Με τους μαθητές της Γ2 τάξης του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών ξεκινήσαμε τη δική μας ποιητική από τον Νοέμβριο του 2014, εντάσσοντας το όλο εγχείρημα στο ετήσιο πρόγραμμα Συναισθηματικό καλειδοσκόπιο, που αποσκοπεί στην πρόληψη της βίας και του σχολικού εκφοβισμού. Κι αυτό γιατί θεωρούμε ότι ο πλούσιος συναισθηματικός μας κόσμος πλαταίνει και βαθαίνει, όταν ασχολούμαστε με την ποίηση. Η έναρξη πραγματοποιήθηκε με το απόσπασμα του Τ. Πατρίκιου ‘Γη και Θάλασσα’ από το σχολικό εγχειρίδιο της Γλώσσας. Εκεί, αφού αρχικά επεξεργαστήκαμε το ποίημα, επιχειρήσαμε κάποιες μετασχηματιστικές πρακτικές, οι οποίες μας επέτρεπαν να μπούμε μέσα στο κείμενο και να το ‘αλλάξουμε’. Έτσι με όχημα τη διαθεματικότητα μπορούσαμε να ενσωματώσουμε τις προηγούμενες γνώσεις μας σχετικά και με το φυσικό περιβάλλον αλλά και με τους τρόπους έκφρασης των συναισθημάτων. Σε πρώτη φάση αλλάξαμε τα θετικά συναισθήματα που μας προκαλούσε το ποίημα και συμφωνήσαμε να τα μετατρέψουμε σε αρνητικά, φόβο ή θυμό και να παρατηρήσουμε ποια στοιχεία του κειμένου μπορούν να παραμείνουν ίδια και ποια να μεταβληθούν. Κατόπιν υποθέσαμε πως η θάλασσα και η γη ρυπαίνονται μετά από ανθρώπινη παρέμβαση. Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες; Με ποιες εικόνες και ποιες λέξεις θα φανούν; Τι μπορεί να μείνει ίδιο; Το ύφος του ποιήματος μεταβάλλεται; Η εικαστική προσέγγιση αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της ενασχόλησής μας και συμπλήρωνε το έργο μας. Στο τέλος απαγγέλλαμε τα δικά μας ποιήματα ενώπιον των συμμαθητών μας εν είδει θεατρικού αναλόγιου. Και μας καταχειροκρότησαν!
Εκτός από ποιήματα του σχολικού εγχειριδίου και του Ανθολογίου προσεγγίσαμε και άλλα ποιήματα γνωστών ποιητών, χωρίς τον δικό τους τίτλο. Τα έργα αυτά αξιοποιώντας εικόνες από τη φύση σκιαγραφούσαν έντονα συναισθήματα δίχως να τα κατονομάζουν. Αφού ‘ανακαλύψαμε’ τα κρυμμένα συναισθήματα, επιχειρήσαμε με τη μέθοδο της ιδεοθύελλας να βρούμε τίτλους που να τους ταιριάζουν. Έπειτα δώσαμε έμφαση στα σχήματα λόγου που αξιοποιούνταν από τους ποιητές (μεταφορά, προσωποποίηση, παρομοίωση) με σκοπό να δημιουργήσουν την αίσθηση του απρόοπτου στον αναγνώστη και να αποδοθεί καλύτερα η ποιητική ιδέα. Στο τέλος ζωγραφίζαμε ό,τι μας έκανε εντύπωση.
Στα πλαίσια του προγράμματος φιλαναγνωσίας που εκπονήσαμε, δανειστήκαμε από τη σχολική βιβλιοθήκη εκτός των άλλων βιβλίων και ποιητικές συλλογές με ζώα περίεργα και τέρατα φανταστικά. Πολύ διασκεδάσαμε με τη μορφή τους, τις ιδιότητές τους αλλά και τις ευφάνταστες ονομασίες τους.
Έπειτα εμπνευστήκαμε από το ποίημα του Κ. Π. Καβάφη ‘Σπίτι με κήπον’ και γράψαμε δικά μας ποιήματα. Μετασχηματίσαμε στην αρχή το χώρο δράσης του κειμένου και αντί για τον κήπο οδηγηθήκαμε με τη φαντασία μας οι μισοί στο δάσος και οι άλλοι μισοί στη θάλασσα συναντώντας ζώα από κάθε οικοσύστημα. Συνδυάσαμε τις γνώσεις μας από τη Μελέτη Περιβάλλοντος και από τις μικροέρευνες που είχαμε διεξάγει σε βιβλία γνώσεων ή στο διαδίκτυο. Δεν παραλείψαμε να καταγράψουμε τα συναισθήματά μας σ’ αυτό το υπέροχο ταξίδι με λέξεις, φράσεις ή και σημεία στίξης που να ταιριάζουν, διατηρώντας το καβαφικό ύφος. Κατόπιν ζωγραφίσαμε τις έντονες εικόνες που δημιουργήθηκαν στο νου μας.
Σε επόμενη φάση φανταστήκαμε και συζητήσαμε τι μπορεί να συμβεί αν το δάσος πάρει φωτιά ή αν η θάλασσα μολυνθεί από πετρέλαιο. Τι θα αλλάξει; Τι θα μείνει το ίδιο; Τι μπορεί να νιώσω; Γράψαμε νέα ποιήματα περιγράφοντας τις καταστάσεις πριν και μετά από την καταστροφική ανθρώπινη παρέμβαση και καταγράψαμε την εναλλαγή των δικών μας συναισθημάτων. Ακολούθως επιλέχτηκε το ποίημα της συμμαθήτριάς μας Φαίης ‘Τα ταλαιπωρημένα ζώα’ αφενός για να ζωγραφίσει ο καθένας από εμάς ό,τι περισσότερο τον συγκίνησε, αφετέρου για να αποτελέσει το προκείμενο ενός θεατρικού έργου που συγγράφουμε χωρισμένοι σε ομάδες. Θα το δραματοποιήσουμε, θα ζωγραφίσουμε σκηνικά στον πίνακα και μάσκες με απλά υλικά και θα διασκεδάσουμε με την ψυχή μας.
Οι ποιητικές μας δημιουργίες θα συγκεντρωθούν σε λεύκωμα που θα κατατεθεί στη σχολική βιβλιοθήκη και θα αναρτηθούν στο ιστολόγιο του σχολείου μας, ως συνέχεια του άρθρου ‘Από ποίημα σ’ άλλο ποίημα’ .
Αναστασία Ν. Μαργέτη