για την ιστορία του αεροπλάνου.Διαβάσαμε τον γνωστό μύθο της ελληνικής μυθολογίας για το ζωγράφο, γλύπτη και αρχιτέκτονα Δαίδαλο και του γιου του Ίκαρου που πέταξαν στον αέρα με φτερά  από κερί φτιαγμένα από το Δαίδαλο.

Το αεροπλάνο πέρασε από πολλά στάδια μέχρι να πάρει την σημερινή του μορφή.Μιλήσαμε για τα είδη του επιβατικό,πολεμικό και πυροσβεστικό.Τα παιδιά έφεραν εικόνες από διάφορα είδη αεροπλάνων τις οποίες παρατήρησαν με μεγάλη προσοχή .Το ενδιαφέρον να μάθουν περισσότερα μας οδήγησε να οργανώσουμε επίσκεψη στην πολεμική αεροπορία της Τανάγρας όπου θα βλέπαμε από πολύ κοντά όλα όσα θέλαμε να μάθουμε.

Ετοιμάσαμε ερωτήσεις για όλες τις απορίες των παιδιών που θα τις έκαναν τα ίδια στους υπεύθυνους:

Πως πετάνε τα αερπλάνα;

Πως πολεμάνε;

Πως μπαίνουν οι ρόδες μέσα;

Γιατί έχουν μύτες ;

Πως στρίβουν;

Γιατί την έχουν την ουρά;

Πότε πέφτουν στην γη;

Πως πυροβολάνε;

Γιατί τρέχουν τόσο πολύ;

Οι αεροπόροι απάντησαν σε όλες τις ερωτήσεις με χαρά και παιδιά τους άκουγαν προσεχτικά.

Είδαμε αεροπάνα και ελικόπτερα που απογειώθηκαν και χάθηκαν στον ουρανό μάθαμε και είδαμε τι φοράνε οι πιλότοι για να είναι ασφαλείς.

Φεύγοντας με τις καλύτερες εντυπώσεις και εμπειρίες αποχαιρετίσαμε όλους και όλα όσα είδαμε και επιστρέψαμε στο σχολείο.

Εκεί ζωγράφισαν κάποες από τις εικόνες που τους άρεσαν.

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΑΣ

 

Τα παιδιά  περπατούν πάνω στο τετράγωνο που έχουμε σχηματίσει  στο πάτωμα ακολουθώντας γρήγορο ή αργό ρυθμό.Στην συνέχεια φτιάχνουν με σχήματα σπίτια ,ρομπότ και ότι άλλο θέλουν.

 Συζητώντας για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε άλλο με τα σχήματα αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα παραμύθι από τα ίδια τα παιδιά όπου τα σχήματα θα είναι οι ήρωες.Έτσι ξεκίνησε ο καθένας να λέει την γνώμη του.Κάποιοι συμφωνούσαν μεταξύ τους και κάποιοι συμπήρωναν  κάτι καινούριο.Ύστερα από αρκετή συζήτηση το παραμύθι ήταν έτοιμο.Το επόμενο βήμα ήταν να το ζωγραφίσουμε.Έτσι ανέλαβε ο καθένας να ζωγραφίσει από μία σκηνή.Κάποιοι μάλιστα ζωγράφισαν δύο.Τέλος βάλαμε εξώφυλλο, τίτλο και το δέσαμε.Το αποτέλεσμα ενθουσίασε τα παιδιά..Το διαβάσαμε και το βάλαμε στην  βιβλιοθήκη μας .

Σας το παρουσιάζουμε

 

Στο πλαίσιο της γνωριμίας με τα σχήματα τα παιδιά κολούν στο χαρτόνι κύκλους και τρίγωνα διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων ,σχηματίζοντας ότι θέλουν.Στην συνέχεια επεκτείνοντας την δραστηριότητα χρησιμοποιούμε το λογισμικό tuxpaint και τα παιδιά παίρνοντας έτοιμα σχήματα δημιουργούν τα δικά τους έργα.Όσα μπορούν γράφουν το όνομα τους.